Sonntag, 30. Dezember 2007

ابراز همدردی جبهه ملی ایران به ملت پاکستان با حضور در سفارت آن کشور در تهران


ابراز همدردی جبهه ملی ایران به ملت پاکستان با حضور در سفارت آن کشور در تهران

در روز نهم دی ماه گروهی از سران جبهه ملی ایران با حضور استاد ادیب برومند ، مهندس عباس امیرانتظام ، دکتر داوود هرمیداس باوند ، دکتر علی رشیدی ، آقای عیسی خان حاتمی ، مهندس مجید ضیایی ، مهندس حسین عزت زاده ، مهندس حمید رضا خادم و سرکار خانم مونا عزت زاده در سفارت پاکستان و اهدای سبد گل ضمن ابراز همدردی با ملت پاکستان و گرامی داشت یاد خانم بی نظیر بوتو این اقدام تروریستی را شدیدا محکوم نمودند . در پایان اعضا جبهه ملی ایران با امضا دفتر یادبود مراتب تاثر عمیق خود را نسبت به فقدان رهبر بزرگ و ارزشمند حزب مردم پاکستان و نماد همبستگی ایران و پاکستان را اعلام نمودند .
متن پیام :
به این وسیله مراتب همدردی جبهه ملی ایران را از فاجعه بسیار اسف انگیز ترور خانم بی نظیر بوتو را که از سیاست مداران شاخص و آزادیخواه خاور زمین و نماد همبستگی ایران و پاکستان بودند اظهار میداریم و امیدواریم روح این شهید جاوید قرین
غفران و آمرزش الهی باشد.


Samstag, 29. Dezember 2007

گزارش کامل از ۴ روز تحصن و اعتصاب غذای دانشجویان در دانشگاه اصفهان،

گزارش کامل از ۴ روز تحصن و اعتصاب غذای دانشجویان در دانشگاه اصفهان،




























خبرنامه امیرکبیر: چند تن از دانشجویان دانشگاه اصفهان به منظور رسیدن به مطالبات خود از روز دوشنبه، ۳ دی ماه ۸۶، دست به اعتصاب غذا زده و در صحن دانشگاه متحصن شده اند.

دانشجویان دانشگاه اصفهان در ترم جاری در چند نوبت تجمعات اعتراض آمیزی در حمایت از دانشجویان در بند دانشگاه امیرکبیر و همچنین به منظور پیگیری مطالبات خود برگزار کرده اند. از زمان انتصاب رامشت به سمت ریاست دانشگاه اصفهان توسط دولت احمدی نژاد، انجمن اسلامی دانشجویان و شورای صنفی، دو نهاد دانشجویی، تعطیل شده است.

همچنین در پی فعالیت های خودجوش دانشجویان در ترم جاری، مدیریت دانشگاه چندین نفر از فعالین دانشجویی را به کمیته انضباطی احضار کرده بود. رامشت، رئیس دانشگاه اصفهان، یکی از تندروترین روسای انتصابی در دانشگاه هاست. رسانه های گروهی تاکنون چندین بار اظهارنظرهای رئیس دانشگاه اصفهان را پوشش داده اند که این اظهارنظرها در نوع خود عجیب و مضحک بوده است.

اصلی ترین خواسته های دانشجویان متحصن که با حمایت عموم دانشجویان این دانشگاه، به خصوص دانشجویان ساکن در خوابگاه ها مواجه شده است، تشکیل دوباره انجمن اسلامی، شورای صنفی، تشکیل صنف نشریات دانشجویی، لغو احضارها و احکام کمیته انضباطی و… است.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر مسئولین دانشگاه اصفهان از زمان آغاز تحصن دانشجویان در روز دوشنبه، مرتبا با منازل این دانشجویان تماس می گیرند و خانواده های آن ها را تهدید می کنند. در پی این مسئله خانواده چند نفر از دانشجویان دچار حمله عصبی شده و به بیمارستان منتقل شده اند. چند نفر از دانشجویان به همین علت مجبور به ترک این تحصن شده اند.

در بخشی از بیانیه ای که در روز دوم تحصن صادر شد، آمده است: «کمیته انضباطی پس از برگزاری ۳ تجمع قانونی، مسالمت آمیز و در چهارچوب قانون اساسی، در صدد برخورد شدید با شرکت کنندگان برآمد. بیش از ۴۰ تن به کمیته انضباطی احضار شدند و در نهایت وقاحت حتی برای برخی از دانشجویان قبل از احضار حکم صادر شد و شفاهاً صدور حکم را به اطلاع آنان رساندند».

همچنین جمع کثیری از دانشجویان نیز با صدور بیانیه ای از خواسته های دانشجویان متحصن حمایت کردند. در این بیانیه آمده است: «ما دانشجویان دانشگاه اصفهان نسبت به امنیت جانی یاران خود مسئولیم و از کلیه مسئولین تقاضای رسیدگی فوری به خواسته های آنان را داریم و اعلام می کنیم که ما نیز در خواسته های ابتدائی و به حق متحصنین با آنان اشتراک داریم و فریاد آنان، صدای ما نیز هست».

در سومین روز تحصن و اعتصاب غذای دانشجویان در روز چهارشنبه محسن کتابی صفت در اثر ضعف شدید جسمانی به بیمارستان الزهرای اصفهان منتقل شد. گزارش های رسیده حکایت از آن دارد که کارکنان این بیمارستان به جای درمان این دانشجو اقدام به نصیحت کردن وی و همراهانش مبنی بر صرف نظر کردن از پیگیری مطالباتشان نموده اند.

روز چهارشنبه همچنین بیش از ۴۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه اصفهان به نشانه حمایت از دانشجویانی که اعتصاب غذا کرده اند، ظروف غذای خود را از درب سلف تا ۳ راه زبان روی زمین گذاشتند و از خوردن غذا امتناع کردند. به دستور مسئولین دانشگاه ظروف غذا به سرعت از سطح دانشگاه جمع آوری شد.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر مسئولین دانشگاه اصفهان روز چهارشنبه احکام صادره برای دانشجویان متحصن را به ایشان تحویل دادند. طبق احکام صادره مازیار معصومی، دانشجوی رشته فلسفه، و ارسلان صادقی، دانشجوی رشته فناوری اطلاعات، به یک ترم محرومیت از تحصیل و علی رهنما، دانشجو رشته فیزیک، و علیرضا داوودی، دانشجو رشته حسابداری، به دو ترم محرومیت از تحصیل محکوم شده اند.

گفته شده علاوه بر احکام فوق، برای دانشجویان دیگری نیز احکام انضباطی صادر شده و به دانشکده های آن ها ارسال شده است. روز چهارشنبه پس از آن که سایر دانشجویان از صدور احکام سنگین انضباطی مطلع شدند، به سمت دفتر ریاست دانشگاه راهپیمایی کرده و خواستار پاسخگوئی وی در مورد این احکام شدند. ریاست دانشگاه اصفهان در جمع دانشجویان حاضر نشد.

جمعی از دانشجویان خوابگاه مفتح با صدور بیانیه ای حمایت خود را از دانشجویان متحصن اعلام نمودند. در بخشی از این بیانیه آمده است: «ما حمایت کامل خود را از دانشجویان متحصن و اعتصاب غذا کننده اعلام کرده و خواهان لغو احکام غیر قانونی کمیته انضباطی می باشیم و مسئولین دانشگاه را در قبال جان هم دانشگاهیان خود مسئول می دانیم».

گزارش های رسیده از دانشگاه اصفهان حکایت از آن دارد که روز پنج شنبه پس از ادامه تماس های مکرر مسئولین دانشگاه به خانواده دانشجویان متحصن و تهدید ایشان، مادر یکی از این دانشجویان، آرش انواری، دچار حمله عصبی شد و با بالا رفتن فشار خونش، در بیمارستان بستری شد. آرش انواری به منظور رسیدگی به وضعیت مادرش مجبور شد این تحصن را ترک کند.

روز پنج شنبه همچنین بار دیگر جمعی از دانشجویان در حمایت از دانشجویان متحصن اقدام به اعتصاب غذای نمادین کرده و ظروف غذای خود را در صحن دانشگاه چیدند. دانشجویان دانشگاه اصفهان همچنین با تجمع و راهپیمایی در صحن دانشگاه خواستار توجه مسئولین به مطالبات دانشجویان شدند.

دانشجویان حاضر در این تجمع به سمت خوابگاه باهنر، محل تحصن دانشجویانی که ۵ روز است در اعتصاب غذا به سر می برند، حرکت کردند و در آنجا بیانیه دانشجویان متحصن خوانده شد. در این بیانیه اشاره شده که مسئولین دانشگاه کوچکترین اهمیتی به جان دانشجویان نمی دهند و همچنین اعلام شد در صورت بی توجهی بیشتر مسئولین، از برگزاری امتحانات پایان ترم جلوگیری خواهند کرد.

اعتصاب غذای دانشجویان متحصن در حالی ادامه دارد که تاکنون، و پس از گذشت ۵ روز از این تحصن، هیچ یک از مسئولین دانشگاه اصفهان حاضر نشده اند با دانشجویان ملاقات کنند یا به مطالبات آن ها توجه کنند. مسئولین این دانشگاه در این مدت سعی کرده اند با تماس های مکرر با خانواده دانشجویان و صدور احکام سنگین انضباطی، دانشجویان را مجبور کنند از مطالبات خود دست بکشند.

از سوی دیگر جمع کثیری از دانشجویان دانشگاه اصفهان از این تحصن و مطالبات دانشجویان متحصن حمایت کرده اند. جو دانشگاه اصفهان در پی تقابل مسئولین این دانشگاه با دانشجویان در چند روز گذشته به شدت ملتهب بوده است.

(تصاویر زیر مربوط به روزهای مختلف از تحصن دانشجویان دانشگاه اصفهان است. در درج این تصاویر ترتیب زمانی رعایت نشده است

Donnerstag, 27. Dezember 2007

پاکستان؛ بی نظير بوتو در یک انفجار انتحاری کشته شد

بی نظير بوتو در یک انفجار انتحاری کشته شد


به گزارش خبرگزاری فرانسه از اسلام آباد، حزب مردم پاکستان اعلام کرد بي نظير بوتو در حمله تروريستي امروز کشته شده است


منابع آگاه در حزب مردم اعلام کردند، بي نظير بوتو که امروز براي دومين بار هدف حمله تروريستهای اسلامی قرار گرفته بود دقايقي پيش بر اثر شدت جراحات وارده در بیمارستان درگذشت.
وزارت کشور پاکستان کشته شدن بي نظير بوتو نخست وزير پيشين پاکستان را در حمله انتحاري در شهر راولپندي تاييد کرده است.
به گفته سخنگوی وزارت کشور پاکستان، انفجار میتینگ انتخاباتی بی نظیر بوتو ناشی از یک عملیات انتحاری بوده است.
خبرگزاری فرانسه پیش تر در گزارشی از اسلام آباد نوشته بود بی نظیر بوتو در انفجار انتحاری امروز مجروح شده است.
یکی از رهبران حزب مردم پاکستان گفت انفجار انتحاری هنگام خارج شدن مردم از میتینگ انتخاباتی حزب مردم و در نزدیکی خودروی بی نظیر بوتو روی داد و به کشته شدن او و دست کم 16 دیگر منجر شده است.
بی نظیر بوتو فرزند ذوالفقار علی بوتو، در 21 ژوئن 1953 میلادی ( 31 خرداد 1332) در کراچی پاکستان به دنیا آمد. وی بانوی سیاستمدار پاکستانی و نخستین زنی بود که در یک کشور اسلامی به مقام نخست وزیری رسید.
بوتو طی دو دوره از سال‌های 1988 تا 1990 و 1993 تا 1996 نخست وزیر پاکستان از حزب مردم بود.
او پس از اینکه هشت سال را در تبعید خود خواسته در انگلستان و دبی بسر برد، در 18 اکتبر گذشته به پاکستان بازگشت.
علت احتمالی مرگ بی نظير بوتو
خبرگزاری‌ فرانسه در گزارش دیگری به نقل از سخنگوی وزارت كشور پاكستان نوشت بی نظير بوتو احتمالا بر اثر اصابت گلوله هاي بسته شده به كمربند تروریست انتحاری جان باخته است.
برخی منابع دیگر پاکستانی نیز اعلام کردند بي نظير بوتو براثر اصابت گلوله کشته شده است.
مسئولان حزب مردم پاکستان گفتند بي نظير بوتو پس از وقوع عمليات انتحاری در حال دور شدن از محل انفجار بود که گلوله اي به گردن وي اصابت کرد.
در پي جان باختن بي نظير بوتو طرفداران وي با سردادن شعارهايي علیه دولت مشرف بعضي از شيشه هاي بخش اورژانس بيمارستان راولپندي را شكستند.
منابع بیمارستانی گفتند ضربان قلب و تنفس بوتو ساعت 18.16 به وقت محلي متوقف و مرگ او تاييد شد
.

Montag, 24. Dezember 2007

Samstag, 22. Dezember 2007

بپا خیزید


نقض حقوق بشر را در ايران متوقف کنيد


نقض حقوق بشر را در ايران متوقف کنيد
راديو فردا: مجمع عمومي سازمان ملل متحد روز سه شنبه قطعنامه اي را عليه نقض حقوق بشر در ايران شامل «شکنجه، شلاق زدن، قطع عضو، سنگسار و اعدام در ملا عام» تصويب کرد.در راي گيري از ۱۹۲ عضو اين مجمع، پيش نويسي که از سوي کميته حقوق بشر مجمع عمومي سازمان ملل ارائه شده بود، با ۷۳ راي موافق، ۵۳ راي مخالف و ۵۵ راي ممتنع به تصويب رسيد. جمهوري اسلامي ايران همواره به خاطر اعدام هاي متعدد در ملا عام، سنگسار و شکنجه زندانيان سياسي مورد اتهام و انتقاد مجامع بين المللي بوده است. قطعنامه تازه تصويب شده، الزام آور نيست اما بار اخلاقي دارد و نگاه غالب جهانيان را به اين مساله بازتاب مي دهد. اين قطعنامه توسط کانادا پيشنهاد شده بود و آمريکا و کشورهاي غربي از آن حمايت کردند. کشورهايي نظير کوبا، کره شمالي، سودان، سوريه و زيمبابوه که خود از سوي مجمع عمومي سازمان ملل در همين زمينه مورد انتقاد هستند، با اين قطعنامه مخالفت کردند.اين قطعنامه ضمن ابراز «نگراني بسيار جدي»، به اين امر اشاره دارد که عليرغم قطعنامه هاي قبلي درباره حقوق بشر در ايران، «شواهد معتبري» از ادامه خشونت هايي چون سنگسار به عنوان نوعي مجازات براي مرگ، «شکنجه ومجازات هاي بي رحمانه و غير انساني و تحقير کننده شامل شلاق زدن و قطع عضو» و اعدام هاي متعدد در ملا عام در ايران وجود دارد.همچنين در اين قطعنامه نسبت به دستگيري فعالان و خشونت عليه جنبش زنان که براي به دست آوردن حقوق خود تلاش مي کنند، ابراز نگراني شده است.اين قطعنامه خواستار توجه جدي به خشونت ها و تبعيض هايي شده است که عليه مذاهب، اقليت هاي قومي و نژادي و به ويژه عليه مذهب بهائيت در ايران صورت مي گيرد.قطعنامه مجمع عمومي سازمان ملل از جمهوري اسلامي خواسته است که چه در قانون و چه در عمل همه نوع تبعيض را نسبت به اقليت ها و همچنين موارد ديگر نقض حقوق بشر را برطرف کند.همچنين از دولت ايران درخواست شده که اعدام در ملا عام و سنگسار را کنار بگذارد و از اذيت و آزار، ارعاب و شکنجه مخالفان سياسي و فعالان حقوق بشر دست بردارد و کساني را که «به شکل مستبدانه و به خاطر باورهاي سياسي شان زنداني شده اند»، آزاد کند.صدور قطعنامه در مجمع عمومي بر خلاف قطعنامه هاي شوراي امنيت، لازم الاجرا نيست و بيشتر براي فشار تبليغاتي به کشورهاي ناقض حقوق بشر صورت مي گيرد.ايران و مسئله حقوق بشر به گفته مدافعان حقوق بشر، جمهوري اسلامي ايران به شکلي گسترده بيانيه جهاني حقوق بشر را زير پا مي گذارد و نقض گسترده حقوق بشر، سال ها است که در ايران اتفاق مي افتد. تا کنون مجمع عمومي در قطعنامه هاي بسياري عملکرد حکومت ايران در اين زمينه را محکوم کرده است. بازداشت هاي دانشجويان، روزنامه نگاران، فعالان حقوق زنان ، ممنوع الخروج کردن آنان، جلوگيري از ادامه تحصيل برخي دانشجويان، اعدام هاي گسترده متهمان موسوم به اراذل و اوباش، سنگسار، فشار بر اقليت هاي مذهبي و اعدام جواناني که در سنين کودکي مرتکب جرم شده اند، از جمله اين موارد است.عبدالکريم لاهيجي ، نايب رييس فدراسيون جوامع دفاع از حقوق بشر به راديوفردا مي گويد:» با توجه به اين که بالاترين و والاترين حق بشري حق زندگي است بدترين وضعيتي هم که در رابطه با نقض حقوق بشر در ايران امروز وجود دارد متاسفانه افراط در نقض اين حق و اعدام مردم است.» وي مي افزايد: «در سال ۲۰۰۷ بيش از ۳۰۰ تن در ايران اعدام شده اند که به نسبت جمعيت ايران بالاترين رقم اعدام در جهان است. متاسفانه مجازات اعدام بدترين ننگ در کارنامه حقوق بشري جمهوري اسلامي است.»دکتر حسين باقرزاده فعال مستقل حقوق بشر در لندن مي گويد: «در حالي که سير اعدام در جهان رو به کاهش است آمار نشان مي دهد که در ايران موج اعدام تشديد شده است.» يکي از تازه ترين موارد اعدام مربوط به ماکوان مولود زاده است که ۱۴ آذر سال جاري، در زندان کرمانشاه به دار آويخته شد و موجي از اعتراض جهاني را برانگيخت. وي به اتهام جرمي که در کودکي مرتکب شده بود، اعدام شد
.

شب یلدای خانواده های دانشجویان زندانی در برابر اوین

شب یلدای خانواده های دانشجویان زندانی در برابر اوین

خانواده های دانشجويان بازداشتی، بنا بر قرار قبلی عصر روز جمعه در حرکتی نمادين به مناسبت شب يلدا در برابر زندان اوين گرد هم آمدند.
به گزارش منابع خبری دانشجويی ايران، خانواده های دانشجويان بازداشتی

در سرما و با اميد به آزادی فرزندانشان» شمع روشن کردند و با پهن کردن سفره ای از آجيل و شيرينی به طوری نمادين در کنار زندانی که فرزندانشان در آن دربندند، آيين شب يلدا را برپا داشتند
منابع خبری دانشجويی ايران افزوده اند خانواده های دانشجويان بازداشتی اين
بار نيز همچون گذشته خواهان ديدار با فرزندانشان و آزادی آنان شدند

بشنوید مصاحبه با یکی از مادران دانشجویان زندانی
شب یلدا در پشت دیوار اسارت گاه اوین ... فرزندان ما باید بدون قید و شرط آزاد شوند. تجمعات اعتراضی خانواده های دانشجویان اسیر ادامه خواهد داشت.

٢٨ دسامبر را به روز جهانی اعتراض به دستگیری دانشجویان در ایران تبدیل خواهیم کرد!


٢٨ دسامبر را به روز جهانی اعتراض به دستگیری دانشجویان در ایران تبدیل خواهیم کرد

فراخوان به اعتراض جهانی برای آزادی دانشجویان دربند!
فراخوان به ایرانیان آزادیخواه خارج کشور!
فراخوان به سازمان ها٬ نهادها و مراجع بین المللی!

٢٨ دسامبر را به روز جهانی اعتراض به دستگیری دانشجویان در ایران تبدیل خواهیم کرد
مردم آزادیخواه

بیش از دو دهفته است که ٤٣ تن از دانشجویان و فعالین سیاسی دانشگاه های ایران طی عملیات های شبانه از روز ٢ دسامبر ربوده شده و یا در جریان مراسم های روز دانشجو در روز ٧ دسامبر و پس از آن در ایران دستگیر و زندانی شده اند.
به دستگیر شدگانی که جرمی جز دفاع از آزادی و برابری ندارند٬ به دانشجویانی که مخالفت خود را با فضای جنگی اعمال شده از طرف حکومت اعلام داشته بودند٬ به کسانی که دانشگاه را میخواهند نه پادگان نظامی را٬ به یاران ما که جرمی جز دفاع از انسانیت و عدالت ندارند٬ به برگزار کنندگان مراسم های روز دانشجو که بر پرچم هایشان نوشته شده بود، نه به جنگ، دانشگاه پادگان نیست! نه به تبعیض جنسیتی، کارگران اتحاد! آزادی و برابری! اتهاماتی واهی و ساختگی از جمله اقدام علیه امنیت ملی و حتی بمب گذاری وارد ساخته اند.
بر کسی پوشیده نیست که زندانیان سیاسی در بند ٢٠٩ و ٣٢٥ اوین در چه شرایط وخیمی به سر می برند. متاسفانه هر روز خبرهای ناگواری از سلامتی دانشجویان در بند به ما می رسد. طبق اخبار دریافتی، یاران ما زیر شدیدترین شکنجه ها و فشار های جسمی و روانی قرار دارند.وضع جسمی دانشجویان بسیار نگران کننده است. به زندانیان اجازه ملاقات و تماس با خانواده های خود داده نشده است. وکلای دانشجویان امکان ملاقات با موکلین خود را ندارند. دانشجویان زندانی در زندان های حکومت اسلامی از اولیه ترین حقوق انسانی نیز محرومند!
این رفتار حکومت اسلامی با دانشجویان با اعتراضی جهانی روبرو گشته است. سازمان عفو بین الملل طی نامه ای رسمی به سران حکومت نسبت به دستگیری دانشجویان اعتراض کرده است٬ رﺋیس پارلمان اروپا خواهان آزادی فوری دستگیر شدگان شده است. طی دو هفته گذشته صدها نامه همبستگی از سراسر جهان به دست ما رسیده اند٬ آکسیون ها و تظاهرات های متعددی در سراسر جهان علیه این رفتار وحشیانه تاکنون صورت گرفته است.
ما دانشجویان آزایخواه و برابری طلب٬ به نمایندگی از همه دانشجویان ایران از این موج همبستگی با احساسی افتخارآمیز تشکر میکنیم. واقعیت اما این است که علیرغم این اعتراضات وسیع از طرف مجامع بین المللی و مردم آزادیخواه جهان٬ یاران ما هنوز در بند هستند.
برای تقویت جنبش آزادی دانشجویان زندانی باید اقدامی جهانی را سازمان داد!
به این مناسبت ما روز جمعه ٢٨ دسامبر برابر با ٧ دی ماه را بعنوان روز جهانی اعتراض به حکومت اسلامی در خارج کشور اعلام میکنیم. از همه شما٬ از همه سازمان ها٬ نهادها و مراجع بین المللی میخواهیم که در این روز هم زمان و از هر طریقی که امکان آن را دارید٬ اعتراض خود را به حکومت اسلامی اعلام دارید و همگام با دانشجویان آزادیخواه ایران٬ خواهان آزادی فوری همه دستگیر شدگان شوید. اعتراضات وسیع شما در خارج از ایران به نیروی اعتراضی ما در جامعه ایران قدرت و توان بیشتری میبخشد و موجبات آزادی سریعتر دوستان دانشجویمان را فراهم میسازد.
جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی در ایران به حمایت های بیشتر شما نیاز دارد!
زنده باد آزادی!
زنده باد برابری!
دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب دانشگاه های ایران
١٩ دسامبر ٢٠٠٧ - ٢٨ آذر ١٣٨٦


We Will Make 28th December a Protest day against the Arrest of Students in Iran!
A call to an international protest to free students in Iran!
A call to freedom – loving Iranian abroad!
A call to international organisations around the world!

Freedom – loving people

More than two weeks ago 43 students and political activists across the cities of Iran were either abducted or were arrested before, during and after the national student day on 7th December in Iran and all of them were imprisoned.
The arrested students who have not committed any crime but defending freedom and equality; those students who have expressed their opposition to the militarised atmosphere in the universities created by security forces; our comrades who have not committed any crime and only defended humanity and justice; the students who organised the national students day with slogans such as “No War”, “University is Not a Militaries Camps”, “No Sexual Apartheid”, “Long Live Freedom & Equality”, “Workers Unity”, have been accused of actions against country’s security including conspiracy and bombings.
It is a fact that political prisoners in horrible wards 209 and 325 of Evin prison live under difficult conditions. Every day we here news about bad health and worsening of the physical condition of our comrades. According to news we have received our friends are under torture and all physical and psychological pressure. We are gravely concerned about our comrades as their families are banned to visit them. Students’ lawyers are not permitted to meet them and they are deprived of their basic human rights.
This treatment of students by the Islamic Republic has been faced with a fierce international protest. The amnesty international has organised a campaign to free students. The head of the EU Parliament has asked for their immediate release. During the last two weeks we have received hundreds of protest letters from across the world and numerous protest actions and demonstrations against the Islamic Republic and for immediate release of the imprisoned students have been organised.
On behalf of all students, we the Freedom and Equality – seeking Students are very proud of these waves of solidarity and thank all who were with and for us in these difficult days. But the fact of the matter is that despite all these efforts, our friends are still in prison.
To release the arrested students an international action is urgently required!
We call all the international organisations and campaigns to join us on 28th December to protest against the Islamic Republic and raise your voice to free the students in Iran. Your solidarity and joint actions all around the world will strengthen our efforts and make the release of our friends and comrades possible.
The movement for freedom and equality urgently needs your support and solidarity and united action.
Long Live Freedom!
Long Live Equality!
Freedom and Equality – seeking Students of Universities in Iran
19 December 2007 / 28th Azar 1386

Donnerstag, 20. Dezember 2007

یلدا شب زایش مهر(یا زایش خورشید)خجسته باد


یلدا شب زایش مهر(یا زایش خورشید)خجسته باد



ایرانیان باستان با باور اینکه فردای شب یلدا با دمیدن خورشید، روزها بزرگ‌تر شده و تابش نور ایزدی افزونی می‌‌یابد، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می‌خواندند و برای آن جشن بزرگی بر پا می‌کردند.
نور، روز و روشنایی خورشید، نشانه‌هایی از آفریدگار بود در حالی که شب، تاریکی و سرما نشانه‌هایی از اهریمن. مشاهده تغییرات مداوم شب و روز مردم را به این باور رسانده بود که شب و روز یا روشنایی و تاریکی در یک جنگ همیشگی به سر می‌برند. روزهای بلندتر روزهای پیروزی روشنایی بود، در حالی که روزهای کوتاه‌تر نشانه‌ای از غلبهٔ تاریکی
..

Sonntag, 16. Dezember 2007

یه شب ماه میاد

شکنجه دانشجویان در بند 325 سپاه


دانشجویان ما را آزاد کنید

شکنجه دانشجویان در بند 325 سپاه


بنابر گزارشهای رسیده از زندان اوین، دانشجویان چپ بازداشت شده که هم اکنون دومین هفته بازداشت خود را پشت سر می گذارند، تحت شکنجه های جسمی و روحی قرار دارند.به گفته منابع خبری با وجود انتشار گزارشهایی مبنی بر انتقال دانشجویان به بند 209، تعدادی از آنها در اختیار اطلاعات سپاه قرار داشته و در بند 2-الف (325) زندان اوین نگهداری می شوند.گفته می شود سعید حبیبی،از فعالان دانشجویی که در خیابان از سوی مأموران اطلاعات ربوده شد، بهروز کریمی زاده و مهدی گرایلو در اختیار اطلاعات سپاه قرار دارند و طی چند روز گذشته بارها به سبب شدت شکنجه های وارده به بهداری زندان منتقل شده اند. برخی منابع همچنین از بازداشت پیمان پیران و انتقال وی به بند 325 خبر داده اند.گفتنی است از چند جمله شکنجه های جسمی اعمال شده بر تعدادی از دانشجویان، بی خوابی های طولانی( گاه تا 72 ساعت) و ضرب و شتم شدید از سوی تیم بازجویی است، به طوریکه این افراد به دلیل خونریزی بارها به بهداری بند انتقال یافته اند.همچنین با وجود تماس اغلب دانشجویان بازداشت شده با خانواده های خود و یا تماس مسئولان بند 209 با خانواده های دانشجویان و تأیید نگهداری آنان در بند وزارت اطلاعات، بهروز کریمی زاده، سعید حبیبی و مهدی گرایلو تاکنون هیچ گونه تماسی را با منزل برقرار نکرده اند.سایر دانشجویان بازداشت شده نیز کماکان در سلول های انفرادی بند 209 به سر برده و تحت بازجویی هستند.لازم به یادآوری است، دو روز پیش از برگزاری تجمع دانشجویان چپ دانشگاه های تهران به مناسبت 16 آذرماه، مأموران امنیتی اقدام به بازداشت گسترده حدود 25 فعال دانشجویی در تهران کردند.این بازداشت ها که از روز 11 آذرماه با بازداشت مهدی گرایلو، دانشجوی دانشگاه تهران آغاز شد، طی روزهای بعد ادامه یافت و کلیه دانشجویان بازداشت شده به زندان اوین انتقال یافتند.
اسامی دانشجویان بازداشت شده در تهران:
انوشه آزادفر(دانشگاه تهران)
ایلناز جمشیدی (ارتباطات٬ آزاد تهران مرکز)
مهدی گرایلو (ژئو فیزیک٬ تهران)
سعید حبیبی(عضو کمیته دانشجویی گزارشگران حقوق بشر)
بهروز کریمی زاده(دانشگاه تهران)
کیوان امیری الیاسی (کارشناسی ارشد صنایع٬ دانشگاه صنعتی شریف)
نسیم سلطان بیگی (دانشکده ارتباطات٬ علامه)
علی سالم(کارشناسی ارشد پلیمر- پلی تکنیک)
محسن غمین (دانشگاه پلی تکنیک)
روزبه صف شکن(دانشگاه تهران)
روزبهان امیری (علوم کامپیوتر٬ تهران)
یاسر(صدرا) پیر حیاتی(دانشگاه شاهد)
علی کلائی (دانشگاه آزاد)
امیر مهرزاد (دانش آموز پیش دانشگاهی)
هادی سالاری (دانشگاه رجایی)
فرشید فرهادی آهنگران(دانشگاه رجایی)
امیر آقایی (دانشگاه رجایی)
میلاد عمرانی(دانشگاه رجایی)
فرشاد دوستی پور
سهراب کریمی
جواد علی زاده
محمدصالح ایومن
پیمان پیران( به نقل از وبلاگ آزادی-برابری)
کمیته دانشجویی گزارشگران حقوق بشر

عفو بين الملل:


سه نوجوان در ایران، در آستانه اعدام هستند
رادیو فردا: «عفو بين الملل» در بيانيه ای ضمن ابراز نگرانی عميق از گزارش ها درباره در آستانه اعدام قرار گرفتن سه نوجوان بزهکار، از ايران خواست اعدام نوجوانان را متوقف کرده و به روند جهانی لغو مجازات اعدام بپيوندد.
سازمان عفو بين الملل در بیانیه ای که روز جمعه چهاردهم دسامبر منتشر کرد، اين احکام اعدام را نقض آشکار قوانين بين المللی دانسته و از مقام های جمهوری اسلامی خواسته است تا مانع اجرای اين اعدام ها شوند.
عفو بين الملل تصريح کرده است رييس قوه قضائيه جمهوری اسلامی حکم اعدام علی مهين ترابی، جوانی را که متهم است در ۱۶ سالگی مرتکب جنايت شده، تاييد کرده و او ممکن است در روزهای آينده اعدام شود.
برپايه اين بيانيه، حکم اعدام دو نوجوان ديگر نيز برای تاييد، به ریيس قوه قضائيه عرضه شده است.
عفو بين الملل يادآوری کرده است که هم اکنون در ايران بيش از ۷۰ نوجوان در آستانه اعدام قرار دارند.
اخيرا مکوان مولود زاده در چهارم دسامبر۲۰۰۷ درايران اعدام شد. وی درژوئن سال جاری به اتهام تجاوز به سه کودک در سال ۱۹۹۹، يعنی زمانی که سيزده ساله بود، به مجازات اعدام محکوم شد.
قوانين بين المللی توسل به مجازات اعدام عليه افرادی را که پيش از سن هجده سالگی مرتکب جنايت شده اند، قويا ممنوع می کند.
ايران به عنوان کشوری که عضو «پيمان بين المللی حقوق مدنی و سياسی» و «آی. سی. سی .پی. آر» ، است تعهد کرده است که مجرمين زير سن قانونی را اعدام نکند.
عفو بين الملل تاکيد کرده است: «با اينحال دولت ايران از سال ۱۹۹۰ ميلادی تا کنون دست کم ۲۸ نوجوان متهم را، که شش تن آنها تنها درسال جاری اعدام شدند، دستخوش اين مجازات کرده است».
اين سارمان افزوده است:«از آنجا که دست کم پانزده نوجوان افغان نيز براساس گزارش ها، احتمالا در انتظار مجازات اعدام بسر می برند، اين رقم ممکن است فراتر از آن چيزی باشد که تا کنون اعلام شده است».
طبق گزارش سازمان عفو بين الملل«احتمال دارد در پيگيری های قانونی که درمورد علی مهين ترابی، همانند ديگر مجرمين نوجوانی که در انتظار مجازات اعدام هستند، انجام شده است اشتباهاتی رخ داده باشد».
با توجه به اينکه ايران قوانين بين المللی را به درستی دنبال نمی کند، سازمان عفو بين الملل نگران است که مبادا مدارکی که کارشناسان و شاهدين در دادگاه ارائه می دهند،غير قابل اعتماد باشد.
سازمان عفو بين الملل از افراد و گروه ها در خواست کرده است تا با نوشتن نامه به مقام های دولت ايران از آنها بخواهند بدون درنگ حکم اعدام علی مهين ترابی را متوقف سازند

گزارشی از نشست اعتراض آمیز در انجمن صنفی روزنامه نگاران:

گزارشی از نشست اعتراض آمیز در انجمن صنفی روزنامه نگاران


نوشتن از قوانین تبعیض آمیز" تشویش اذهان عمومی" نیست
آیدا سعادت، مریم مالک
شنبه24 آذر 1386
تغییر برای برابری: انجمن صنفی روزنامه نگاران روز پنچ شنبه ۲۲ آذرماه، میزبان جمع کثیری از نمایندگان مطبوعات و نشریات اعضای کمپین یک میلیون امضا و نیز روزنامه نگاران و فعالان اجتماعی فرهنگی و سیاسی بود که در اعتراض به بازداشت مریم حسین خواه و جلوه جواهری گرد هم آمده بودند. یک ماه از بازداشت مریم و دو هفته از بازداشت جلوه می گذرد.




این نشست به درخواست تعدادی از روزنامه نگاران عضو انجمن صنفی که به تهدید امنیت شغلی روزنامه نگاران و نیز برخوردهای امنیتی و قضایی با فعالان زن اعتراض داشتند برگزار شد. به رغم این که نشست مذکور در دفاع از حقوق مطبوعاتی این دو روزنامه نگار و وب نگار برگزار شده بود، حضور جمع کثیری از طیف های مختلف مطبوعاتی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، دانشجویی و حقوق بشری وکلای روزنامه نگاران و فعالان جنبش زنان و نیز خانواده های مریم حسین خواه و جلوه جواهری این برنامه را به یکی از پرشور ترین نشست های اخیر انجمن صنفی روزنامه نگاران تبدیل کرده بود.
دیوارهای سالن اجتماعات انجمن صنفی روزنامه نگاران با پوسترهایی از مریم حسین خواه و جلوه جواهری و مریم نوربخش روزنامه نگار متوفی و نیز شعارهایی در اعتراض به ادامه بازداشت این دو نفر پوشانده شده بود. "جرم روزنامه نگاران زن چیست؟"،" تشویش اذهان عمومی یا تنویر افکار عمومی؟!"، "سانسور کلمات کافی نبود؟ دست به "حذف" حق طلبان می زنند." ، نوشتن از قوانین تبعیض آمیز" تشویش اذهان عمومی" نیست از جمله شعارهایی بودند که بر دیوارهای انجمن صنفی روزنامه نگاران به چشم می خوردند.
ابتکار جالب کمیته ی هنری کمپین یک میلیون امضا، ماسک هایی با علامت ضربدر سیاه در اعتراض به ادامه بازداشت دوستانشان بود که توجه شرکت کنندگان در مراسم را به خود جلب کرده بود. به طوری که تعدادی از شرکت کنندگان نیز به تبعیت از آنان این ماسک ها را بر چهره زدند. تعداد حاضرین در برنامه لحظه به لحظه بیشتر می شد تا جایی که به غیر از فضای داخل سالن اجتماعات راهروهای سالن اجتماعات نیز مملو از کسانی بود که مشتاقانه به این نشست آمده و تا پایان برنامه همراهی کردند. آنچه در پی می آید گزارشی از برخی سخنرانی های این مراسم است .

گوهر بیات: جلوه و مریم برای کودکان کار و حقوق اجتماعی دخترانمان زحمت کشیدند
شهاب میرزایی همسر مریم حسین خواه، گوهر بیات مادر جلوه جواهری کاوه مظفری همسر او نیز در این مراسم طی سخنانی به ادامه ی روند بازداشت غیر قانونی مریم حسین خواه و جلوه جواهری اعتراض نمودند. شهاب میرزایی همسر مریم حسین خواه با تاکید بر این نکته که تمامی شرکت کنندگان در این برنامه از آخرین وضعیت مریم حسین خواه در زندان مطلع هستند قطعه شعری را از طرف یکی از دوستان مریم حسین خواه برای حضار خواند.
گوهر بیات مادر جلوه جواهری نیز در خصوص بازداشت دخترش و مریم حسین خواه گفت: "مریم یک روزنامه نگار است و جلوه تحقیقاتش در مورد زنان است. هر دو فعال اجتماعی هستند، جوانانی که در زندان هستند. اینها برای حقوق زنان تلاش کردند. مگر اینطور نیست که از دامن زن مرد به معراج می آید من خودم که یک زنم می بینم هزاران مشکل وجود دارد و حقوق ما را هم رعایت نمی کنند پس چطور از ما می خواهند بچه هایمان را پرورش دهیم. جلوه و مریم برای کودکان کار زحمت کشیدند و برای حقوق اجتماعی دخترانمان زحمت کشیدند. باید از این جوانان پشتیبانی شود نه اینکه به زندانشان ببرند. "

کاوه مظفری: از شما می خواهم هیأت منصفه ی ما باشید
در ادامه این نشست كاوه مظفري همسر جلوه جواهري، حاضرین را مورد خطاب قرار داده و گفت: " از شما می خواهم هیأت منصفه ی ما باشید. شما بگویيد جلوه كدام امنيت را به خطر انداخته است. جلوه اي كه فقط به خاطر امنيت زنان اين مملكت تلاش كرده امنيت چه كساني را به خطر انداخته است. آيا امنيت ملي ما از امنيت زنان كشورمان جداست؟"
وی با اظهار ناخرسندی از عدم پاسخگویی و بلاتکلیفی موجود در رسیدگی به بازداشت همسرش ادامه داد: " این که نمی دانم حتا اسم قاضی چیست یا دادستان کیست و در آنجا چه خبر است مرا عصبانی کرده است. به این موارد اعتراض دارم اما اینجا نمی شود اعتراض کرد. تنها می توان دفاع کرد. "
وی سخنان خود را با یادآوری گفته های چندی پیش رئیس قوه ی قضائیه مبنی بر غیر شرعی بودن نگهداشتن متهمین در بازداشت افزود: " انگار براي بعضي ها اين طور هست و براي ما نه. ميخواهم از حقوق حداقلي دفاع كنم چون اينجا اصل بر مجرميت است و نه بر برائت ميخواهم بگویم كه جلوه چه كارهايي نكرده است. جلوه تا كنون تفنگ به دست نگرفته است. تا به حال براي تهديد كسي چاقو هم به دست نگرفته! جلوه تا کنون قصد بر اندازي نداشته، دزدي نكرده از ديوار بالا نرفته است. تا حالا از هيچ جاسوسي پول نگرفته است .. از امريكاي جهانخوار هم پولي نگرفته . هيچ كدام اين كارهاي عجيب غريب را انجام نداده .. اما جلوه نوشته است. با زنان اين مملكت حرف زده است براي اينكه براي آنان امنيت بياورد با ايشان حرف زده است. جلوه مقاله و گزارش نوشته، ترجمه كرده، جلوه تحقيق كرده است و گاهی هم برای زنان این مملکت گریه کرده است . نمي دانم چرا بايد دفاع كنم اما اينجا نمي شود تند تر از اينها حرف زد ، نمي شود در باره ي حقوق حرف زد. ممكن است بعضي ها فكر كنند ما مي خواهيم به ايشان حمله كنيم.. نه اينها يك سري حرفهاي حداقلي است. من مي خواهم از اين حقوق حد اقلي دفاع كنم . ميخواهم بگویم حق داريم زنده بمانيم و براي اين حقمان تلاش مي كنيم ، مبارزه مي كنيم و هزينه مي دهيم ." مظفری سخنان خود را با سپاس از انجمن صنفي مطبوعات كه در اين بي مجالي فضايي داده است تا ما حرفهايمان را بزنيم به پایان برد.
سمیه فرید و سارا لقمانی از دوستان جلوه جواهری و مریم حسین خواه نیز در ادامه گزارش های این دو فعال حقوق زنان از زندان را برای حضار خواندند.

پروین بختیار نژاد : با بازداشت چند زن مشكلي از مشكلات عديده ي شما حل نخواهد شد
پروین بختیار نژاد فعال حقوق زنان و روزنامه نگار با ابراز تاسف از بازداشت مریم حسین خواه و جلوه جواهری اظهار داشت: "خواسته ي تغيير همواره از طرف آناني كه تغيير به وحشتشان مي اندازد با مقابله مواجه شده است. تغيير درهيچ حوزه اي را نمي توان به ياد آورد بدون اينكه ما را به ياد مخالفت ها بيندازد. و در مقابل پافشاري عده اي براي نگهداشتن وضع موجود تلاش فداكاري از خودگذشتگي عده اي همچون مريم حسين خواه و جلوه جواهري است كه راه را براي افق هاي روشن تر كه فقط با تغيير در وضع موجود اتفاق مي افتد باز مي كند."
او با تاکید بر تلاش یکصد ساله زنان برای تغییر قوانین به تجربه ی اعتراض زنان در صدر اسلام اشاره کرد : "انگار اين صدا اين اعتراض و اين تلاش پيگير تازه به گوش مردان رسيده است." وی ادامه داد : "اما شايد جالب باشد كه بدانيم نزديك به هزار و چهارصد سال پيش زماني كه پيام توحيد و عدالت محمد در سراسر مكه و مدينه پخش شد اولين اعتراض مدني توسط زنان مسلمان صورت گرفت آنان در اعتراض به حضرت محمد گفتند چرا در قران فقط از مردان ياد مي شود و از زنان ذكري به ميان نمي آيد كه وحي مي آيد بي گمان مردان و زنان مسلمان و مومن و فرمانبردار و درستكار و شكيبا و فروتن روزه دار و پاكدامن و مردان و زناني كه خدا را بسيار ياد مي كنند براي همه آنها پاداش بزرگ آماده ساخته شده... شكايت هاي متعدد كه هر يك حكايت از خشونت هاي خانگي داشت روانه ي خانه ي پيامبر مي شود و پيامبر جز دفاع از زنان كار ديگري نمي توانست بكند و نكرد."
محمد شریف : چرا به تعهدات حقوق بشر عمل نمی کنید؟
سخنران بعدی نشست انجمن صنفی روزنامه نگاران، محمد شریف استاد دانشگاه علامه طباطبایی، وکیل و حقوقدان بود . شریف ضمن تاکید بر این که فعالان اجتماعی در برداشت از حقوق بشر بیشترین هزینه ها را می پردازند گفت: "معاهده عبارت است از سندی که کشورها به آن می پیوندند و برای کشورها لازم الاجراست. ما همواره از دولت می خواهیم به موازین حقوق بشر عمل کند به عبارت دیگر دولت را مخاطب قرار می دهیم که چرا به تعهدات حقوق بشر عمل نمی کنید؟ معاهده برای دولتها حق ایجاد می کند و در کنار حق" تکلیف" ایجاد می کند. معاهدات حقوق بشر تکلیف محض است، دولتها متهم اصلی در حقوق بشر هستند این نکته بسیار بسیار مهم است که ما بدانیم دولت ها متهم اصلی نقض حقوق بشرند و ما نمی توانیم با متهم اصلی حقوق بشر به گونه ای صحبت کنیم که یک طرف قرارداد و در مقابل ما ایستاده. گاهی دولت توان حمایت از حقوق بشر و شهروندی را ندارد مانند دولت بوسنی و هرزگوین در برابر سربهاو یا افغانستان در برابر طالبان. گاهی در بلایای طبیعی تواناییش را ندارند مثل سیل و زلزله، منتها اینها استثناء است. دولت هایی که حقوق بشر را نقض می کنند متهم هستند نه این استثناها. بنابراین این عبارات و الفاظ و اسناد را که ما می خوانیم اینها روی کاغذ است تا چیزی که وجود دارد در جامعه است نه در کاغذ. ما گویی دچار یک توهم شدیم، ما باید در نظر داشته باشیم که آنچ وجود دارد در خود جامعه است نه روی کاغذ. این عبارات میثاق ها را از کاغذ بیرون آوردن شوخی محض نیست . چیزی را که ما می بینیم اینهاست (اشاره به عکس مریم و جلوه) در زندانها است و شوخی نیست. کشورها به عنوان متهم اصلی نقض حقوق بشر با این اسناد چطور برخورد می کنند؟ دولتها این اسناد را می پذیرند و باید تعهد به اجرا داشته باشند. "
وی در پایان سخنان خود اظهار داشت: "نکته بارز دیگری که جایگاه دولتهای سرکوبگر راباز می کند کمیسیون حقوق بشر است. خدا بیامرز بود، که جایش را داد به شورای حقوق بشر. چرا کمیسیون حقوق بشر به این سرنوشت فاجعه بار مواجه شد؟ و شورای حقوق بشر علی الظاهر همانهایی را انجام می دهد که کمیسیون انجام می داد.اندیشیدن به این واقعیت برای ما کافی است که جایگاه خودمان را در برابر واژه های فریبنده در اسناد حقوق بشر مشخص کنیم."

نسرین ستوده: وثيقه بايد با نوع جرم، شخصيت متهم و یا امکان متواری شدن وی تناسب داشته باشد
در این برنامه زهره ارزنی و کیل جلوه جواهری که از گردانندگان برنامه نیز بود با اشاره به وضعیت حقوقی پرونده ی موکل خود اظهار داشت هنوز اجازه ی مطالعه ی پرونده را به او نداده اند. وی سپس از همکار خود نسرین ستوده دعوت کرد که در باره ی روند وضعیت حقوقی مریم که مشابه با جلوه است صحبت کند.
ستوده با ارائه ی توضیحاتی در خصوص روند حقوقی پرونده ی موکل خود اظهار داشت در تمامی پرونده های برخورد با فعالان حوزه های مختلف یک روند غیرقانونی مشترک وجود دارد:" وثيقه بايد با نوع جرم شخصيت متهم و نیز با امکان متواری شدن شخص متهم تناسب داشه باشد . در برخوردهای غير قانوني كه با اینگونه افراد می شود، براي آنان وثيقه هاي سنگين صادر مي شود. رقم سنگين وثیقه های صادر شده نه با شخصيت متهمان تناسب دارد و نه با نوع جرمشان. در پرونده اي كه خود من وكيل هستم در يك تجاوز خانگي كه منجر به تولد فرزند نامشروع شده بود دادگاه كيفري استان مبادرت به صدور يك ميليون قرار وثيقه مي كند بنا بر اين اين دوستان ما كه به نام متهم در دادگاه حضور پيدا مي كنند جرائمي خيلي سنگين تر از يك قتل عمد مرتكب مي شوند كه وثيقه هاي حداقل صد ميليوني براي آنها صادر مي شود و گاهی وثیقه های هشتصد ميليوني هم داشته ايم ."
ستوده با اشاره بر تاکید قانون بر لزوم در دست بودن مدارک کافی برای بازداشت متهمان گفت در شیوه های برخورد غیر قانونی با این فعالان ابتدا اتهامی را برای افراد در نظر می گیرند و آنان را بازداشت کرده و در قرنطینه قرار میدهند به گونه ای که هیچ کس اعم از خانواده و وکلای آنان قادر به ملاقات با آنها نباشند و پس از آن طی تحقیقات دست به جمع آوری مدارک می زنند. در يك مورد، پرونده ي آقايي كه از فعالان جنبش زنان هستند و به اين اتهام بازداشت شده اند، داديار درخواست جمع آوري مدارك را داده و دستور داده است كه متهم را به طور نامحسوس تحت نظر قرار دهند و اگر موارد اخلاقي سوء مشاهده شد گزارش بدهند. چطور است كه كسي را به اتهام مشاركت در جنبش اجتماعي مي گيرند و بعد قرار است موارد سوء اخلاقي به شما گزارش شوند. اصلا موارد سوء‌اخلاقي قرار است در دادگاه انقلاب بررسي شوند. توجه داشته باشید که قانون آيين دادرسي كيفري ما صراحتا قضات دادگاهها را از اقدام به جمع آوری مدارک در مسائل اخلاقی كه حالا قانون ما به عنوان جرائم منافي عفت ازشان ياد كرده است ، جز در مواردی که شاکی خصوصی وجود داشته باشد، منع كرده است. این اقدامات چه پيغامي را مي رساند؟ فلسفه ي مجازات آن چيزي است كه به نظر اقدام كنندگان بازدارنده است ."

شهلا لاهيجي :مريم حسين خواه حتا در زندان به فکر تجهیز كتابخانه زنان زنداني است
شهلا لاهيجي سخنران بعدی مراسم گفته های خود را این گونه آغاز کرد: "زمانی كه در كوچه هاي انقلاب مي دويديم آرزويمان اين بود كه آنچه بر جامعه مستولي ميشود چيزي فراتر برتر بيشتر بهتر انساني باشد از آنچه كه در دسترس داشتيم. آيا امروز بايد بگرييم براي اينكه آنچه را هم داشتيم از دست داديم؟ جرم دوستان ما که زندانی هستند چیست؟ چه گفتند جز انتقاد از قوانيني كه بايد منسوخ شود؟ زمانه پوياست و به پيش مي رود. قوانين صد سال پيش امروز كاربرد ندارد همانطور كه زندگي ما زندگي صد سال پيش نيست. اين ساده ترين، طبيعي ترين، كوچكترين و حداقل خواسته هاي جامعه است . خواسته هاي زنان و مردان. نه تنها تعداد مرداني كه در اينجا حاضر هستند بيانگر اين واقعيت هست بلكه زندگي اين را به ما مي گويد. اگر يك دست همسر است دست ديگر دختري هست كه اگر بر او ظلمي شود جانمان بيشتر مي سوزد. آيا بايد با كسي كه ساده ترين شكل را براي بيان خواسته هاش انتخاب كرده چنین برخوردی شود؟ این ها گفته اند مردم مي خواهيد قانون عوض شود تا ما خواسته هاي شما را با قانونگذار در ميان بگذاريم . تصور بكنيد اگر بناست اذهان عمومي ما اينچنين مشوش شود مرگ بر ما! اگر بنا ست كه ذهن ما آنقدر ترسان باشد كه حتي نظر ديگران را نخواهد بشنود بگذاريد به شهر مردگان به شهر خاموشي بپيونديم. نه! بايد اين واقعيت را بفهمند كه ديگر اين دوران قابل دوام نيست. تا كي مي شود كه دوستان ما به صورت سمبليك بر دهانشان چسب بزنند و بگويند ديگر حرفي نمي زنيم؟ من به كساني كه تصور می کنند با چنين روشي مي شود جامعه را به سكوت واداشت اعلام ميكنم بترسيد از جامعه كه از حرف ساكن بماند. ياد مي كنيم از دوستان عزيزمان مريم حسين خواه از جلوه ي جواهري. مريم حسين خواه حتا در زندان هم به فكر كتاب بود اولين كاري كه كرد گفت بگذاريد اين كتابخانه براي زنان زنداني درست كنيم. "



آسيه اميني : مدافعان حقوق زنان امروز در زمره ي قربانيان حقوق زنان قرار گرفته اند
آسيه اميني روزنامه نگار و فعال زنان وحقوق بشر نیز سخنان خود را با سپاس از انجمن صنفی روزنامه نگاران شروع کرد و گفت این انجمن تنها نهاد صنفی است که امروز می توان امیدوار بود دست کم سالنکی برای جمع شدن ما دارد تا هر ازگاهی یاد دوستان در بندمان را در اینجا گرامی بداریم.
امینی گفته های خود را چنین ادامه داد: "امروز، دقيقا روزي كه گردهم آمده ایم تا در مورد مريم حسين خواه و دوست عزيز ديگرمان جلوه جواهري صحبت كنيم، سالروز روزي است كه چهار سال پيش 13 دسامبر 2003 ، سران كشورهاي جهان در سوئيس گرد هم آمدند تا با هم پيمان نامه اي را براي گسترش جامعه ي اطلاعاتي در جهان امروز امضا كنند."
او ضمن خواندن بندهای اول، چهارم و دوازدهم این پیمان نامه و نیز ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر اظهار داشت: "امروز هيچ نهاد صنفي نه از فعالان مدني و نه از فعالان اجتماعي حمايت نمي كند و متاسفانه در شرايطي به سر مي بريم كه فعالان صنفي و مدني حقوق اجتماعي و مدافعان حقوق بشر خود در زمره ي قربانيان حقوق بشر قرار گرفته اند. مدافعان حقوق زنان امروز در زمره ي قربانيان حقوق زنان قرار گرفته اند از همه كساني كه خودشان را مدافع حقوق زنان و حقوق بشر مي دانند دعوت مي كنم به اين كه براي داشتن يك نهاد صنفي مستقل از هر گونه دخالت نهادهاي دولتي كه استقلال حرفهاي ما را خدشه دار مي كنند گام بردارند كه در واقع شايد نبودن اسم جلوه جواهري در كنار اسم مريم حسين خواه در دعوت نامه هايي كه براي حضور تك تك شما ارسال شده دليلي براي اين حرف من است. "
این روزنامه نگار و فعال حقوق بشر ادامه داد: "كشور ما امضا كننده ي اين بيانيه است. ما متعهديم ضامن اين باشيم كه جامعه اطلاعاتي به زنان قوت ببخشد و مشاركت كامل آنان رابه طور برابر در همه عرصه هاي اجتماعي و حاكم تبديل كند و از فناوري هاي اطلاعاتي و ارتباطي براي اين هدف بهره بگيرد. شما را دعوت مي كنم به اين كه عادلانه قضاوت كنيد. آيا آنچه كه امروز بر ما مي رود پاسخ مناسبي به امضا ي اين تعهد بين المللي است؟ آيا ما نبايد پاسخگويان به اين تعهد بين المللي را دعوت كنيم كه توضيح مناسبي به ما و ساير همپيمانان خود بدهند. به اين كه آيا دو زن كه كاري به جز تعهدي كه كشور ما و دولت ما به دنيا داده انجام نداده اند بايد امروز در زندان باشند و فردا معلوم نيست كدام يك از مدافعان حقوق زنان و مدافعان حقوق بشر؟"

ژیلا بنی یعقوب : مریم و جلوه سمبل اعتدال هستند، هم در مطالبات و هم در فعالیت اجتماعی
سخنران بعدی نشست انجمن صنفی روزنامه نگاران که در اعتراض به بازداشت مریم حسین خواه و جلوه جواهری برگزار شد، ژیلا بنی یعقوب روزنامه نگار، فعال زنان و مسئول سایت کانون زنان ایرانی بود که صحبت های خود را اینچنین آغاز کرد:
"می خواهم از مریم و جلوه و مریم بگویم. هر سه زن، هر سه روزنامه نگار، هر سه از طبقه متوسط با درآمد متوسط شاید رو به پایین. از مریم نوربخش شروع می کنم که از میان ما رفت، روزنامه نگار اجتماعی حوزه زنان، با شور زیاد اغلب برنامه های جنبش های مدنی بویژه زنان و دانشجویان حضور پیدا می کرد. روزنامه نگار حق التحریری با حقوقی اندک که حتی برای پرداخت کرایه تاکسی اش کافی نبود. چند هفته پیش بود که با او صحبت می کردم، می دانستم که پس از ده سال هنوز در هیچ روزنامه ای استخدام رسمی نیست و هیچ بیمه ای ندارد پرسیدم چقدر درآمد داری؟ با همان معصومیت همیشگی اش گفت بد نیست. در آخرین نشریه ای که کار می کردم ماهانه بین 30 تا 50 هزار تومان می گرفتم اما خب همان هم تعطیل شد."
بنی یعقوب ادامه داد: "به یاد می اورم در هشت مارس به هنگام تهیه گزارش از نیروهای لباس شخصی آنچنان او را کتک زدند که تا یک هفته از درد نمی توانست که بخوابد. بارها از خودم پرسیده ام مامورانی که او را می زدند، می دانستند که خبرنگاری را در حال انجام وظیفه کتک می زنند که درآمدش به زحمت در ماه 50 هزار تومان است.
و این روزها از خودم می پرسم آن کسانی که برای مریم حسین خواه و جلوه وثیقه های یکصد میلیونی تعیین کرده اند واقعا می دانند که درآمد مریم به عنوان روزنامه نگار و جلوه به عنوان وب نگار چقدر است؟ یا همچون پزشک بهداری بند 209 اوین که می گفت من مطمئن هستم که هم روزنامه نگاران که در روزنامه های اصلاح طلب و غیر دولتی کار می کنند از خارج دلار می گیرند و هر چه من توضیح می دادم قبول نمی کردند می گفت مدارکش را کیهان چاپ کرده است! بنی یعقوب سخنان خود را با ذکر این نکته که مریم و جلوه هم در مطالبشان و هم در فعالیت های اجتماعی شان. سمبل اعتدال هستند، ادامه داد:
" اگر افراد معتدلی همچون مریم و جلوه هم حق فعالیت در این کشور ندارند پس چه کسانی دارند. سیستم امنیتی و قضایی با زندانی کردن فعالان معتدل چه پیامی می خواهد بدهد؟! چه نتیجه ای می خواهد بگیرد؟! آیا هر جور شد می خواهند فعالان اجتماعی را به سمت رادیکال شدن بیشتر ببرند تا بهانه لازم را برای سرکوب درست داشت باشند؟ اما خوشبختانه عملکرد فعالان جنبش زنان در یکسال گذشته نشان داده که آنها واکنش رفتاری نمی کنند و در برابر رفتارهای تند بخشی از سیستم، رادیکال نخواهند شد و به حرکتهای مدنی خود ادامه خواهند داد."
بهاره هدايت دبير كميسيون زنان دفتر تحكيم وحدت : یادی از بازداشت شدگان
بهاره هدايت دبير كميسيون زنان دفتر تحكيم وحدت به رغم انکه بیمار بود حاضر به بیان سخنان کوتاهی درباره دربندیان شد. :«نامي مي برم از دانشجويان و دختران دانشجوياني كه درحال حاضر در بازداشت به سر مي برند خانم سپيده پورآقايي، نسيم سلطان بيگي، انوشه آزاد فر و الناز جمشيدي و دختر كه شب گذشته خبر رسيده در مازندران بازداشت شده است.همچنین فعالان حقوق زنان،هانا عبدی و روناک صفازاده ، مریم حسین خواه و جلوه جواهری. دفتر تحكيم و حدت و كميسون زنان اين سازمان طي دو بيانيه جداگانه نسبت به بازداشت آنها و دانشجويان طيف چپ اعتراض كرده و من در اينجا تاكيد مي كنم با وجود مرز بندي هاي مشخص و خدشه ناپذيري كه با اين دانشجويان از نظر فكر و عملكردي داريم ولي نسبت به بازداشت اينها شديدا معترضيم قطعا آرمان هاي اصلي ما حقوق بشر و آزادي بيان است كه براي آن مبارزه مي كنيم و براي همه فعالين جامعه مدني اين حقوق را مي خواهيم و مطالبه مي كنيم » او در ادامه گفت:«بازداشت دانشجويان دختر نشان دهند ي اين است كه فعاليت هاي زنان در حوزه هاي مختلف اعم از كمپين يك ميليون امضا در زير مجموعه فعاليت هاي زنان و ذيل فعاليت هاي دانشجويي و مطبوعاتي به واسطه ي اين كه اين ها يك شاخه ي جديد از فعاليت ها را باز كرده اند تاثير گذارشده است و متاسفانه حاكميت به دليل تصلب ناشي از سياستهاي خود اجازه ي رشد و شكوفايي فعاليت ها ي جديد را نمي دهد» او همچنین گفت:« يادي هم ميكنم از دكتر زهرا بني يعقوب كه متاسفانه ظلم مضاعفي بر او و بر خانواده ياش رفت واحكامي كه صادر شده است وعدم پيگيري قضيه و ابهاماتي كه در اين ماجرا وجود داشته نمونه ونمادي است از وضعيت ظالمانه اي كه بر زنان ما می گذرد.»
او در ادامه با اشاره به فعالیت های مریم حسين خواه و جلوه جواهري گفت:« من به عنوان دبير كميسيون تحيكم وحدت فعالیت هایشان را ارج مي گذارم. با اين دو دوست عزيز آشنايي داشتم. صادقانه در فعاليت هایشان عمل مي كردند و تمام هم و غم آنها پيشبرد فرايند كمپين يك ميليون امضا بوده است و جادارد كه از اين طرح اجتماعي هم ياد بشه و تاثير گذار بودن و مثمر ثمر بودن كمپين يك ميليون امضا را از ياد نبريم و شايد يك بار براي هميشه بهتر باشه كه مسئولين قضايي و امنيتي مشكلات اصلي خودشان را با كمپين يك ميليون امضا به طور مشخص بيان بكنند تا شايد بشوداين قضايا را حل كرد .»

فرخنده احتسابیان: اگر داد اين است بيداد چيست
فرخنده احتسابیان از اعضای کمیته ی مادران کمپین یک میلیون امضاء و گروه مادران صلح ضمن محکوم کردن بازداشت مریم حسین خواه و جلوه جواهری بیانیه ی این گروه را برای حضار خواند در بخشی از این بیانیه آمده است که نمی توان به بهانه حفظ امنیت ملی، از دانشجویان، معلمان، روشنفکران، روزنامه نویسان، هنرمندان، کارگران، زنان و مردان و . . . و همه مردم صلح طلب و عدالتخواه با هر مذهب و قومیتی، خواست که سکوت کنند و در حرکت های صلح طلبان فعالیت نکنند و خواهان حق و حقوق خود نیز نباشند.
منصوره شجاعی فعال حقوق زنان ضمن اشاره به این که چرا این بار نوعروسان کمپین را نشانه گرفته اند از اقدامات و ابتکارات مریم حسین خواه و جلوه جواهری در تجهیز کتابخانه ی مخاطب مدار در زندان و نیز تاسیس صندوق یاری زنان زندانی و تلاش برای بهبود وضع زنان زندانی سخن گفت.
فریده غائب در خصوص شرایط مخاطره آمیز شغلی زنان روزنامه نگار و محبوبه حسین زاده نیز در خصوص فعالیت های مطبوعاتی در زمینه ی تغییر قوانین و طرح خواست های کمپین یک میلیون امضا در نوشته هایش سخن گفتند. متن کامل سخنرانی این دوستان نیز منتشر خواهد شد.
این نشست با سخنان عیسی سحرخیز عضو انجمن حمایت از مطبوعات و رجبعلی مزروعی دبیر انجمن صنفی روزنامه نگاران پایان یافت .
گزارش تصویری از این نشست بزودی منتشر می شود.

گزارش های مرتبط:
جرم روزنامه نگاران زن چیست
دفاع از زنان در بند در انجمن صنفی روزنامه نگاران
اعتراض به بازداشت مریم حسین خواه و جلوه جواهری در انجمن صنفی روزنامه نگاران
گزارش تصویری کسوف
Iran Meeting to Protest Arrest of 2 Female Journalists
درخواست آزادي حسين‌خواه و جواهر

دانشجويان آزاديخواه و برابری طلب را آزاد کنيد




فراخوان خانواده های دانشجویان دستگیر شده مراسم ۱۶ آذر


دانشجويان آزاديخواه و برابری طلب را آزاد کنيد


درموج دستگیری های بی‌سابقه‌ی دانشجویی در آستانه‌ی روز ۱۶ آذر(روز دانشجو) بیش از ۳۰ تن از دانشجویان آزادی‌خواه و برابری‌طلب دانشگاه‌های سراسرکشور بازداشت شده‌اند. شگفت این که ۱۶ آذر که نماد مبارزه با رژیم وابسته‌ی شاهنشاهی و سلطه‌ی بیگانه بوده است از سوی جمهوری اسلامی نیز تحمّل نمی‌شود. آن چه امسال در روز دانشجو روی داد، تکرار همان صحنه‌هایی است که رژیم گذشته هر ساله در برخورد با جنبش دانشجویی ایجاد می‌کرد. گرامی‌داشت روز دانشجو سنت پنجاه و چند ساله‌ی جنبش دانشجویی ایران است و دانشجویانی که امسال به اتّهام برگزاری مراسمی ، با محوریت مخالفت با جنگ و تحریم، بازداشت شده‌اند در زمره‌ی شریف‌ترین فرزندان این آب و خاک‌اند. ما خواهان آزادی سریع و بی قید و شرط فرزندان اسیر خود هستیم.
کمیته‌ی پی جوی آزادی دانشجویان دربند
*برای امضای این فراخوان نام خود را به آدرس
seeking.committee@gmail.com بفرستید

Montag, 10. Dezember 2007

کاظم دارابی، از محکومان ترور میکونوس آزاد شد

کاظم دارابی، از محکومان ترور میکونوس آزاد شد

فریدون زرنگار

شهره بديعی، همسر نوری دهکردی يکی از قربانيان حمله به رستوران ميکونوس در گفتگویی با راديو فردا خبر آزادی کاظم دارابی را از زندان آلمان تایید کرد.
شهره بدیعی گفت:« اين خبر صحيح است؛ زيرا امروز خبرنگاران شبکه اول تلويزيون آلمان در تماسی که با من گرفتند و در مصاحبه ای که با من کردند، اين خبر را تاييد کردند و شايد در اين لحظه ای که ما با هم صحبت می کنيم کاظم دارابی در راه تهران باشد.»
به گزارش خبرگزاری آسویشتدپرس، مقامات قضایی آلمان، روز دوشنبه اعلام کردند که دو نفر از محکومان ترور میکونوس، یعنی کاظم دارابی و عباس راحيل که لبنانی الاصل است، از زندان آزاد شده اند.
مقامات امنیتی که نخواستند نامشان فاش شود، به آسوشیتدپرس گفتند که کاظم دارابی که پس از پانزده سال از زندان آزاد شده، در راه تهران است.
پيش از اين، خبرگزاری آلمان اين خبر را بدون اعلام زمان آزادی کاظم دارابی منتشر کرده بود.
شهره بديعی به راديو فردا گفت: «اعتراض هایی که به آزادی کاظم دارابی شد، متاسفانه نتيجه ای نداده است.»
««اعتراض هایی که به آزادی کاظم دارابی شد متاسفانه نتيجه ای نداده است.»
شهره بدیعی همسر یکی از قربانیان حمله به رستوران میکونوس
مقام های قضایی آلمان از اظهار نظر در اين باره خودداری کرده اند. برابر قوانين آلمان مجرمانی که ۱۵ سال دوره زندان خود را گذرانده باشند، می توانند تحت شرايطی آزاد شوند.
کاظم دارابی، از سوی دادگاهی در آلمان به عنوان متهم ماجرای قتل دکتر صادق شرفکندی، رهبر وقت «حزب دموکرات کردستان ايران» و سه نفر از دستياران وی، دستگير و به حبس ابد محکوم شده بود.
صادق شرفکندی، پس از قتل دکتر عبدالرحمان قاسملو، به عنوان رهبر حزب دموکرات کردستان ايران برگزیده شده بود. وی در پاييز سال ۱۹۹۲ به برلين، پایتخت آلمان دعوت شده بود تا درهمايش انترناسيونال سوسياليستی شرکت کند.
شبی که او همراه با دستيارانش در رستوران «ميکونوس» برلين مشغول صرف غذا و گفت وگو بود، به ناگهان تيمی از مهاجمان مسلح به انواع سلاح های خودکار به رستوران هجوم برده و او و سه نفر ديگر از ناراضيان کرد را به قتل رساندند.
در حکم دادگاه ميکونوس آمده است که آخرين رايزنی های «تروريست ها» برای انجام اين قتل، در منزل کاظم دارابی انجام شد.
دادگاه آلمان، متهمان اين حادثه را ماموران اعزامی از سوی وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی معرفی کرد و در حکم خود، شماری از سران وقت جمهوری اسلامی را به «آمريت» در اين قتل متهم کرد.
نام علی فلاحيان، وزير وقت اطلاعات ايران صريحا در آمريت اين قتل مطرح شد و حکم جلب بين المللی عليه او صادر شد.
پيش از صادق شرفکندی، دکتر عبدالرحمان قاسملو در وين (پايتخت اتريش) کشته شد. حزب دموکرات کردستان ايران، همواره اين قتل را نيز به جمهوری اسلامی نسبت داده

Sonntag, 9. Dezember 2007

سخنرانی کورش زعیم در گردهمایی دانشجویان دانشگاه بوعلی - همدان

سخنرانی کورش زعیم در گردهمایی دانشجویان دانشگاه بوعلی - همدان
16 آذر 1386
هشدار به سران عرب خلیج پار
ناشایست ترین رفتارها آنست که ضعیفی در پناه یک زورمند بیگانه، وقتی همسایه دوست و بالقوه قدرتمند خود را به خاک ببیند لگدش بزند. این کار ترسوهای بی هویت است نه شما. ملت ایران از این همسایگانی که همیشه در پناه ایران امن زیسته اند و همیشه از ایران بهره برده اند انتظار ندارد اکنون که حکومت ما کشورمان را درمانده و منزوی و منفور جهان کرده است از فرصت سوء استفاده کرده ادعاهایی ساختگی و واهی علیه ایران مطرح کنند و چشم طمع به خاک ایران بدوزند.
من بنام یک ایرانی راستین به این سران عرب، به ویژه امارات، یک بار برای همیشه می گویم که سه جزیره خلیج پارس از آن ایران بوده وهست و خواهد بود. شما این رویا را ازذهنتان بیرون کنید وبجای رفتار و گفتار تحریک آمیز با ملت ایران از در دوستی درآیید. ما با دوستی و برادری و همکاری، بیشتر می توانیم به کشورهایمان و به ملت هایمان خدمت کنیم. شما همین تکه زمین را هم که دارید، که از ایران به شما ارث رسیده، با سرمایه و دانش و فن مردم ایران و دیگر کشورها ساخته اید.
فراموش نکنید:
که شما سران عرب نمایندگان ملت های خود نیستید و خانواده های خود را بر مردمتان تحمیل کرده اید و ثروت مردمانتان را ثروت خانوادگی خود به شمار میاورید و روزی باید پاسخگوی این مردم باشید.
که روزی سراسر کرانه جنوبی خلیج پارس جزوی از خاک ایران بوده و این بیگانگان بوده اند که آن را از ایران جدا کرده و به سران قبیله های شما سپرده اند. ما از این خاک از دست رفته چشم پوشیده ایم و هرگز به قلمرو شما چشمداشت یا ادعایی نداشته ایم و نخواهیم داشت.
که اکثریت شهروندان شما ایرانی یا ایرانی تبار هستند و با وجود ظاهر عربی، هنوز عشق ایران و رویای عظمت ایران در وجودشان مانده است.
که روزی شما باید به رای مردمتان تمکین کنید و آنروز برای جلوگیری از آشوب و خشونت داخلی به یاری ایران مردمسالار آینده نیاز خواهید داشت.
که ما پس از برقراری دموکراسی درایران، خیلی زود تبدیل به یک قدرتمند اقتصادی وسیاسی جهانی خواهیم شد و شما به یاری و پشتیبانی این قدرت نیاز خواهید داشت.
که سیاست آینده ما دخالت درامورداخلی شما و ایجاد ناآرامیهای مدنی وتغییرات ساختاری نخواهد بود.
که وقتی به زودی ایران روابط خود را با جهان عادی سازد و با همه کشورهای جهان دوباره از در همکاری و دوستی درآید، ارزش استراتژیک شما برای جلب پشیبانی ابرقدرتها در برابر ایران آینده، بسیار کاهش خواهد یافت.
که وقتی در کشوری از گروه شما، که همگی دیکتاتوری هستند، مردم برای آزادی و دموکراسی به پا خیزند، شما به پشتیبانی ایران برای جلوگیری از سوء استفاده دیگران ازموقعییت، و برای حفظ آرامش و حفظ جانتان و مرزهایتان نیاز خواهید داشت.
که اختلافات مذهبی و نژادی در کشورهای شما می تواند زنجیره ای از اختلافات و خشونت و آشوب را ایجاد کند و این ایران آینده است که برای ایجاد آرامش و ثبات در منطقه می تواند تاثیر گذار باشد.
من به شما هشدار می دهم که با دم شیر بازی نکنید و از این ادعاهای کودکانه و بی پایه دست بردارید. درست است که اکنون شیر ایران توسط جمهوری اسلامی زخمی و ناتوان شده، ولی شیر راستین ملت ایران است و هرگز خیانت به دوستی و همزیستی و همسایگی را فراموش نخواهد کرد.
شما مطمئن باشید که اگر بیگانگان یا خائنان اجازه دهند حتا یک وجب از خاک ایران هم به دست شما بیافتد، ملت ایران خواب خوش را از شما خواهد گرفت
.

گزارش کامل تجمع «دانشگاه، آخرین سنگر آزادی» به همراه گزارش تصویری








یکشنبه ۱۸م آذر ۱۳۸۶
خبرنامه امیرکبیر: تجمع بزرگ دانشجویان، دانشگاه آخرین سنگر آزادی، به دعوت دفتر تحکیم وحدت در دانشگاه تهران با حضور جمعیت بیش از ۲۰۰۰ نفری دانشجویان دانشگاه های تهران برگزار شد.به گزارش خبرنامه امیرکبیر از ساعات ابتدایی صبح امروز جمعی از نیروهای انتظامات و حراست دانشگاه های امیرکبیر، علامه و… جهت ممانعت از ورود دانشجویانی که از دیگر دانشگاه ها قصد ورود به دانشگاه تهران را داشتند، به این دانشگاه اعزام شده بودند و مقابل کلیه درب ها حضور داشتند. نیروهای امنیتی و انتظامی به همراه گارد ویژه از ساعت ۸ صبح امروز در اطراف دانشگاه تهران حضوری چشمگیر داشتند و هر لحظه بر تعدادشان افزوده می شد.دانشجویان ابتدا با تجمع در صحن دانشکده حقوق و خواندن سرود «یار دبستانی» به سمت سر در دانشکده فنی، محل برگزاری تجمع، حرکت کردند. تجمع کنندگان در حالی که تصاویر دانشجویان در بند را در دست داشتند شعار «دانشجوی زندانی آزاد باید گردد» و… سر می دادند.دانشجویان پلاکاردهایی با مضمون «تا که زندان هست، ما همه در بندیم»، «خواهان آزادی فعالان دانشجویی چپ هستیم»، «سلام بر سه آذر اهورایی، قصابان، توکلی، منصوری»، «می شونید؟! این صدای آزادی است»، «حقوق زن=حقوق بشر»، «دانشگاه زیر چکمه بنیادگرایان»، «سهم ما از مهرورزی، زندان، شکنجه و محرومیت از تحصیل»، «بشیریه را باز گردانید»، «تحصیل سهم من نیست، حق من است»، «حق تعیین سرنوشت اساس کرامت ملت ها»، «نابود باد دشمنی علیه مبارزات حق طلبانه ملت کرد» و… در دست داشتند.تجمع کنندگان همچنین تصاویر دانشجویان در بند، یاسر گلی، هانا عبدی، روناک صفارزاده، هدایت غزالی، صباح نصیری، علی عزیزی، علی نیکونسبتی، احمد قصابان، مجید توکلی و احسان منصوری را در دست داشتند. تصاویر مهندس مهدی بازرگان، محمد مصدق، عمادالدین باقی و… را در دست برخی از دانشجویان بود.دانشجویان سپس در حالی که شعار می دادند «دانشجو دانشجو اتحاد اتحاد» به راهپیمایی در صحن دانشگاه تهران اقدام کردند و به سمت درب ۱۶ آذر حرکت کردند. دانشجویان با سر دادن شعارهای «مرگ بر دیکتاتور» و «دانشجو می میرد ذلت نمی پذیرد» اقدام به شکستن درب ۱۶ آذر کردند و دانشجویانی که پشت در بودند توانستند وارد دانشگاه تهران شوند. جمعیت حاضر در این تجمع بار دیگر به مقابل سردر دانشکده فنی حرکت کردند و تریبون آزاد «دانشگاه، آخرین سنگر آزادی» آغاز شد.سخنران اول این مراسم مهدی عربشاهی، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، بود. عربشاهی نقش کمیته های انضباطی را سرکوب دانشجویان ذکر کرد و حق تحصیل را جزء حقوق مسلم دانشجویان دانست. دبیر سیاسی دفتر تحکیم سپس افزود: «جنبش دانشجویی در برابر خفقان خواهد ایستاد. دو عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم امروز در زندان هستند. ما خواهان آزادی علی نیکونسبتی، علی عزیزی، دانشجویان پلی تکنیک، کردستان و آذربایجان هستیم.» مهدی عربشاهی سپس با انتقاد نسبت به دستگیری گسترده دانشجویان چپ در هفته گذشته، گفت: «حاکمیت از اتحاد ما می ترسد».سپس فرشاد دوستی پور، نماینده دانشجویان کرد، به ایراد سخنرانی پرداخت و پیوند خجسته میان جنبش دانشجویان دموکرات کرد و دیگر دانشجویان دموکراسی خواه را تبریک گفت. دوستی پور به سرکوب گسترده دانشجویان کرد اشاره کرد و گفت: «ما مطالبتان را مطابق با مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر مطرح می کنیم و شعار ما ایرانی برای همه ایرانیان است». این دانشجوی کرد سپس نسبت به وضعیت فرهنگی و اقتصادی کردها انتقاداتی را مطرح کرد و خواستار پیوند هر چه بیشتر نیروهای دموکراتیک ایران شد.اسماعیل سلمانپور، عضو شورای عمومی انجمن اسلامی امیرکبیر، به عنوان سخران بعدی این برنامه اعلام کرد پلی تکنیک همچنان زنده است و در صف اول مبارزه علیه اقتدارگرایان قرار دارد. سلمانپور در ادامه با انتقاد به احکام سنگین صادره برای سه دانشجوی در بند دانشگاه امیرکبیر، به حکم بابک زمانیان، دیگر عضو انجمن اسلامی پلی تکنیک، که در آینده نزدیک قرار است صادر شود اشاره کرد. سلمانپور سپس افزود: «امروز صف بندی نیروها کاملا مشخص است. سویی دانشجویان آزادیخواه هستند و در سوی دیگر احمدی نژاد و اقتدارگرایان. امیدوارم روزی جنبش دانشجویی دیگر شاهد افرادی چون رهایی و شریعتی، روسای دانشگاه های امیرکبیر و علامه، نباشد».در این هنگام دانشجویان نسبت به حضور چند بسیجی که از پنجره های بالایی ساختمان دانشکده فنی نظاره گر تجمع بودند اعتراض کردند و شعار دادند: «بسیجی برو گمشو» و «توپ تانک بسیجی دیگر اثر ندارد». در این هنگام دانشجویان یک صدا سرود «ای ایران» را همخوانی کردند و پس از آن دانشجویان کرد به خواندن سرودهای خود پرداختند.در ادامه این تریبون رشید اسماعیلی، به عنوان نماینده دانشجویان لیبرال دانشگاه های تهران، سخنرانی کرد. او در ابتدای سخنان خود گفت: «سلام بر مجید توکلی، احسان منصوری، احمد قصابان و… سلام بر دانشگاه که زنده است و استوار. سلام بر ایران، سلام بر کرد و لر و بلوچ. ایران خانه تک تک ماست و از آن همه. نفرین باد بر او که می خواهد ما را از هم جدا کند». اسماعیلی در ادامه افزود: «امروز اینجا جمع شدیم که به نقض حقوق بشر در سراسر ایران اعتراض کنیم. جمع شدیم که از دانشگاه، که مدتی است تحت هجوم چکمه پوشان قرار گرفته، حمایت کنیم. ما به دفاع از حقوق دانشجویان چپ هم برخاسته ایم و امیدواریم این دوستان ما هر چه سریعتر از زندان آزاد شوند. دانشگاه بدون آزادی نخواهد ماند و تا دانشگاه هست آزادی نخواهد مرد».در ادامه امین نظری، دبیر انجمن اسلامی دانشگاه همدان، که مجری این مراسم بود اعلام کرد کردها تجزیه طلب نیستند و حق تعیین سرنوشت خود را می خواهند. پس از آن سهراب کریمی، یکی دیگر فعالین دانشجویان کرد، گفت: «چشم امید تمام ایرانیان به شماست. برخی با این دلیل که طرفدار ایدئولوژی حاکمیت نیستند مجازات می شوند. اما ما کردها به این دلیل که کرد هستیم، مجازات می شویم. آن ها می گویند ما باید به جای شما تصمیم بگیریم. آیا این که ما می خواهیم برای خود تصمیم بگیریم تجزیه طلبی است؟! اینجاست که کرامت انسانی ما خدشه دار می شود. امیدوارم روزی جامعه ایران به سامان برسد». کریمی در پایان با انتقاد نسبت به صدور حکم اعدام برای عدنان حسن پور، خواستار آزادی دانشجویان در بند کرد شد.پس از آن مهدیه گلرو، نایب دبیر انجمن اسلامی علامه، سخنرانی کرد. گلرو در سخنرانی خود گفت: «خواستم از دانشگاه پادگانی و ۳۲ حکم کمیته انضباطی و چندین ترم محرومیت از تحصیل بگویم، دیدم که کوچک است. خواستم از دانشجویان در بند پلی تکنیک بگویم، دیدم که کم است. اما دیدم ارزش آزادی بیش از این هاست و از آزادی سخن می گویم. روزی ساواک آزادی دانشجویان را می گرفت. امروز حراست در دانشگاه ها کار ساواک را انجام می دهد. حکومت سعی در ایجاد رعب و وحشت در دانشگاه ها دارد». گلرو در ادامه به آمار اعدام ها در کشور اشاره کرد و گفت: «۵ درصد از اعدام شدگان زیر ۱۷ سال هستند. فراموش کرده ایم ۴۰ هزار کارتن خواب داریم که ۱۰۰۰ نفر آن ها در فصل زمستان جان می سپارند. امروز آزادی و عدالت حق مسلم ماست یا انرژی هسته ای؟! بیش از ۱۰ میلیون هموطن زیر خط فقر داریم».دانشجویان در اینجا شعار دادند «مدعی عدالت خجالت خجالت». نایب دبیر انجمن اسلامی دانشگاه علامه سپس با انتقاد نسبت به شکنجه دانشجویان پلی تکنیک، به خصوص مجید توکلی، در زندان، از ۳۰ دانشجوی دستگیر شده یاد کرد و گفت: «در واقع همه ما زندانی هستیم، زندانی حراست دانشگاه». مجری مراسم در ادامه گفت: «زنان سرزمین ما مدت هاست که برخاسته اند تا بر تاریخ سراسر تبعیض بتازند». و پس از آن حقانی، به نمایندگی از کمیسیون زنان تحکیم و از دانشجویان دانشگاه تربیت معلم، بیانیه کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت را قرائت کرد. متن این بیانیه قبلا در خبرنامه امیرکبیر آمده است.بهزاد باقری، از دانشجویان طیف چپ، در ادامه به سخنرانی پرداخت و گفت: «ما باید با مقاومتان نشان دهیم که دانشگاه را نمی توانند تبدیل به پادگان کنند و سکوت گورستانی در آن حاکم کنند. چرا که دانشگاه آخرین سنگر آزادی است. دانشجویانی که برای آزادی مبارزه کرده اند و الان در بند هستند برای ما هیچ فرقی نمی کنند. برای ما بهروز کریمی زاده با علی عزیزی، مهدی گرایلو با علی نیکونسبتی فرقی ندارند. به کوری چشم حاکمیت دانشگاه هم لیبرال دارد، هم چپ و هم ناسیونالیست. ما جامعه ای می خواهیم که در آن زندان و سرکوب نباشد و آزادی سیاسی باشد». دانشجویان شعار دادند «دانشجوی زندانی آزاد باید گردند». مجری مراسم همچنین از ابولفضل جهاندار، سعید درخشندی که ۱۶ ماه است به اتهام توهین به رئیس جمهور و اقدام علیه امنیت ملی در بازداشت به سر می برند یاد کرد. وی همچنین یاد عزت ابراهیم نژاد و اکبر محمدی را گرامی داشت.سلمان سیما، از دانشجویان دانشگاه آزاد، سخنرانی بعدی این تریبون آزاد بود. سیما در ابتدا یاد پروانه اسکندری، که اولین مراسم ۱۶ آذر را در دانشگاه تهران، برگزار کرد یاد کرد. این دانشجو سپس از دانشجویان در بند دانشگاه آزاد، یاسر گلی، الناز جمشیدی و مهدی نوری، هادی شفیع و… یاد کرد و افزود: «امروز ما صدای پای فاشیسم را نمی شنویم، بلکه آن را به چشم می بینیم. امروز دست فاشیسم از آستین دین بیرون آمده است. امروز چکمه پوشان فاشیست را می بینیم که پایشان را بر گلوی ما گذارده اند، اما آن ها کور خوانده اند. در این بین شدیدترین سرکوب ها نصیب دانشگاه می شود». سلمان سیما سپس از خواستار استقلال واقعی جنبش دانشجویی شد و گفت: «شارلاتانیزم سیاسی شاخ و دم ندارد و نباید فریب احزابی که می خواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند را بخوریم».در پایان این مراسم سجاد ویس مرادی، عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی امیرکبیر، بیانیه این انجمن را در خصوص روز دانشجو را قرائت کرد و علی وفقی، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، بیانیه دفتر تحکیم را به همین مناسبت قرائت کرد. متن این دو بیانیه به صورت جداگانه در خبرنامه امیرکبیر آمده است.پس از پایان تریبون آزاد دانشجویان تجمع کننده با سر دادن شعار «مرگ بر دیکتاتور» به سمت سردر اصلی دانشگاه تهران حرکت کردند. دانشجویان پس از رسیدن مقابل سر در شعار می دادند «مردم چرا نشستین، ایران شده فلسطین»، «دانشجوی سیاسی آزاد باید گردد». در حالی که جمعیت حاضر در دانشگاه تهران توجه عابرینی که از پیاده روهای خیابان انقلاب عبور می کردند را به خود جلب کرده بود و مردم در خیابان به تماشای تجمع دانشجویان پرداخته بودند، اتوبوس هایی که از قبل به همن خاطر در حاشیه خیابان انقلاب پارک شده بود، به مقابل محل تجمع دانشجویان منتقل شدند و مردم در خیابان توسط پلیس متفرق شدند.دانشجویان تجمع کننده سپس با سر دادن شعار «دانشجوی با غیرت، حمایت حمایت»، «دانشجو می میرد، ذلت نمی پذیرد»، «محمود احمدی نژاد عامل تبعیض و فساد»، « مرگ بر این دولت مردم فریب»، «برابری عدالت حق مسلم ماست»، «مرگ بر دیکتاتور» و… بار دیگر به سمت دانشکده فنی حرکت کردند و در آن جا به تجمع «دانشگاه، آخرین سنگر آزادی» پایان دادند.پس از اتمام تجمع شنیده شد که ۵ نفر از دانشجویان دانشگاه علامه هنگام خروج از دانشگاه تهران توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده اند. گفته می شود علیرضا موسوی و سعید رحمانی در جمع دانشجویان بازداشت شده هستند. همچنین صبح امروز روشنک غیاثیان و مجتبی باستانی، از دانشجویان دانشکده امور اقتصادی، و میلاد عزیزی، دانشجوی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، توسط حراست دانشگاه تهران دستگیر شدند که از سرنوشت این دانشجویان نیز خبری در نیست. پس از اتمام تریبون خبر رسید علی نیکونسبتی، مسئول روابط عمومی دفتر تحکیم وحدت، با قرار کفالت از زندان آزاد شده است

Freitag, 7. Dezember 2007

بيانيۀ کانون نويسندگان ايران


يانيۀ کانون نويسندگان ايران

در اعتراض به بازداشت دانش جویان

مردم آزاده ایران!
در سه روز گذشته، در آستانه ی شانزدهم آذر، بیش از ۲۰ تن از فعالانِ دانش جویی در خیابان، جلوی دانشگاه، محل کار و در منزل ناصر زرافشان (وکیل دانش جویان بازداشت شده) دستگیر شده اند. بهانه ی ظاهری نیروهای امنیتی برای این بازداشت ها دعوت به برگزاری مراسم روز ۱۶ آذر از سوی دانش جویان است.
کانون نویسندگان ایران ضمنِ گرامی داشتِ ۱۶ آذر، روز دانش جو، اعلام می دارد که این روز در بیش از پنجاه سال گذشته همواره نمادِ پیکار با خودکامگی و ستم و امپریالیسم بوده است. آن چه این روزها بر این دانش جویان رفته است یادآور همان برخوردهای سرکوب گرانه ی چند دهه ی گذشته است.
کانون نویسندگان ایران خواهان آزادی فوری و بی قید و شرطِ دانش جویان بازداشت شده است.

کانون نویسندگان
۱۴/۹/۱٣٨۶

گرامی باد 16 آذر روز دانشجو

Mittwoch, 5. Dezember 2007

لحظه به لحظه ۱۶آذر در دانشگاه تهران،






































































از ساعات ابتدایی صبح تا ساعت 11
بعد از فراخوان دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب( وبلاگ آزادی و برابری+) و همچنین "چپ کارگری دانشگاه های ایران"( فراخوان+ بیانیه+) مبنی بر برگزاری تجمع و مراسم روز دانشجو در روز سه شنبه 13 آذر ساعت 12 در مقابل دانشکده فنی! موج گسترده ای از احضار ها و بازداشت ها و ربودن های فعالان دانشجویی که اکثرا گرایشات چپ گرایانه دارند آغاز شد. در همین راستا تا صبح امروز دست کم 20 تن از فعالان دانشجویی بازداشت شده اند.
از صبح امروز نیز در اطراف دانشگاه تهران تدابیر امنیتی شدیدی اتخاذ شده است. در تمام درب های ورودی نیرو های حراست به شدت مشغول کنترل رفت و آمد های دانشجویان هستند و کارت دانشجویی و عکس آن را با چهره تک تک دانشجویان تطبیق می دهند. همچنین از درون دانشگاه گزارش می رسد که جو تا حدی امنیتی است. در حدود ساعت 10 صبح امروز گزارش مبنی بر بروز درگیر مختصر بین حراست و تعدادی از دانشجویانی که قصد ورود به دانشگاه را داشتند،رسید.
با وجود تمام این سرکوب ها و اتخاذ تدابیر شدید امنیتی دانشجویان بر عزم خود برای برگزاری مراسم و تجمع روز دانشجو استوار هستند و در دانشگاه تراکت ها ی تجمع را پخش می کنند و پوستر ها فراخوان این تجمع را بر در و دیوار می چسبانند و در گفت و گو های رودررو از دانشجویان دعوت می کنند با شرکت در تجمع به حمایت از دانشجویان بازاشت شده بپردازند. دانشجویان در تدارک آغاز تجمع هستند.
از ساعت ۱۱ تا ۱۲
فضای دانشگاه تهران شدیدا امنیتی است. تمام درب های ورودی کنترل می شود. از ورود دانشجویان دیگر دانشگاه های تهران جلوگیری می شود. تعدادی از دانشجویانی که از دیگر دانشگاه های تهران و بعضا از برخی شهرستان ها آمده اند پشت درب های دانشگاه گرفتار شده اند.
دانشجویان در جو شدید امنیتی مشغول تهیه پلاکارد ها و بیانیه ها و تدارک شروع تجمع هستند که هر لحظه بین دانشجویان و ماموران امنیتی و حراست تنش هایی صورت می گیرد. بنا به گزارشات رسده به "آوای دانشگاه" برخی از فعالان دانشجویی به وسیله حراست دانشگاه تهران بازداشت شده اند و به دفتر مرکزی حراست دانشگاه تهران منتقل گردیده اند. همچنین بیم آن می رود که با هماهنگی های صورت گرفته بین حراست و نیرو های امنیتی خارج دانشگاه، دانشجویان بازداشت شده به نیرو های امنیتی تحویل داده شوند.
با تمام این وجود دانشجویان سعی در برگزاری تجمع دارند. اما بیم آن می رود که با بازداشت های گسترده وادامه سرکوب و بازداشت فعالان دانشجویی هر لحظه بر تعداد فعالان دانشجویی چپ بازداشت شده افزوده شود.
متاسفانه تمام ارتباطات موبایل و تماس های دیگر از درون دانشگاه قطع شده است . در صورت دریافت خبر سریعاً منتشر خواهیم کرد.
از ساعت 12 تا 12:30
خبرهای رسیده از مقابل دانشکده فنی حاکیست که علیرغم تدابیر شدید امنیتی و انتظامی تعداد زیادی از دانشجویان گرد هم آمده و مشغول سخنرانی می باشند. گزارشگران سلام دمکرات خبر می دهند که به علت جو نظامی موجود و پرهیز از درگیری و دادن بازداشتی بیشتر دانشجویان از بالا بردن پلاکارد و دادن شعار تا این لحظه خودداری کرده اند.
گزارشگران ما همچنین از دشواری انتقال خبر گفته و حساسیت شدید نیروهای سرکوبگر حاضر به مکالمات تلفنی شان را گوشزد کرده اند و معتقدند که در صورت طولانی شدن این مکالمات احتمال شناسایی و بازداشت شان می رود.
12:30 تا 1:00 بعداز ظهر
طبق آخرین گزارشات تعداد شرکت کنندگان در این تجمع تا کنون به 600 نفر رسیده است. همچنین دانشجویان موفق شده اند تا پلاکاردهایی به حمایت از جنبش کارگری بالا ببرند. سخنران اول بیانیه دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب را قرائت کرده است و سایتی را که پیوند دهنده ی مخالفان جنگ احتمالی آمریکا علیه ایران در سراسر جهان می باشد، معرفی نموده است. سخنران دوم توجه خود را به معضلات جنبش دانشجویی و جو سرکوب فعالان دانشجویی و لزوم پیوند این جنبش با دیگر جنبش های اجتماعی اختصاص داده و خواهان تشکیل تشکلات مستقل دانشجویی در پیوند با خواست های توده ی دانشجویان و آزادی فوری دستگیر شدگان کلیه جنبش های اجتماعی بخصوص فعالین کارگری و دانشجویان چپ شده است. سخنرانان بعدی نیز به افشاء سیاست سرکوب حکومتی و مقاومت جنبش دانشجویی پرداخته اند.
خبرهای آوای دانشگاه
از ساعت ۱۲ تا ۱۳

در ادامه موج بازداشت گسترده دانشجویان و فعالان چپ موج این بازداشت ها به درون دانشگاه نیز رسید. در حدود ساعت ۱۲ و در حین آغاز تدارک شروع تجمع چند تن دیگر از دنشجویان در درون دانشگاه بازداشت شدند. که تاکنون نام ۳ تن از آنان( حسین بابایی، روزبه فقیهی، کریم آسایش ) به دست "آوای دانشگاه" رسیده است.
با توجه به جو سرکوب و بازداشت گسترده دانشجویان امکان خبر رسانی به سختی از درون دانشگاه ممکن است. با این وجود اخبار تایید نشده ای حاکی از آن است که جمعی از دانشجویان توانسته اند در مقابل دانشکده فنی تجمع کنند و بیانیه بخوانند و نام دانشجویان بازداشت شده را اعلام کنند. همین اخبار تایید نشده حکایت از آن دارد که احتمالا دانشجویان دیگری نیز به این جمع افزوده خواهند شد.
از ساعت 1:00 تا 2:00 بعداز ظهر
پس از پایان سخنرانی ها دانشجویان پلاکاردهای سرخ خود را بالا گرفته و با فریاد شعارهای مطالباتی خود به سمت سر در دانشگاه به راه افتادند. بر روی پلاکاردها شعارهای "جنبش دانشجویی از جنبش کارگری حمایت می کند"، "جنبش دانشجویی متحد جنبش زنان و جنبش کارگری"، " No War" ، "ما با هرگونه دخالت خارجی مخالفیم" نقش بسته بود و شعارهای ایشان عبارت بود از:" دانشجو، دانشجو، حمایت! حمایت!"، "دانشجو می میرد، ذلت نمی پذیرد"، "مرگ بر دیکتاتور"، "آزادی، مساوات، تحریم انتخابات".
سپس دانشجویان معترض در حال خواندن سرود "سرمای زمستون" به سر دانشگاه رسیده و با نیروهای انتظامی روبرو می گردند که با حائل قرار دادن اتوبوس ها دید مردم را به دانشگاه مسدود ساخته بودند. دانشجویان پس از چند دقیقه شعار دادن پلاکاردهای خود را به نرده های دانشگاه وصل کرده و با دادن شعار "آزادی، مساوات، تحریم انتخابات" به گردهمآیی خود پایان می دهند.
همچنین خبرهای رسیده حاکیست که بازداشت شدگان توسط حراست دانشگاه از جمله حسین بابایی، روزبه فقیهی، کریم آسایش آزاد گشته اند. اما از آقای روزبهان امیری که همراه ایشان در بازداشت بوده است خبری در دست نیست.
گزارش شنیداری

گزارش کاملی از برگزاری مراسم 16 آذر در دانشگاه تهران ....چگونگی دستگیری بیش از20 تن از دانشجویان و اقدامات خانواده ها و یاران دانشجویان در بند