گزارشی از وضعیت زندانیان سیاسی زن در بند 209 اوین
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
بنابه گزارشات رسیده از بند مخوف 209 زندان اوین، زندانیان سیاسی زن تحت شرایط و فشارهای غیر انسانی بازجویان وزارت اطلاعات قرار دارند. این شرایط غیر انسانی و طاقت فرسا باعث بیماریهای جسمی آنها شده است و همچنین از درمان آنها خوداری می کنند.دستگیریهای گسترده اعتراضات اخیرا که تعداد زیادی از زنان آزادیخواه دستگیر و به شکنجه گاههای مختلف انتقال داده شدند و تحت شکنجه های قرون سطائی قرار گرفتند. تعداد از آنها را به بند مخوف 209 زندان اوین منتقل کردند.تعداد دستگیرشدگان به حدی زیاد است که در یک سلول انفرادی بیش از 4 نفر جا داده شده است.سلولهای انفرادی فاقد سیستم تهویه در گرمای زیاد تابستان که گاها بخاطر کمبود هوا دچار حالت خفگی و سر دردهای شدید و حالت تهوع می شوند و اثرات آن بر زنانیان سیاسی زن باقی می ماند. از طرفی دیگر بازجویان وزارت اطلاعات برای تحت فشار قرار دادن بعضی از زندانیان سیاسی زن هر 24 ساعت فقط 3 بار حق استفاده از دستشوئی را دارند . این برخورد ضد بشری بازجویان وزارت اطلاعات باعث شده است که زندانیان سیاسی درچار ناراحتی مثانه و کلیوی شوند.اخیرا بر اثر اعتراضات زندانیان سیاسی زن رفتن به دستشوئی را از 3 بار به 4 بار افزایش داده اند ولی این مسئله را عملا بکار نمی برند و استدلال آنها حضور بیش از اندازه زندانیان سیاسی است. در حال حاضر علاوه بر شکنجه های جسمی و روحی شیوه های غیر انسانی استفاده از دستشوئی و استحمام را به حداقل رسانده اند. این مسئله باعث شده است که تعداد زیادی از زنان زندانی سیاسی دچار ناراحتیهای مثانه،کلیوی،تنفسی و گوارشی شوند.زندانیان سیاسی که دچار ناراحتی جسمی هستند از درمان انها خوداری می شود و در شرایط بسیار بد جسمی قرار دارند.چند برابر شدن ظرفیت زندانیان سیاسی زن در بند 209 باعث شده است که به همان اندازه امکانات اولیه انسانی تقلیل یابد. امکاناتی مانند ،بهداشت،غذا،درمان و غیرهوضعیت و شرایط دختران و زنان زندانی بی نام و نشان که در قیام اخیر مردم ایران دستگیر شده اند و در بند 209 زندان اوین بسر می برند بسا بدتر می باشد. آنها مورد وحشیانه ترین و کینه توزانه ترین شکنجه های جسمی و روحی قرار می گیرند و همچنین بازجویان وزارت اطلاعات، جنایتکاران علیه بشریت برای تحت فشار روحی قرار دادن آنها، به آنها اتهامات اخلاقی نسبت می دهند. این موارد بخصوص در مورد خانم ها و یا دخترانی که در ستاد تبلیغاتی میر حسین موسوی و یا کروبی بوده اند بیشتر می باشد.بازجویان در درنده خوئی ،توهین و تحقیر مرزی را باقی نمی گذارند و به آنها گفته می شود که شما ها باید عبرتی برای دیگران باشید و دیگران وقتی شما ها را می بینند جرئت حضور در اعتراضات نداشته باشند. هچنین برای زندانیان سیاسی قدیمی که در این بند می باشند بازجویان آنها را تهدید می کنند که نام و شرایط آنها را نباید با خانواده های خود در میان بگذارند.قبل از شروع ملاقاتهای کابینی به زندانی تاکید می شود که در مورد چه جیزهایی میتواند با خانوادۀ خود صحبت کنند زندانی حق ندارد در مورد رفتار و برخورد بازجویان حرفی بزند.زندانی از شرایط و وضعیت موجود در این بند نباید چیزی بگوید هنگام ملاقات افراد وزارت اطلاعات کنار زندانی قرار می گیرند و به حرفهای او گوش می کنند و به او تذکر می دهند که این حرف را نباید بگویید.و از این طریق سعی دارند رفتارهای ضد بشری حاکم بر این بند را پنهان نگه دارند. فشار علیه خانواده های دستگیر شدگان بسیار زیاد می باشد بخصوص علیه خانواده های بی نام و نشان؛ به آنها گفته می شود : که نباید در مورد عزیز خود با کسی صحبت کنند در غیر اینصورت عواقب وخیمی برای خانواده و خود زندانی دارد. آنها ناچار هستند که دردهای خود را بیان نکنند. دانشجوی زندان مهسا نادری 19 ساله علیرغم اینکه توسط مغیسه ای معروف به ناصریان از ا عضای هیئت مرگ سال 67 به حکم سنگین و غیر انسانی 1 سال زندان محکوم شده است ولی بدستور سعید شیخان سر بازجو و شکنجه گر معروف 209 همچنان در این بند و در سلول انفرادی با 3 نفر دیگر نگهداری می شود، و از انتقال او به بند عمومی ممانعت می کند. خانم نادری در اثر فشارهای غیر انسانی دچار ناراحتی کلیوی و سر دردهای شدید و حالت تهوع بصورت دائم می باشد. او تا به حال از امکانات درمان محروم بوده است. خانم فاطمه ضیائی 52 ساله که از ناراحتی شدید ام. اس رنج می برد و تا به حال 3 بار دچار حملۀ ام. اس شده است که ناچار به انتقال او به بهداری زندان شده اند و خطرات جدی برای او ایجاد کرده است. سربازجو علوی به او گفته است : «قرار نیست شما از این بند زنده بیرون بروید اگر هر چه زودتر بمیرید هم ما را راحت کردید و هم خودتان را» او در حال حاضر همراه با 3 زندانی قیام مردم ایران در یک سلول انفرادی قبلی نگهداری می شود.علیرغم گذشت 5 ماه هنوز در بلاتکلیفی بسر می برد و تا به حال چند بار به دادگاه انقلاب برده شده ولی هر بار به دلائل واهی دادگاه او را به تعویق افتاده است.مادر خانم ضیائی در بستر مرگ بسر می برد و برای آخرین دیدار خواستار دیدن فرزندش می باشد ولی بازجویان وزارت اطلاعات از دیدار او با مادرش مخالفت می کنند.فعال حقوق بشری خانم شیوا نظر آهاری نزدیک به 57 روز از دستگیری او می گذرد ولی هنوز خانوادۀ وی علیرغم مراجعات مکرار به دادگاه انقلاب و زندان اوین موفق به ملاقات با فرزندشان نشده اند و از وضعیت و شرایط او بی خبر هستند . خانم نظر آهاری نزدیک به 18 روز است که با خانواده اش تماسی نداشته است .او در سلول انفرادی همراه با 2 نفر دیگر در بازداشت بسر می برند.از جمله کسانی که در سلول او بسر می برند خانم ژیلا بنی یعقوب می باشند .خانم بنی یعقوب از فعالین حقوق زنان که در دستگیریهای اخیر بازداشت و به بند مخوف 209 منتقل شده است.خانم عاطفه نبوی زندانی دیگری است که در پی یورشهای مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به بند 209 زندان اوین منتقل شد. او در تاریخ 24 خردادما همراه با تعداد دیگر دستگیر شدند . خانم نبوی در طی مدت بازداشت تحت فشارهای مختلفی قرار گرفتند .و او را اخیر به دادگاه نمایشی برده بودند. همچنین خانم ها آزموده و باباخانی و تعداد بیشماری دیگر در این بند بسر می برند.فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ، دستگیری ، رفتارهای غیر انسانی ، محدود کردن امکانات اولیه انسانی ،عدم اطلاع خانواده از وضعیت عزیزانشان را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگر امور زنان سازمان ملل ،سازمان مدافع حقوق زنان و سازمانهای حقوق بشری خواستار اقدامات عاجل برای آزادی فوری و بی قید وشرط زنان زندانی در ایران است.
22 مرداد 1388 برابر با 13 اگوست 2008گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:دفتر دبیرکل سازمان مللکمیساریای عالی حقوق بشر کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا سازمان عفو بین المللسازمان دیدبان حقوق بشر
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
بنابه گزارشات رسیده از بند مخوف 209 زندان اوین، زندانیان سیاسی زن تحت شرایط و فشارهای غیر انسانی بازجویان وزارت اطلاعات قرار دارند. این شرایط غیر انسانی و طاقت فرسا باعث بیماریهای جسمی آنها شده است و همچنین از درمان آنها خوداری می کنند.دستگیریهای گسترده اعتراضات اخیرا که تعداد زیادی از زنان آزادیخواه دستگیر و به شکنجه گاههای مختلف انتقال داده شدند و تحت شکنجه های قرون سطائی قرار گرفتند. تعداد از آنها را به بند مخوف 209 زندان اوین منتقل کردند.تعداد دستگیرشدگان به حدی زیاد است که در یک سلول انفرادی بیش از 4 نفر جا داده شده است.سلولهای انفرادی فاقد سیستم تهویه در گرمای زیاد تابستان که گاها بخاطر کمبود هوا دچار حالت خفگی و سر دردهای شدید و حالت تهوع می شوند و اثرات آن بر زنانیان سیاسی زن باقی می ماند. از طرفی دیگر بازجویان وزارت اطلاعات برای تحت فشار قرار دادن بعضی از زندانیان سیاسی زن هر 24 ساعت فقط 3 بار حق استفاده از دستشوئی را دارند . این برخورد ضد بشری بازجویان وزارت اطلاعات باعث شده است که زندانیان سیاسی درچار ناراحتی مثانه و کلیوی شوند.اخیرا بر اثر اعتراضات زندانیان سیاسی زن رفتن به دستشوئی را از 3 بار به 4 بار افزایش داده اند ولی این مسئله را عملا بکار نمی برند و استدلال آنها حضور بیش از اندازه زندانیان سیاسی است. در حال حاضر علاوه بر شکنجه های جسمی و روحی شیوه های غیر انسانی استفاده از دستشوئی و استحمام را به حداقل رسانده اند. این مسئله باعث شده است که تعداد زیادی از زنان زندانی سیاسی دچار ناراحتیهای مثانه،کلیوی،تنفسی و گوارشی شوند.زندانیان سیاسی که دچار ناراحتی جسمی هستند از درمان انها خوداری می شود و در شرایط بسیار بد جسمی قرار دارند.چند برابر شدن ظرفیت زندانیان سیاسی زن در بند 209 باعث شده است که به همان اندازه امکانات اولیه انسانی تقلیل یابد. امکاناتی مانند ،بهداشت،غذا،درمان و غیرهوضعیت و شرایط دختران و زنان زندانی بی نام و نشان که در قیام اخیر مردم ایران دستگیر شده اند و در بند 209 زندان اوین بسر می برند بسا بدتر می باشد. آنها مورد وحشیانه ترین و کینه توزانه ترین شکنجه های جسمی و روحی قرار می گیرند و همچنین بازجویان وزارت اطلاعات، جنایتکاران علیه بشریت برای تحت فشار روحی قرار دادن آنها، به آنها اتهامات اخلاقی نسبت می دهند. این موارد بخصوص در مورد خانم ها و یا دخترانی که در ستاد تبلیغاتی میر حسین موسوی و یا کروبی بوده اند بیشتر می باشد.بازجویان در درنده خوئی ،توهین و تحقیر مرزی را باقی نمی گذارند و به آنها گفته می شود که شما ها باید عبرتی برای دیگران باشید و دیگران وقتی شما ها را می بینند جرئت حضور در اعتراضات نداشته باشند. هچنین برای زندانیان سیاسی قدیمی که در این بند می باشند بازجویان آنها را تهدید می کنند که نام و شرایط آنها را نباید با خانواده های خود در میان بگذارند.قبل از شروع ملاقاتهای کابینی به زندانی تاکید می شود که در مورد چه جیزهایی میتواند با خانوادۀ خود صحبت کنند زندانی حق ندارد در مورد رفتار و برخورد بازجویان حرفی بزند.زندانی از شرایط و وضعیت موجود در این بند نباید چیزی بگوید هنگام ملاقات افراد وزارت اطلاعات کنار زندانی قرار می گیرند و به حرفهای او گوش می کنند و به او تذکر می دهند که این حرف را نباید بگویید.و از این طریق سعی دارند رفتارهای ضد بشری حاکم بر این بند را پنهان نگه دارند. فشار علیه خانواده های دستگیر شدگان بسیار زیاد می باشد بخصوص علیه خانواده های بی نام و نشان؛ به آنها گفته می شود : که نباید در مورد عزیز خود با کسی صحبت کنند در غیر اینصورت عواقب وخیمی برای خانواده و خود زندانی دارد. آنها ناچار هستند که دردهای خود را بیان نکنند. دانشجوی زندان مهسا نادری 19 ساله علیرغم اینکه توسط مغیسه ای معروف به ناصریان از ا عضای هیئت مرگ سال 67 به حکم سنگین و غیر انسانی 1 سال زندان محکوم شده است ولی بدستور سعید شیخان سر بازجو و شکنجه گر معروف 209 همچنان در این بند و در سلول انفرادی با 3 نفر دیگر نگهداری می شود، و از انتقال او به بند عمومی ممانعت می کند. خانم نادری در اثر فشارهای غیر انسانی دچار ناراحتی کلیوی و سر دردهای شدید و حالت تهوع بصورت دائم می باشد. او تا به حال از امکانات درمان محروم بوده است. خانم فاطمه ضیائی 52 ساله که از ناراحتی شدید ام. اس رنج می برد و تا به حال 3 بار دچار حملۀ ام. اس شده است که ناچار به انتقال او به بهداری زندان شده اند و خطرات جدی برای او ایجاد کرده است. سربازجو علوی به او گفته است : «قرار نیست شما از این بند زنده بیرون بروید اگر هر چه زودتر بمیرید هم ما را راحت کردید و هم خودتان را» او در حال حاضر همراه با 3 زندانی قیام مردم ایران در یک سلول انفرادی قبلی نگهداری می شود.علیرغم گذشت 5 ماه هنوز در بلاتکلیفی بسر می برد و تا به حال چند بار به دادگاه انقلاب برده شده ولی هر بار به دلائل واهی دادگاه او را به تعویق افتاده است.مادر خانم ضیائی در بستر مرگ بسر می برد و برای آخرین دیدار خواستار دیدن فرزندش می باشد ولی بازجویان وزارت اطلاعات از دیدار او با مادرش مخالفت می کنند.فعال حقوق بشری خانم شیوا نظر آهاری نزدیک به 57 روز از دستگیری او می گذرد ولی هنوز خانوادۀ وی علیرغم مراجعات مکرار به دادگاه انقلاب و زندان اوین موفق به ملاقات با فرزندشان نشده اند و از وضعیت و شرایط او بی خبر هستند . خانم نظر آهاری نزدیک به 18 روز است که با خانواده اش تماسی نداشته است .او در سلول انفرادی همراه با 2 نفر دیگر در بازداشت بسر می برند.از جمله کسانی که در سلول او بسر می برند خانم ژیلا بنی یعقوب می باشند .خانم بنی یعقوب از فعالین حقوق زنان که در دستگیریهای اخیر بازداشت و به بند مخوف 209 منتقل شده است.خانم عاطفه نبوی زندانی دیگری است که در پی یورشهای مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به بند 209 زندان اوین منتقل شد. او در تاریخ 24 خردادما همراه با تعداد دیگر دستگیر شدند . خانم نبوی در طی مدت بازداشت تحت فشارهای مختلفی قرار گرفتند .و او را اخیر به دادگاه نمایشی برده بودند. همچنین خانم ها آزموده و باباخانی و تعداد بیشماری دیگر در این بند بسر می برند.فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ، دستگیری ، رفتارهای غیر انسانی ، محدود کردن امکانات اولیه انسانی ،عدم اطلاع خانواده از وضعیت عزیزانشان را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگر امور زنان سازمان ملل ،سازمان مدافع حقوق زنان و سازمانهای حقوق بشری خواستار اقدامات عاجل برای آزادی فوری و بی قید وشرط زنان زندانی در ایران است.
22 مرداد 1388 برابر با 13 اگوست 2008گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:دفتر دبیرکل سازمان مللکمیساریای عالی حقوق بشر کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا سازمان عفو بین المللسازمان دیدبان حقوق بشر
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen