بهار آزادی - نامه ای از زندانی سیاسی حامد روحی نژاد
انتشار ااز فعالان حقوق بشر در ایران
بهار آزادی - نامه ای از زندانی سیاسی حامد روحی نژاد
سر آخر خرناسه خواب خراب و رخوت آور، خوف انگیز خیالات خام خائنان و خواستاران به خاک و خون خواباندن خیل خاکیان اهورایی خاتمه یافت و سکوت سنگین و سر سام آور و سوزناک سرمای زمستانی به سر رسید و بوسه های بهار بیداری و با طراوت بر هستی نثار گشت به راستی این پدیدار شدن دگر گونی های شگرف در پدیده های طبیعت چه پندی و عبرتی برای ما در بر خواهد داشت
زمستان اگر چه تاریک و سرد و سرشار از ترس و خفقان باشد سر انجام سپری خواهد شد و بهار دوباره پا به عرصه گیتی خواهد نهاد این قانون به آهنگ طبیعت است و خواه و ناخواه رخ خواهد داد، در جامعه انسانی نیز جز این نیست و با تاریخ و گذشتگان در خواهیم یافت که هر چند حکومتی با زمستانی ترین شکل و شیوه سالهای سال عمر کند فرجام آن جز پیوستن به صفحات کتاب کهنه تاریخ نیست و تنها یادگار ماندگارش این نام ننگی است برای بانیان و مجریانش همچنان که دیده ، شنیده و یا خوانده ایم. مدت مدیدی است که مردم ایران زمین در اوج تاریکی و خفقان و دهشتناک ترین شرایط به گذران زندگی و یا با بیانی گویاتر و رساتر به زنده بودن صرف در این شب استبداد محکومند و تنها اندک زمانی است که پس از رسانیدن این شب ظلمانی به نقطه عطفش به دست مردم همه چیز روی به سپیدی نهاده و به سمت روشنایی رهسپار است و این تغییر و تبدیل موضع نوید طلوع مهر را میدهد و از کمی آنسوتر صدای خنده های مردمی که با شادمانی به سان پیشینیان آشتی کردند به گوش می رسد.
شادمانی از جنس پاکترین روش زیستن از جنس انسانی، از جنس اهورایی، صدا نزدیک و نزدیک تر می شود. سال 1388 با تمام فراز و نشیب هایش به پایان رسید، سالی که گرچه قدم های بی مانندی در راستای رسیدن به خواسته به حق خود برداشتیم اما هزینه هنگفتی در این راه متحمل شدیم. از مجروح و محبوس گرفته تا کشته و اعدامی و غیره این هزینه سنگین را پرداختیم و حتی سنگین تر از این را نیز خواهیم پرداخت تا به خواسته خواستنی و و هدف مشترک و به حق و حیاتی امان دست یابیم و بی تردید دیری نمی پاید که چنین خواهد شد و این یقین از آنجایی سر چشمه می گیرد که با توجه به این وقایع، بهایی که صرف نمودیم محال است که به سان گذشته به درد و فراموشی نسیان در یک قدمی دستیابی به خواسته ما مبتلا شویم و تیشه به ریشه تمام کاشته ها و کرده هایمان بزنیم و برای ما اساسی تر از این مطلب آگاهی و خردی است که ملت ایران در طول این مدت طویل به یاری تجربیات گران بهایش از کلیه زوایایی حاکمیت حاکم و متد و روش های حفظ جایگاهش در 31 سال بر کرسی قدرت بودن بدست آورده است و فریب دادن این مردم آگاه غیر ممکن و دور از ذهن به نظر می رسد. به هر روی ما ملت ایران با حافظه تاریخی بی سابقه و بی مانند به پاس خون شهدای راه آزادی با دستانی گره خورده به هم و همبستگی بیتا سال 1389 را با هدف رسیدن به آزادی و حقوق انسانیمان بی دغدغه از ترس های بی سبب و یا با سبب پیشین آغاز کرده و با نتایج شگفت به پایان خواهیم رساند.
سال نو بر همه ایرانیان ایرانی مبارک
حامد روحی نژاد
7/1/89
زندان اوین – بند 350
انتشار ااز فعالان حقوق بشر در ایران
بهار آزادی - نامه ای از زندانی سیاسی حامد روحی نژاد
سر آخر خرناسه خواب خراب و رخوت آور، خوف انگیز خیالات خام خائنان و خواستاران به خاک و خون خواباندن خیل خاکیان اهورایی خاتمه یافت و سکوت سنگین و سر سام آور و سوزناک سرمای زمستانی به سر رسید و بوسه های بهار بیداری و با طراوت بر هستی نثار گشت به راستی این پدیدار شدن دگر گونی های شگرف در پدیده های طبیعت چه پندی و عبرتی برای ما در بر خواهد داشت
زمستان اگر چه تاریک و سرد و سرشار از ترس و خفقان باشد سر انجام سپری خواهد شد و بهار دوباره پا به عرصه گیتی خواهد نهاد این قانون به آهنگ طبیعت است و خواه و ناخواه رخ خواهد داد، در جامعه انسانی نیز جز این نیست و با تاریخ و گذشتگان در خواهیم یافت که هر چند حکومتی با زمستانی ترین شکل و شیوه سالهای سال عمر کند فرجام آن جز پیوستن به صفحات کتاب کهنه تاریخ نیست و تنها یادگار ماندگارش این نام ننگی است برای بانیان و مجریانش همچنان که دیده ، شنیده و یا خوانده ایم. مدت مدیدی است که مردم ایران زمین در اوج تاریکی و خفقان و دهشتناک ترین شرایط به گذران زندگی و یا با بیانی گویاتر و رساتر به زنده بودن صرف در این شب استبداد محکومند و تنها اندک زمانی است که پس از رسانیدن این شب ظلمانی به نقطه عطفش به دست مردم همه چیز روی به سپیدی نهاده و به سمت روشنایی رهسپار است و این تغییر و تبدیل موضع نوید طلوع مهر را میدهد و از کمی آنسوتر صدای خنده های مردمی که با شادمانی به سان پیشینیان آشتی کردند به گوش می رسد.
شادمانی از جنس پاکترین روش زیستن از جنس انسانی، از جنس اهورایی، صدا نزدیک و نزدیک تر می شود. سال 1388 با تمام فراز و نشیب هایش به پایان رسید، سالی که گرچه قدم های بی مانندی در راستای رسیدن به خواسته به حق خود برداشتیم اما هزینه هنگفتی در این راه متحمل شدیم. از مجروح و محبوس گرفته تا کشته و اعدامی و غیره این هزینه سنگین را پرداختیم و حتی سنگین تر از این را نیز خواهیم پرداخت تا به خواسته خواستنی و و هدف مشترک و به حق و حیاتی امان دست یابیم و بی تردید دیری نمی پاید که چنین خواهد شد و این یقین از آنجایی سر چشمه می گیرد که با توجه به این وقایع، بهایی که صرف نمودیم محال است که به سان گذشته به درد و فراموشی نسیان در یک قدمی دستیابی به خواسته ما مبتلا شویم و تیشه به ریشه تمام کاشته ها و کرده هایمان بزنیم و برای ما اساسی تر از این مطلب آگاهی و خردی است که ملت ایران در طول این مدت طویل به یاری تجربیات گران بهایش از کلیه زوایایی حاکمیت حاکم و متد و روش های حفظ جایگاهش در 31 سال بر کرسی قدرت بودن بدست آورده است و فریب دادن این مردم آگاه غیر ممکن و دور از ذهن به نظر می رسد. به هر روی ما ملت ایران با حافظه تاریخی بی سابقه و بی مانند به پاس خون شهدای راه آزادی با دستانی گره خورده به هم و همبستگی بیتا سال 1389 را با هدف رسیدن به آزادی و حقوق انسانیمان بی دغدغه از ترس های بی سبب و یا با سبب پیشین آغاز کرده و با نتایج شگفت به پایان خواهیم رساند.
سال نو بر همه ایرانیان ایرانی مبارک
حامد روحی نژاد
7/1/89
زندان اوین – بند 350
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen