Donnerstag, 29. April 2010

بیانیه كانون نویسندگان ایران


بیانیه كانون نویسندگان ایران اول ماه مه، روز جهانی كارگر، گرامی باد! چهار شنبه ۸ ارديبهشت ۱۳۸۹ - ۲۸ آپريل ۲۰۱۰ اول ماه مه، روز جهانی كارگر است. در سال ۱۸۸۶ در چنین روزی ۱۰۰هزار كارگر در شیكاگو، آمریكا، با درخواست ۸ ساعت كار روزانه به خیابان‌ها آمدند. اما پلیس تظاهرات و راه‌پیمایی كارگران را وحشیانه سركوب كرد و چهار تن از رهبران طبقه كارگر را به جوخه‌ی اعدام سپرد. از آن پس در بیش‌تر كشورهای جهان، زنان و مردان كارگر و تشكل‌های آزاد كارگری هر سال در اول ماه مه، آزادانه و فارغ‌بال، به خیابان‌ها می‌آیند و با جشن و پای‌كوبی خاطره‌ی این روز را گرامی می‌دارند. در این روز كارگران بار دیگر بر حق خود برای برپاداشتن جهانی فارغ از ستمِ سرمایه، استثمار، نابرابری، تبعیض جنسیتی، بیكاری و ترس از بیكاری، اعدام و شكنجه، جنگ و آزادی‌كُشی و سانسور، و در یك كلام،‌ ساختن جهانی شایسته‌ی انسانِ آزاد پا می‌فشارند. در ایران، اگرچه روز جهانی كارگر را،‌ هم در اواخر رژیم گذشته و هم پس از انقلاب در حاكمیت كنونی، ظاهراً به رسمیت شناخته‌اند، در واقعیت امر، همواره از تشكیل هر گونه تشكل آزاد و مستقل كارگری با سركوب و بند و زندان جلوگیری شده، و اول ماه مه - روز كارگر- یا روز تعقیب و گریز و ضرب‌وشتم كارگران بوده است یا روز نمایش‌های فرمایشی دولتی. كانون نویسندگان ایران،‌ كه تشكلی آزاد و مستقل است، ضمن شادباش این روز فرخنده به كارگران و همه‌ی مردم زحمتكش، به حكم منشور خود كه خواهان آزادی بیان و قلم و اندیشه در همه‌ی عرصه‌ها برای همگان است، بر پا داشتن تشكل‌های آزاد و مستقل كارگری و برگزاری آزادانه‌ی جشن بزرگ اول ماه مه را حق بی‌چون‌وچرای كارگران ایران می‌داند، و خواهان آزادی همه‌ی كارگرانی است كه به خاطر پی‌گیری این حق مسلّم خود در بند شده‌اند. كانون نویسندگان ایران ۹ اردیبهشت ۸۹

گزارشگران حقوق بشر در دادسرای اوین و دادگاه انقلاب


گزارشگران حقوق بشر در دادسرای اوین و دادگاه انقلاب
برگرفته از سایت کمیته گزارشگران حقوق بشر

در چند روز گذشته چندتن از اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر با حضور در دادسرای مستقر در زندان اوین و دادگاه انقلاب تفهیم اتهام شده و آخرین دفاعیات از آنان اخذ گردید.

سعید جلالی‌فر که پیش از این بیش از ۱۰۰ روز را در زندان اوین سپری کرده بود با اتهام «تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی» روبرو شد. جلالی‌فر تمامی اتهامات وارده را رد کرده است.

پیش‌تر، شیوا نظرآهاری، کوهیار گودرزی و سعید حائری نیز با اتهاماتی مشابه روبرو شده بودند.

همچنین روز گذشته سعید کلانکی و علی کلایی، دو عضو دیگر کمیته نیز جهت بررسی پرونده در دادسرای اوین و دادگاه انقلاب حاضر شدند.

همچنین، رسیدگی به پرونده سعید کلانکی دیگر عضو کمیته نیز با حضور وی در دادسرای اوین انجام شد. به گفته کلانکی اتهامات تفهیم‌شده به او «تبلیغ علیه نظام به نفع گروه‌های معاند» و «توهین به رهبری» است.

کلایی، دو پرونده در دو شعبه ۳ و ۴ بازپرسی امنیت داشته که پس از مراجعه وی به دادگاه انقلاب اعلام شده دو پرونده او در شعبه ۳ تجمیع شده است. ظاهرا اتهامات منتسب به علی کلایی «ارتباط و همکاری با منافقین» و «نشر بیانیه اختلاف‌ برانگیز میان ارتش و سپاه» است اما ادامه تحقیقات در مورد پرونده وی به جلسه بعد موکول شده است.

حکم ممنوعیت خروج از کشور اعضای کمیته از جمله سعید کلانکی و سعید جلالی‌فر به آنان ابلاغ شد.

در حال حاضر شیوا نظرآهاری، کوهیار گودرزی و نوید خانجانی سه عضو کمیته گزارشگران حقوق بشر در بازداشت به سر می‌برند. در سال گذشته ۹ نفر از اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر در تاریخ‌های مختلف بازداشت شدند که اکنون سه تن از آنان در زندان اوین به سر می‌برند.

Montag, 26. April 2010

همبستگی جهانی با کارگران دربند ایران در اول ماه مه

همبستگی جهانی با کارگران دربند ایران در اول ماه مه








اول ماه مه روز جهانی کارگر، امسال در بسیاری از نقاط جهان به عنوان روز همبستگی با کارگران ایران نام گرفته است. آلمان، نروژ، کانادا و امریکا از جمله کشورهایی هستند که برنامه‌مخصوصی برای این روز تدارک دیده‌اند.

امسال کارگران ایران در حالی به استقبال روز جهانی کارگر می‌روند که چهره‌های شناخته‌شده‌ی جنبش کارگری یا در زندان هستند و یا به حبس تعلیقی و محرومیت از فعالیت اجتماعی محکوم شده ‌و یا از کار بیکار شده‌اند.



تا زمان تهیه این گزارش (دوم اردیبهشت) هنوز هیچ تشکل مستقل کارگری موفق به دریافت مجوز برای برگزاری مراسم روز اول ماه مه نشده است و حتی تهدیدهایی نیز از سوی نیروهای امنیتی صورت گرفته مبنی بر اینکه با هرگونه تجمع غیرقانونی در روز کارگر برخورد خواهدشد.



خبرهایی نیز از درون زندانها منتشر شده مبنی بر اینکه فشارها بر فعالان کارگری زندانی از جمله منصور اسانلو در آستانه روز کارگر تشدید شده است.



اما فعالان کارگری خارج از ایران و نیز دیگر ایرانیان مقیم خارج، در روز کارگر بیکار ننشسته و برنامه‌های گوناگونی را برای این روز تدارک دیده‌اند.



آلمان



کمیته همبستگی برای ایرانیان در شهر فرانکفورت آلمان، روز اول ماه مه در کنار اتحادیه سندیکاهای آلمان در مراسم روز کارگر شرکت می‌کنند.



جعفر بابایی سخنگوی کمیته همبستگی برای ایرانیان هدف از شرکت در این مراسم را جلب توجه افکار عمومی آلمان و نیز همبستگی سندیکای کارگری این کشور با کارگران ایران اعلام می‌کند. وی می‌گوید: «خود ما به عنوان کمیته‌ی همبستگی در نظر داریم ضمن شرکت در این مراسم، با پلاکارت‌های خودمان و با پخش اعلامیه‌های خودمان، نظر افکارعمومی آلمان و همین طور این سندیکا و کلاً سندیکای کارگری آلمان را به وضعیت موجود در ایران و وضعیتی که کارگران و زحمتکشان در ایران دارند جلب کرده و آن‌ها را در اینجا معرفی کنیم».



آقای بابایی می‌گوید هدف اصلی برگزارکنندگان این مراسم، جهانی کردن خواسته‌های اصلی کارگران ایران است. وی معتقد است وقتی کارگران ایران خودشان امکان اعلام خواست‌هایشان را ندارند، این وظیفه‌ی ایرانیان خارج از کشور است که این مطالبات را همگانی کنند.



جعفر بابایی عمده‌خواست‌های جنبش کارگری در ایران را که باید به گوش اتحادیه‌های کارگری در سراسر دنیا برسد، اینگونه برمی‌شمارد: «ما می‌بایستی سیاست‌ها و قوانین ضد کارگری رژیم را اینجا افشا کنیم و خواسته‌های کارگران ایران را اینجا اعلام کنیم. در اینجا ما باید به جنبش کارگری و افکارعمومی در مورد قراردادهای کوتاه‌مدت کار که در ایران اعمال می‌شود، یعنی استخدام‌هایی که اصلا آینده‌ای ندارد یا در مورد خصوصی کردن مؤسسات تولیدی، واردات بی‌رویه‌ی کالاها که نابودی اقتصاد ملی را در پی دارد یا رشد بیکاری را بیشتر می‌کند، در مورد نبودن شرایط مناسب انسانی کار و دستمزد صحبت کنیم تا این‌ها بدانند که در ایران چه می‌گذرد، حق داشتن سندیکاهای مستقل کارگری، چیزی که در ایران وجود ندارد و برایش مبارزه می‌شود. ما باید برای آزادی فعالان بازداشت‌شده‌ی سندیکای ایران در اینجا افشاگری کنیم، افرادی مانند آقای منصور اسانلو رئیس سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، و همین طور آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی».

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: تظاهرات سندیکاهای کارگری آلمان در اول ماه مه

شهر کلن آلمان نیز روز اول ماه مه میزبان مراسمی به مناسبت روز جهانی کارگر خواهد بود. این مراسم در دانشگاه کلن برگزار خواهد شد و یکی از اعضای حزب چپ آلمان نیز در آن سخنرانی خواهد کرد.



علی‌اصغر سلیمی یکی از برگزارکنندگان این مراسم معتقد است به دلیل اعمال فشار روزافزون بر فعالان کارگری در آستانه روز کارگر، برگزاری این‌گونه مراسم در خارج از ایران حائز اهمیت است. او می‌گوید: «مراسمی که ما در روز اول ماه مه در دانشگاه کلن داریم، از این نظر می‌تواند حائز اهمیت باشد که در روزی که کارگران ایران زیر فشارهای مختلف قرار دارند به لحاظ اقتصادی و به لحاظ برگزاری اجتماعات، ممنوعیت‌هایی که برایشان وجود دارد، با تمام این شرایطی که در ایران هست که از هم اکنون اعلام شده که به هیچ وجه اجازه‌ی هیچ گونه تظاهرات رسمی در تهران و شهرستان‌ها داده نخواهد شد، با وجود وضعیت ورشکستگی عمومی اقتصاد ایران که اگر بخواهیم دقیق نگاهی بیندازیم، تاکنون بیش از دهها هزار نفر از کارگران ایران در جنوب، در شمال و در قسمت‌های مختلف اراک و تهران و جاهای مختلف اخراج شده‌اند، در چنین شرایطی برگزاری حرکت ماه مه در ایران و به شکل حماسی و سمبولیک در کشورهای خارج می‌تواند اهمیت زیادی داشته باشد».



نروژ


بزرگترین فدراسیون کارگری نروژ با ارسال نامه‌ای به محمود احمدی‌نژاد به نگه داشتن فعالان کارگری از جمله منصور اسانلو در زندان اعتراض کرده‌است. این نامه همچنین برای وزارت امور خارجه نروژ، سفارت ایران در نروژ و سفارت نروژ در تهران ارسال شده است.



پس از ارسال این نامه، فدراسیون کارگری نروژ اعلام کرده که در روز جهانی کارگر در کنار سایر برنامه‌‌های خود به موضوع ایران و وضعیت کارگران درآنجا نیز خواهد پرداخت.



صادق کارگر فعال کارگری مقیم نروژ در مورد این فراخوان چنین می‌گوید: «این‌ها از مدت‌ها قبل چندین نوبت اعتراض کردند. اعتراضات‌شان گسترده بوده و حالا نامه نوشته‌اند برای سفارت و برای رئیس جمهور ایران و برای وزارت امور خارجه ایران. بار اول‌شان نیست که اعتراض می‌کنند، ولی به خاطر این که در این روزهای آخر خبرهایی هست که نگران‌کننده است، مبنی براین که به آقای اسانلو و دیگر فعالین کارگری در آستانه‌‌ی اول ماه مه دارند فشار زیادی می‌آورند و رفتار تحقیرآمیز و توهین‌آمیز هم نسبت به آن‌ها افزایش پیدا کرده است. به همین دلیل این باعث برافروخته‌شدن افکارعمومی، بخصوص اتحادیه‌های کارگری در نروژ و سایر کشورهای اروپایی شده است. در اینجا هم فعالین ایرانی مرتباً وضعیتی را که در ایران هست، گزارش و اخبارش را در اختیار رسانه‌های نروژ و اتحادیه‌های کارگری قرار می‌دهند و آن‌ها هم خیلی سریع واکنش نشان می‌دهند، محکوم می‌کنند و اعلام همبستگی می‌کنند و خواهان آزادی زندانیان سیاسی و بخصوص زندانیان کارگری شده‌اند. چندین نوبت این اتفاق افتاده است».

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:

آقای کارگر می‌گوید افکار عمومی نروژ به دلیل سابقه تفکر سوسیال دموکراتی که در این کشور وجود دارد، نسبت به اخبار کارگری بسیار حساس است و سریع نسبت به آن واکنش نشان می‌دهند. وی می‌گوید: «اتحادیه‌‌های کارگری نروژ در چند واحد دنیا از جمله در خاورمیانه پروژه‌هایی دارد که کارگران را با مسائل اتحادیه آشنا کند و آموزش اتحادیه‌ای به آنها دهد. حتی در مواردی به تأسیس مراکز کارگری کمک می‌کنند و قراردادهای مشترکی دارند، ازجمله با اتحادیه کارگری در اردن، فلسطین، پاکستان و جاهای دیگر».



کانادا


سازمان غیردولتی «هیچکس غیرقانونی نیست» در کانادا فراخوانی به مناسبت روز اول ماه مه داده است. جمعی از ایرانیان مقیم کانادا نیز اعلام کرده‌اند که با شعارهای خود و با هدف جلب افکار عمومی به وضعیت کارگران ایران در این مراسم شرکت خواهند کرد.



مهدی کوهستانی، مشاور کنفدراسیون بین‌المللی کارگری، در حمايت از مبارزات کارگران در ايران در مورد این مراسم چنین می‌گوید: «در بسیاری از شهرهای کانادا در روز اول ماه مه برنامه‌های متفاوتی هست به خصوص که امسال هم اول ماه مه با شنبه متلاقی شده. در شهر تورنتو نهادی هست که در چند سال گذشته با نام «هیچ کسی غیرقانونی نیست» تظاهرات می‌گذارد و در این تظاهرات اکثر نهادهایی که در رابطه با مسائل کارگری، مسائل حقوق انسانی و مهاجرت همکاری می‌کنند، شرکت می‌کنند. در همان روز ما در شهر هامیلتون هم تظاهراتی داریم که آن را اتحادیه کارگری معادن برگزار می‌کند که این سنت هرساله‌ی‌شان است. این برنامه‌ها در واقع جشنی است که به عنوان اول ماه مه و به پاس دستاوردهایی‌که در مبارزات صدساله‌ی‌شان به دست آورده‌اند برگزار می‌شود و به مبارزه‌ی‌شان ادامه می‌دهند».



در واکنش به عدم صدور مجوز برای برگزاری مراسم روز کارگر در ایران، مهدی کوهستانی می‌گوید این اتفاق جدیدی نیست: «در اصل جمهوری اسلامی هیچ موقع به نهادهای مستقل کارگری در ایران اجازه‌ی برنامه‌ی اول ماه مه نداده است. یعنی حتی آن برنامه‌هایی هم که فرضا سال گذشته به طور خصوصی انجام شد و فقط یک اعلامیه در رابطه با پارک لاله بود و یکی هم نشست کارگران فلزکار مکانیک بود، همه‌شان را دستگیر کردند».



وی معتقد است در چنین شرایطی برگزاری اینگونه مراسم در خارج از ایران می‌تواند بسیار تاثیرگذار باشد: «در رابطه با مبارزات کارگران ایران خب بسیار مثبت است. یعنی کسی نمی‌تواند این را نفی کند که این مبارزات چقدر می‌تواند به شناخته‌شدن مبارزات کارگران ایران کمک کند و نقش‌اش بسیار برجسته است و این واقعیت که خود کارگران ایران از ما چه می‌خواهند، برجسته‌تر است و آن کاری هم که همه تا امروز کرده‌اند و بیشترش را هم انجام خواهند داد، تأثیر بسیار مثبتی بر مبارزات کارگران ایران دارد».



شهرهای مونترآل و واشنگتن نیز از دیگر شهرهایی هستند که ایرانیان مقیم آنجا در کنار اتحادیه‌های کارگری به بیان خواست‌های کارگران ایران خواهند پرداخت.



میترا شجاعی

تحریریه: فرید وحیدی

اعتراض ایرانیان به حضور متکی در وین

توتال؛ بحران تامین بنزین رژیم وارد مرحله تازه‌ ای شد

توتال؛ بحران تامین بنزین رژیم وارد مرحله تازه‌ ای شد
رادیو آلمان: یک روز پس از بی‌نتیجه ماندن مذاکرات هسته‌ای در وین، شرکت توتال فرانسه آمادگی خود را برای قطع صدور بنزین به ایران اعلام کرد. پیش‌تر کنسرن‌های لوک اویل (روسیه)، "گلنکور" و "ویت‌اویل" همکاری خود را با ایران قطع کردند.

روز دوشنبه کنسرن نفتی توتال فرانسه اعلام کرد که اگر ایالات متحده آمریکا تحریم‌های تازه‌ای را علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال کند، آماده قطع صدور بنزین به ایران خواهد بود.

به گزارش رویترز، این خبر را رئيس توتال در جریان دیدار از کویت اعلام کرد. وی، بدون آن که حجم بنزین صادراتی توتال به ایران را اعلام کند، گفت که این کنسرن در حال حاضر مقدار کمی بنزین به جمهوری اسلامی می‌فروشد.

تصمیم تازه توتال یک روز پس از آن اعلام شد که مذاکرات منوچهر متکی وزیر خارجه جمهوری اسلامی در وین بی‌نتیجه ماند. متکی روز یکشنبه به مدت دو ساعت و نیم با یوکیا آمانو مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفت‌وگو کرد. در پایان، مسئولان آژانس اعلام کردند که گفت‌وگوها به نتیجه مشخصی نرسیده است.

با اعلام آمادگی توتال برای عدم صدور بنزین به ایران، بحران تامین سوخت خودروها وارد مرحله تازه‌ای می‌شود. جمهوری اسلامی ایران به دلیل فرسودگی و ظرفیت تولید پایين پالایشگاه‌های داخلی ناگزیر است، ۴۰ درصد بنزین مورد نیاز کشور را وارد کند که حجم آن ۲۰ میلیون لیتر در روز برآورد می‌شود.


قطع همکاری کنسرن روسی و رقبای مستقل

روز هفتم آوریل امسال، کنسرن "لوک اویل" روسیه اعلام کرد که از فروش بنزین به جمهوری اسلامی خودداری می‌ورزد. لوک اویل تا پیش از آن هر دوماه یکبار ۴۰ تا ۸۰ میلیون لیتر بنزین به ایران می‌فروخت. این کنسرن روسی دارای ۲ هزار پمپ بنزین در آمریکا است و ادامه همکاری با ایران می‌توانست منافع آن را در ایالات متحده تهدید کند.

علاوه بر لوک اویل، دو کنسرن نفتی بزرگ و مستقل "گلنگور" و "ویت اویل" نیز تاکنون همکاری خود را در زمینه تامین بنزین ایران قطع کرده‌اند.


امکان قطع همکاری کویت

با انصراف توتال، بزرگترین تامین‌کنندگان بنزین مورد نیاز جمهوری اسلامی را اکنون کنسرن‌های "پتروناس" مالزی و گروه نفتی "ایندپندنت" کویت تشکیل می‌دهند.

ناظران معتقدند با توجه به این که رییس توتال قطع همکاری احتمالی با ایران را در کویت اعلام کرده، ممکن است ایندپندنت کویت نیز به زودی به صف تحریم‌کنندگان‌ بنزین ایران بپیوندد.


تلاشهای بیهوده رژیم برای جلوگیری از تحریمها

منوچهر متکی وزیر خارجه ایران در آخرین تلاش‌ها برای جلوگیری از تصویب تحریم‌های جدید، با مدیر آژانس بین‌المللی و وزیر خارجه اتریش دیدار و گفت‌‌وگو کرد. به گفته‌ی محافل دیپلماتیک این ملاقات‌ها نتیجه‌ای در بر نداشته‌اند.

جمهوری اسلامی ایران در تلاش است با یک دیپلماسی فعال به مقابله با تصویب احتمالی تحریم‌های شدیدتر علیه ایران برود. منوچهر متکی، وزیر خارجه جمهوری اسلامی روز یکشنبه (۲۵ آوریل / ۵ اردیبهشت) وارد وین شد و با مقامات آژانس بین‌المللی و دولت اتریش، به عنوان یک عضو غیردائمی شورای امنیت گفت‌وگو کرد.


متکی پیشنهاد جدیدی مطرح نکرده است

به گزارش خبرگزاری آلمان، به نظر می‌آید نه گفت‌وگوهای وزیر خارجه ایران با یوکیا آمانو، مدیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تأثیری مطلوب ایران بر روند کنونی داشته است و نه مذاکرات وی با میشائیل اشپیندل‌اِگر، وزیر خارجه اتریش.

آژانس بین‌المللی روز یکشنبه تأیید کرد که میان متکی و آمانو درباره مسائل هنوز ناروشن برنامه اتمی ایران گفت‌وگوهایی صورت گرفته است. خانم گیل تودور، سخنگوی آژانس بین‌المللی گفت که «این ملاقات در فضایی مذاکراتی صورت گرفت». به گفته‌ی محافل دیپلماتیک، در این گفت‌وگو پیشنهاد و یا موافقت مشخصی از سوی ایران طرح نشده است.

وزیر خارجه اتریش نیز خبری از یک تغییر چشمگیر نداد. میشائیل اشپیندل‌اِگر پس از ملاقات با منوچهر متکی طی یک کنفرانس مطبوعات گفت: «من برای او روشن ساختم که قطار به سمت تحریم‌ها در حرکت است». وی افزود: اگر ایران همکاری و آمادگی برای گفت‌وگو از خود نشان ندهد، این قطار به مقصد خواهد رسید.

تهران به دلیل عدم همکاری لازم با آژانس بین‌المللی و گسترش فعالیت‌های هسته‌ای خود، هر چه بیشتر تحت فشار بین‌المللی قرار گرفته است. دو کشور آمریکا و فرانسه به ویژه تأکید دارند که شورای امنیت سازمان ملل باید تحریم‌های شدیدتر علیه جمهوری اسلامی را به تصویب برساند.

وزیر خارجه جمهوری اسلامی طی روزهای آینده به پایتخت‌ کشورهای عضو دائمی و غیردائمی شورای امنیت سازمان ملل سفر خواهد کرد تا نظر آنها را نسبت به تصویب تحریم‌های شدیدتر علیه تهران تغییر دهد.

بازداشت فعالان صنفی معلمان در آستانه روز معلم

بازداشت فعالان صنفی معلمان در آستانه روز معلم
سایت کلمه: سه نفر از معلمان و فعالان صنفی معلمان توسط اداره اطلاعات همدان بازداشت شدند.

براساس گزارش های دریافتی، اطلاعات همدان از آقایان علی نجفی و محمد خانی و سعید جهان آرا طی تماس های تلفنی به صورت جداگانه خواسته شده بود که خود را ساعت ۸ صبح روز شنبه به اداره اطلاعات معرفی نمایند .

این افراد با حضور در اداره اطلاعات همدان با بازجویی های طولانی مواجه شدند و در نهایت به بازداشتگاه های انفرادی اداره اطلاعات منتقل شدند و تا زمان مخابره این خبر از وضعیت آنها اطلاعی در دست نیست
.

Donnerstag, 15. April 2010

شرکت پتروناس فروش بنزين به ايران را متوقف کرد


شرکت پتروناس فروش بنزين به ايران را متوقف کرد

۱۳۸۹/۰۱/۲۶
با افزايش احتمال تحريم های يکجانبه آمريکا عليه شرکت هايی که به ايران بنزين می فروشند، يک سخنگوی پتروناس، شرکت نفت دولتی مالزی، روز پنجشنبه گفته است که فروش بنزين به ايران را متوقف کرده است.

اين سخنگوی شرکت پتروناس به خبرگزاری رويترز گفته است که از اواسط ماه مارس، اواخر اسفندماه سال گذشته، اين شرکت صادرات بنزين خود به ايران را متوقف کرده است.
در همين حال، يک منبع مطلع به خبرگزاری رويترز، که آخرين محموله بنزين صادراتی پتروناس به ميزان ۲۵۵ هزار بشکه به مقصد ايران، در روزهای ۴ و ۵ مارس در بندرعباس در جنوب ايران تخليه شده است.

اين منبع تاکيد کرده است که شرکت پتروناس از سه ماه آخر سال ۲۰۰۹ روزانه به ميزان ۱۶ هزار بشکه بنزين به ايران صادر می کرده است.

تاکنون از بيم مجازات‌های آمریکا چندين شرکت نفتی صادرات بنزين به ايران را قطع کردند. شرکت نفتی لوک اويل روسيه، دومين شرکت بزرگ نفتی روسيه، در ماه جاری اعلام کرد صادرات بنزين خود به ايران را قطع کرده است.

شرکت نفتی رويال داچ شل، در ماه مارس نيز اعلام کرد که صادرات بنزين به ايران را متوقف کرده است. اين در حالی بود به دو شرکت مهم بين المللی گلينکور و ويتول نيز چنين تصميمی را اتخاذ کرده بودند.

ايران پنجمين شرکت صادر کننده نفت جهان به دليل تحريم های آمريکا با مشکل در عرصه پالايش بنزين مواجه است و به همين دليل مجبور است ۴۰ درصد نياز خود را از طريق واردات تامين کند.

به نظر می رسد همزمان با اقدام شرکت های بين المللی برای توقف فروش بنزين به ايران، شرکت های چينی از اين فرصت استفاده کنند.

دلالان نفتی روز گذشته گزارش دادند که دو شرکت چينی به ايران بنزين فروخته اند. طبق اين گزارش شرکت نفتی سينوپک چين طبق برنامه قرار است روز پنجشنبه ۳۰ هزار تن بنزين صادراتی خود را به نفتکش «هنگ‌بو» در سنگاپور انتقال دهد که اين تانکر احتمالا مستقيما از سنگاپور به مقصد ايران حرکت خواهد کرد.

ويکتور شوم، يک تحليلگر بازار در اين زمينه به رويترز گفته است: «يک کسی می باست اين خلا را پر بکند. احتمال بسيار زيادی وجود دارد که شرکت های نفتی چين از اين شرايط سود ببرند، به ويژه اين که آنها مازاد بر عرضه هم دارند.»

در همين حال، به گزارش رويترز، امار نشان می دهد که واردات نفت چين از ايران در ماه اول سال ۲۰۱۰ نسبت به سال گذشته ۴۰ در صد کاهش داشته است

دادسرای ویژه زندان اوین را تعطیل کنید


دادسرای ویژه زندان اوین را تعطیل کنید
نفوذ نیروهای امنیتی اولین حقوق دادرسی عادلنه متهمان را محدود می کند. وکلا مدعی هستند که دادسرای اوین برخلاف قانون اساسی و غیرقانونی است
چهار شنبه ۲۵ فروردين ۱۳۸۹ - ۱۴ آپريل ۲۰۱۰
۲۵ فروردین ۱۳۸۹ – کمپین بین المللی حقوق بشر درایران امروز از قوه قضاییه خواست فورا فعالیت دادسرای ویژه تازه تاسیس در زندان اوین را که بازجویان و قضات را در داخل زندان قرار میدهد و دسترسی وکلا و خانواده ‌های زندانیان را به روند دادرسی غیرممکن می کند متوقف کند.
هادی قایمی سخنگوی کمپین دراین زمینه گفت: ” دادسرای جدیدالتاسیس زندان اوین نفوذ وزارت اطلاعات را روندهای قضایی با توجه به مسدود کردن دسترسی وکلا به موکلانشان وپرونده های آنها افزایش داده است. چنین اقدامی به بازجویان و نیروهای امنیتی اجازه می دهد تا به سوء استفاده از چنین نهادی بپردازند که خود برخلاف قانون است.”
جمعی از وکلای پرونده زندانیان سیاسی به کمپین بین المللی حقوق بشر درایران گفتند که رسیدگی به پرونده زندانیان سیاسی دستگیرشده پس از انتخابات دردادسرای زندان اوین، عملا رابطه آنها وخانواده های موکلانشان را با قضات قطع کرده است. به گفته برخی از این وکلا بیم این می رود که وزارت اطلاعات توصیه چنین اقدامی راصورت داده تا بتواند نفوذ بیشتری برروند تصمیم گیری در دستگاه قضا داشته باشد و دست خانواده ها ووکلای انها را از پرونده ها کوتاه کند.
نسرین ستوده وکیل درتهران به کمپین بین المللی حقوق بشر درایران گفت که پس از تشکیل دادسرای اوین و انتقال پرونده های موکلانش به این مکان اقدامی ارتباط وی و خانواده های موکلانش با قضات غیرممکن شده است. ستوده درباره خطرات چنین اقدامی گفت: “قضات در محیطی که کاملا تحت نظارت وزارت اطلاعات اداره می شود مستقر شده اند و در طی تحقیقات مقدماتی که باید گفت سخت ترین دوره یک متهم را در زندان تشکیل می دهد، کاملا بازپرس ها که قضات دادسرا محسوب می شوند، کاملا اطلاعاتشان فقط از طریق ماموران اطلاعات داده می شود ونه وکیل می تواند به اینها اطلاعاتی را برساند نه خانواده متهم.”
مینا جعفری با اشاره به نمونه های عینی که از حق دسترسی به پروندهی موکلین اش محروم شده است به پرونده فعالینی همچون مریم قنبری، کوهیار گودرزی، درسا سبحانی، سعید جلالی فر اشاره کرد که با توجه به این که دادسرا در داخل زندان بوده است امکان مطالعه محتویات پرونده برای وکلا وجود ندارد: “این مشکلی است که مورد سوال خانواده های بازداشت شدگان نیز قرار دارد چرا که از وکیل انتظارات به جایی دارند که وکلا نمی توانند براورده کنند. کاش چنین مواردی را اعلام کنند که خانواده های بازداشت شدگان نیز بدانند که در چنین شرایطی وکیل هیچ امکانی برای پیگیری و استیفای حقوق بازداشت شدگان ندارد. وقتی دادستانی که باید اولین مکان برای رعایت و استیفای حقوق ملت و حامی آنان باشد در چنین جایگاهی وارد عمل نمی شود به چه کسی می توان رجوع کرد؟”
فریده غیرت وکیل برخی از دستگیرشدگان بعد از انتخابات با ابرازنگرانی های مشابهی به کمپین گفت: “ما وکلا هیچ دسترسی به دادسرای زندان اوین نداریم و نه تنها وکلا بلکه خانواده ها هم اجازه ورود به داخل زندان را ندارند. در نتیجه ما حتا همان خبر ساده و ناقصی را که قبلا می توانستیم از پرونده ها به دست بیاوریم، دیگر امکان چنین کاری هم وجود ندارد.”
پیش از این خانواده ها برای دیدن بازپرس ها و دادیارها به محل خدمت آنها که در دادگاه انقلاب مستقر بود مراجعه می کردند و با بازپرس صحبت می کردند و راجع به شرایط اجتماعی و خانوادگی و روحی و روانی متهم با قاضی صحبت می کردند و قاضی هم یا تحت تاثیر این صحبت ها قرار می گرفت یا قرار نمی گرفت. اما الان این بازپرس ها در زندان اوین مستقر شده اند و دیدن آنها کار غیر ممکنی است و این بخش طبیعی روال دادگاه عملا به دلیل دردسترس نبودن قضات ودادیارها مخدوش شده است.
ستوده همچنین گفت: “چنین روندی عملا دفاع از متهمان را غیرممکن کرده است.‌”
انتقال دادسرای متهمان سیاسی به داخل زندان اوین به نحوی که متهم در داخل زندان تفهیم اتهام، دادگاهی و درنهایت برای وی حکم صادر می شود تداعی کننده دادگاه هایی است که در دهه شصت برای هزاران تن از متهمان سیاسی برگزارشد و کاملا از مراحل بازپرسی عادلانه به دور بود وهیچگاه خانواده ها و وکلای انها نتوانستند در جریان پرونده تاثیر بگذارند. صدها نفر از زندانیان براساس احکامی که توسط چنین دادگاه هایی صادرشداعدام شدند.
وکلا موظف هستند در مرحله تحقیقات حاظر شوند و مطالبی را برای کشف حقیقت یا دفاع از متهم یا اجرای قوانین به قاضی اعلام کنند. اگر یک فرد غیر متخصص به نام موکل حضور دارد باید در کنارش یک فرد حقوقی و متخصص وجود داشته باشد تا چنانچه قاضی قانونی عدول کند، او مطالبی را بیان کند. وقتی در روند این پرونده یا هر پرونده‌ای، مجرای قانونی رعایت نشود، تردیدی نیست که با اشکال جدی مواجه است. یعنی تحقیقات بدون حضور وکیل مخالف اصل ۳۵ است، مخالف ماده ۱۲۸ آیین کیفری و دادرسی است و مخالف قانون حفظ حقوق شهروندی است.
عباس جعفری دولت آبادی، دادستان تهران، در تاریخ ۱۶ اسفندماه از تشکیل دادسرای اوین خبرداد. دولت آبادی تشکیل این دادسرا را “بر اساس ضرورت” و “راهی برای رفع مشکلات و سرعت بخشیدن به تحقیقات” و نیز”کاهش هزینه ها” دانسته بود. هم اکنون پرونده بسیاری از فعالان سیاسی و نیز زندانیان گمنام که در وضعیت بلاتکلیف هستند در این دادسرا نگهداری می شود.
او درپاسخ به انتقاداتی که درخصوص تشکیل این دادسرا و اینکه آن را ” دادسرایی امنیتی”خوانده بودند گفته بود که این حرف اشتباه است و کسانی که آن را مطرح می کنند یا جاهل ویا مغرض هستند. دادستان عمومی و انقلاب تهران با بیان اینکه دادسرای اوین، برای مبارزه‌ی سریع با جرایم ضدانقلاب تشکیل شده و کاملا قانونی است افزود :” این دادسرا بر اساس روند اوضاع و به تدریج به سامان خواهد رسید.” جعفری دولت آبادی همچنین تاکید کرده بود که در هیچ جای قانون عنوان نشده که دادسرا کجا باید تشکیل شود.

“دادسرای اوین برخلاف قانون اساسی و غیرقانونی”
طی ماه های گذشته وکلای زندانیانی که دسترسی به پرونده موکلانش به دلیل تشکیل دادسرای یاد شده نداشته اند تشکیل این دادسرا را مورد انتقاد قرار داده اند.
مینا جعفری وکیل تعدادی از بازداشت شدگان وقایع پس از انتخابات بخ کمپین گفت که تشکیل این دادسرا غیرقانونی است: ” این اقدام مخالف قانون اساسی است. در اصل ۳۴ قانون اساسی و قسمت مربوط به دادخواهی تاکید شده است که دادخواهی حق مسلم هر فرد ایرانی است و هر کس می تواند به منظور دادخواهی به دادگاههای صالح رجوع نماید.”
بر اساس این اصل ۳۴ قانون اساسی تصریح دادر که همه افراد ملت حق دارند به دادگاه ها را در دسترس داشته باشند و هیچ کس را نمی توان از دسترسی به دادگاهی که به موجب قانون حق آن را دارد منع کرد:” بسیار بدیهی است که تشکیل دادسرای اوین بر اساس موازین حقوقی و به ویژه حقوق اساسی شهروندان و بر اساس اصل ۳۴ خلاف و نقض قانون است.”
مینا جعفری با اشاره به مواد قانونی در این زمینه تاکید کرد: “قانون اساسی که قانون مادر کشور است تصریح می کند که دادگاه باید در دسترس باشد. وقتی در دسترس نیست بر اساس ماده ۵۷۵ قانون مجازات اسلامی می توان ناقضان این حق اساسی را مورد پیگرد قانونی قرار داد. طبق ماده ۵۷۵ قانون مجازات اسلامی هرگاه مقامات قضائی یا دیگر مامورین ذیصلاح برخلاف قانون توقیف یا دستور بازداشت یا تعقیب جزائی یا قرار مجرمیت کسی را صادر نمایند به انفصال دائم از سمت قضائی و محرومیت از مشاغل دولتی به مدت پنج سال محکوم خواهند شد.”
مواد ۵۷۰ تا ۵۸۳ قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران، تخلفات مقامات و ماموران دولتی و نحوه ی رسیدگی به آن را برشمرده و ماده ۵۷۰ این قانون تاکید می کند که هر یک از مقامات و مامورین دولتی که بر خلاف قانون، آزادی شخصی افراد ملت را سلب کند یا آنان را از حقوق مقرر در قانون اساسی محروم نماید علاوه بر انفصال از خدمت و محرومیت سه تاپنج سال از مشاغل دولتی به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم خواهد شد.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران درخصوص از بین رفتن استانداردهای حقوقی روند دادرسی در ایران همچنان عمقیا ابراز نگرانی می کند. ادامه چنین روندی برگزاری دادگاه های عادلانه را عملا غیرممکن کرده و جمهوری اسلامی را بیش از پیش از استانداردهای اجرای قانون وحقوق بشر که طبق قانون حقوق بین الملل متضمن اجرای آن است دور می کند

Dienstag, 13. April 2010

زمان تحریم بیشتر ایران فرا رسیده است

زمان تحریم بیشتر ایران فرا رسیده است»

رئیس جمهور آمریکا هدف اجلاس را جهانی فارغ از سلاح اتمی اعلام کرده است. سران بیش از ۴۰ کشور دارای انرژی هسته‌ای به دعوت اوباما در واشنگتن گرد آمده‌اند. هدف اجلاس حرکت به سوی جهانی فارغ از سلاح هسته‌ایست. ایران به این نشست دعوت نشده و گفته است که به مصوبات آن توجه نخواهد کرد.

آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان، پیش از پرواز به سوی واشنگتن برای شرکت در اجلاس سران پیرامون انرژی هسته‌ای، در گفتگو با رسانه‌های جمعی، خواهان شتاب بخشیدن به روند اعلام تحریم بیشتر ایران شد. خانم مرکل تأکید کرد: «نباید وقت را از دست داد. نکته مثبت آن است که در اجلاس واشنگتن، نمایندگان روسیه و چین نیز حضور دارند.»


خانم مرکل قصد دارد در اجلاس دوروزه‌ سران درباره انرژی اتمی، به ویژه بر مقابله با خطر تولید "بمب‌های کثیف" تأکید کند. به عقیده مقامات رسمی در برلین، برخی از دولت‌ها می‌کوشند سلاح‌های رایج در بازار را به مواد اتمی مجهز کنند. آنها عمدتا از منابع غیرنظامی به مواد اتمی دسترس پیدا می‌کنند، مانند بیمارستان‌ها، مؤسسات تحقیقاتی و بنگاه‌های صنعتی.


به نظر محافل دولتی آلمان، امروزه به مشکل فعالیت هسته‌ای از طرف گروه‌های مشکوک و غیرمسئول کمتر توجه می‌شود، از این‌رو خانم مرکل قصد دارد این موضوع را در اجلاس هسته‌ای واشنگتن به بحث بگذارد و توجه سران کشورها را به سیستم امنیتی رایج در آلمان جلب کند.


خانم مرکل در اجلاس واشنگتن به سران بیش از ۴۰ کشور جهان یادآوری می‌کند که خطر تنها آن نیست که تروریست‌ها به سلاح هسته‌ای مجهز شوند، بلکه این خطر نیز وجود دارد که گروه‌ها و دولت‌ها به شکل غیرمجاز به فضولات اتمی نیروگاه‌های غیرتسلیحاتی دست یابند. این موضوع باید در قطعنامۀ نهایی اجلاس گنجانده شود.


بنا به گزارش آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای از سال ۱۹۹۳ تا کنون بیش از ۱۵۰۰ مورد از دزدی یا ناپدید شدن مواد رادیواکتیو در جهان به ثبت رسیده است.


"به سوی جهانی فارغ از سلاح اتمی"


باراک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، هدف اصلی این اجلاس را رسیدن به جهانی فارغ از سلاح هسته‌ای دانسته است. او گفته است که امروزه بزرگترین خطر آن است که گروه‌های تروریستی به اسلحه هسته‌ای دست یابند. شرکت‌کنندگان در کنفرانس واشنگتن باید راه‌هایی بیابند که بتوان نیروی اتمی را از دسترسی گروه‌های تروریست و تبهکار دور نگه داشت.


در کنفرانس نیروی اتمی در واشنگتن سران بیش از ۴۰ کشور جهان حضور دارند
آقای اوباما در این باره هشدار می‌دهد: «می دانیم که سازمان‌هایی مانند القاعده می‌کوشند سلاح هسته‌ای، که یک سلاح کشتار جمعی است، تهیه کنند.» او می‌افزاید: «چنین گروه‌هایی از کاربرد سلاح هسته‌ای باکی ندارند.» او همچنین می‌گوید: «اگر در نیویورک، لندن یا ژوهانسبورگ بمب اتمی منفجر شود، عواقب سیاسی و اقتصادی بسیار وخیمی برای سراسر جهان خواهد داشت.»


هدف اوباما آن است که ظرف ۴ سال آینده یک سیستم کنترل جهانی به وجود آید که هر نوع فعالیت هسته‌ای را زیر نظارت داشته باشد. در کنفرانس دو روزه‌ای که روزهای دوشنبه و سه شنبه در واشنگتن برگزار می‌شود، تمام کشورهای دارای انرژی هسته‌ای مانند روسیه و چین حضور دارند.


چین و روسیه تا کنون با اقدامات تحریمی شدید علیه جمهوری اسلامی مخالفت کرده‌اند، و هنوز روشن نیست که در "کنفرانس امنیت هسته‌ای" چه موضعی اتخاذ خواهند کرد. ایالات متحده که تلاش می‌کند، قطعنامه تازه‌ای را برای تحریم بیشتر ایران در شورای امنیت به تصویب برساند، از چین و روسیه خواسته است که "تهدید" جمهوری اسلامی را جدی بگیرند و با جامعه جهانی در راستای تحریم ایران همکاری کنند.


غیبت اسرائيل و ایران


بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، از شرکت در کنفرانس عذر خواسته، زیرا نگران آن است که از جانب جامعه جهانی برای امضای "قرارداد منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای" زیر فشار قرار گیرد.


ایران و کره شمالی به این اجلاس دعوت نشده‌اند. هر دو کشور متهم هستند که بدون توجه به نگرانی‌های جامعه بین‌المللی، برنامه هسته‌ای خود را ادامه می‌دهند که هدف آن تولید سلاح اتمی است. جمهوری اسلامی این اتهام را رد کرده و اصرار می‌ورزد که به استفاده از انرژی هسته‌ای برای مقاصد مسالمت‌آمیز علاقه‌مند است.


همین روزها جمهوری اسلامی در واکنش به اجلاس هسته‌ای در واشنگتن، کنفرانس خلع سلاح را در تهران برگزار می‌کند که در آن نمایندگانی از کشورهای غیرمتعهد و جهان سوم شرکت دارند.


علی اصغر سلطانیه، نماینده ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، گفت که مصوبات اجلاس هسته‌ای در واشنگتن برای جمهوری اسلامی اهمیتی ندارد. آقای سلطانیه به خبرگزاری دانشجویی ایران (ایسنا) گفته است که اجرای مصوبات اجلاس واشنگتن برای کشورها الزامی نیست. او تأکید کرد که هیچ فشاری، نه تحریم بیشتر و نه حتی حمله نظامی نمی‌تواند ایران را از ادامه برنامه هسته‌ای منصرف کند.


نماينده دائم ايران در آژانس بين‌المللی انرژی اتمی همچنین تاکيد کرده است: «جمهوری اسلامی به موازات فعاليت‌ها و دستاوردهای بزرگ در برنامه‌های صلح‌آميز هسته‌ای به تعهدات بين‌المللی خود نيز عمل می‌‌کند.» آقای سلطانيه افزوده است: «جمهوری اسلامی کاملا در چارچوب تعهدات ان. پی. تی عمل کرده و همه فعاليت‌های غنی‌‌سازی زير پوشش دوربين‌های ۲۴ ساعته است.»


آقای سلطانیه ضمن حمله به اسرائیل گفت: «تا زمانی که اين رژيم به هيچ يک از ضوابط بين‌المللی پای‌‌بند نيست، کماکان نمی‌توانيم شاهد عاری‌‌سازی خاورميانه از سلاح هسته‌ای باشيم.» او افزود که ایران همچنان برای مذاکره درباره برنامه هسته‌ای آماده است و به همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای ادامه خواهد داد

Freitag, 9. April 2010

فحاشی دیپلمات حکومت اوباش سالاران در مونیخ

كاهش خرید نفت ايران


كاهش خرید نفت ايران
سه شنبه ۱۷ فروردين ۱۳۸۹ - ۰۶ آپريل ۲۰۱۰




خبرگزاري دانشجويان ايران - رييس اتحاديه صادركنندگان فرآورده‌هاي نفت، گاز و پتروشيمي ايران با تاييد كاهش خريد نفت ايران توسط كشورهاي چين، هند و ژاپن تصريح كرد كه با وجود اين، ميزان صادرات نفت ايران كاهش پيدا نكرده و نگراني در اين مورد وجود ندارد.
به گزارش خبرنگار بازرگاني خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، چند روزي است كه بحث‌هايي مبني بر كاهش خريد نفت ايران توسط كشور چين مطرح شده و هرچند كه تاكنون به صورت رسمي اين موضوع تاييد نشده بود اما رييس اتحاديه صادركنندگان فرآورده‌هاي نفت ايران با تاييد اين موضوع خبر مي‌دهد كه ميزان خريد نفت ايران توسط چيني‌ها روزانه 50 درصد كاهش يافته است و علاوه بر اين، شركت ريلاينس هند كه يكي از بزرگترين پالايشگاه‌ نفت دنياست ديگر از ايران نفت نمي‌خرد و در كنار اين‌ها كشور ژاپن نيز ميزان خريد نفت از ايران را كاهش داده است.
با وجود اين حميد حسيني ابراز مي‌كند كه نگراني‌اي در اين مورد وجود ندارد و تاكنون هيچ گزارشي از اوپك يا منابع رسمي مبني بر كاهش ميزان صادرات نفت ايران منتشر نشده است.
رييس اتحاديه صادركنندگان فرآورده‌هاي نفت، گاز و پتروشيمي در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا، در مورد صحت داشتن يا نداشتن كاهش خريد نفت ايران توسط چين گفت: اين كاهش كه قطعي است. چيني‌ها روزانه 400 هزار بشكه نفت خام از ما مي‌خريدند كه به 200 هزار بشكه كاهش يافته است.
وي ادامه داد: قاعدتا آمريكا‌يي‌ها از زمان بوش به دنبال اين بودند كه عربستان و چيني‌ها را راضي كنند كه به جاي ايران از كشورهاي ديگر نفت بخرند. قبل از اين هر كه مي‌خواست با چين مذاكره كند، براي چين، مهمترين مسئله تايوان بود اما اكنون تامين انرژي برايش مهمترين مسئله است. كشوري كه مهمترين مسئله برايش تامين انرژي است، سعي مي كند كه آينده‌نگري كند تا اگر مشكلاتي براي تامين انرژي‌اش پيدا شد، منابع خود را متنوع كند كه دچار مشكل نشود.
حسيني با اشاره به اينكه هم‌اكنون مازاد توليد نفت نيز در جهان وجود دارد، افزود: ظرفيت كل اوپك در سال 2005 بالاي 86 ميليارد بشكه در سال و 86 ميليون بشكه در روز بود. به عبارتي الان ميزان توليد در دنيا بيش از 86 ميليون بشكه است كه در مقابل مصرف دنيا روزانه 84 ميليون بشكه بوده است. اين يعني روزانه يك تا 1.5 ميليون بشكه نفت مازاد جهاني وجود دارد. بنابراين براي خريداران نفت امكان مانور دادن هست و اين خود كمك كرده كه اكنون بازار، بازار فروشنده نباشد و اين خريدار است كه حرف مي‌زند.
وي اضافه كرد: به نظر مي‌رسد در حالي كه اين فشارها به چين و هند براي تحريم‌هاي بنزين و اين گونه موارد وارد مي‌شود، پشت سر كارهاي ديگر در حال انجام شدن است. چرا كه اگر فروش نفت ما را با مشكل مواجه كنند قطعا فشارهاي تحريم آن‌ها مي‌تواند موثر باشد كه به همين دليل وزارت نفت ما بايد آمادگي داشته باشد و يك مقدار به بخش خصوصي اجازه حضور دهد و بازارهاي جديد پيدا كند و علاوه بر اين، سخت‌گيري‌ها را براي فروش نفت كم كند تا بتوان كشورهاي كوچك‌تر را جايگزين كنيم.
به گفته او بازار نفت ايران عمدتا چين، ژاپن، كشورهاي اروپايي و هند است و كشورهاي كوچك خيلي در بازار نفت ايران حضور ندارند كه وزارت نفت بايد اين را جايگزين بازارهاي ديگر كند.
حسيني در ادامه در پاسخ به اين سوال كه با توجه به روابط بازرگاني ايران و چين، آيا چين مي‌تواند چنين اقدامي را انجام دهد و از ايران نفت نخرد؟ افزود: چين كه خريد نفت را قطع نكرده، كمتر كرده است. اين استراتژي چين است و خيلي نمي‌شود به آن خرده گرفت. چرا كه مي‌گويد هنوز تراز بازرگاني چين با ايران موازنه ندارد و ايران هم جلوي واردات كالاهاي چيني را مي‌گيرد و مي‌گويد كه اين كالاها كيفيت ندارند. در حال حاضر آن قدر كه ايران به چين نفت مي‌فروشد، در مقابل كالا از چين وارد نمي‌كند.

* شركت ريلاينس هند ديگر از ايران نفت نمي‌خرد
اين فعال بخش خصوصي در ادامه در مورد كشور هند نيز خاطرنشان كرد: شركت ريلانس هند اعلام كرده كه از ايران نفت خريداري نمي‌كند. اين شركت خريدار نفت سنگين و فرا سنگين و پالايشگاه 850 هزار بشكه‌اي و يكي از بزرگترين پالايشگاه‌ نفت دنيا و متعلق به بخش خصوصي است.
وي با بيان اينكه ژاپني‌ها هم خريد نفت از ايران را كاهش داده‌اند، اظهار كرد: به صورت خيلي مرموز و در حالت مخفي دارند فشارهايي مي‌آورند كه اين‌ها بستگي دارد ما چقدر آمادگي داريم. اين زنگ خطري است براي ما كه استراتژي وابستگي به كشورهاي بزرگ و شركت‌هاي بزرگ را تغيير دهيم و به كشورهاي كوچك توجه كنيم كه كمتر تحت تاثير قدرت‌هاي بزرگ هستند.
حسيني در ادامه در پاسخ به اين سوال كه آيا اين اقدام شركت هندي تبعات خاصي براي اين كشور نخواهد داشت؟ عنوان كرد: اين شركت يك شركت بخش خصوصي است و ربطي به كشور هند ندارد. اين شركت مي‌گويد منافعي در آمريكا دارد و آمريكا هم تحريم كرده كه اين كار را انجام دهم و شايد هم از اين اهرم استفاده كرده‌اند كه قيمت نفت را تغيير دهند و به دنبال خريداري بهتر باشند.
وي در مورد كشور چين نيز خاطرنشان كرد: چين قبلا عمده خريد خود را توسط يك شركت زينگ رونگ وابسته به ارتش چين انجام مي‌داد اما اكنون 10 ، 15 شركت چيني اجازه خريد نفت دارند كه ممكن است اگر آن شركت زينگ رونگ نفت نخرد، شركت‌هاي وارداتي ديگر اين كار را انجام دهند.

* خيلي دل نگران نيستم
رييس اتحاديه صادركنندگان فرآورده‌هاي نفت، گاز و پتروشيمي در ادامه با بيان اينكه دنيا خيلي آمادگي شوك وارد كردن در بازار نفت را ندارد، تصريح كرد: به نفع آمريكا هم خيلي نيست كه شوك به بازار نفت وارد شود بلكه آمريكا مي‌خواهد در حالت آرام و به صورت مرموزي و براي فشار آوردن به ايران اين‌ اقدامات را انجام دهد.
وي متذكر شد: فكر مي‌كنم چيني‌ها و هندي‌ها هم كمتر در بند تحريم باشند و بيشتر به فكر سوءاستفاده هستند. از طرف ديگر فكر نمي‌كنم با توجه به رشد اقتصادي دنيا كه همه به دنبال خارج شدن از ركود هستند آمادگي اين وجود داشته باشد كه نفت ايران را تحريم كنند. اين بيشتر تهديد است تا تحريم كه خيلي دل نگران نيستم.
حسيني در پايان در پاسخ به اين سوال كه آيا با اين اقدامات ميزان صادرات نفت ايران كم نمي‌شود؟ يادآور شد: هم‌اكنون با وجود اين اتفاقات هيچ گزارشي در اوپك يا منابع رسمي كه نشان دهد صادرات نفت ايران كاهش پيدا كرده وجود ندارد. ايران خريدار جايگزين مي‌كند و خيلي دل نگران اين كه كشوري از بازار نفت ايران خارج شود نيستيم اما بايد مشتري‌ها و بازارهاي خود را حفظ كنيم و نبايد بگذاريم اين تحريم‌ها اثر كنند.

تحویل نامه ۳۵۰۰ امضایی در حمایت از روزنامه‌نگاران به نمایندگی ایران


تحویل نامه ۳۵۰۰ امضایی در حمایت از روزنامه‌نگاران به نمایندگی ایران
چهار شنبه ۱۸ فروردين ۱۳۸۹ - ۰۷ آپريل ۲۰۱۰



سه تن از نویسندگان امضاکننده نامه به آیت‌الله خامنه‌ای: (از راست به چپ) ماریو بارگاس یوسا، نیدین گوردیمر، مارتین ای‌میس

رادیو فردا : گروهی از سازمان‌های بین‌المللی طرفدار آزادی بیان روز سه‌شنبه نامه‌ای را با امضای نویسندگان برجسته‌ای چون ماریو بارگاس یوسا و مارگرت اتوود در دفاع از روزنامه‌نگاران دربند ایرانی به دفتر ایران در سازمان ملل تحویل دادند.
نامه سرگشاده این سازمان‌های بین‌المللی خطاب به آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، و در ادامه کمپین جهانی «جامعه ما جامعه‌ای آزاد خواهد بود» بیش از ۳۵۰۰ امضا دارد که در میان آنها می‌توان نام برخی از بزرگ‌ترین نویسندگان دنیا را هم دید.
از جمله امضاکنندگان برجسته این نامه که از رهبر جمهوری اسلامی آزادی روزنامه‌نگاران دربند ایرانی را خواستار شده‌اند می‌توان به ماریو بارگاس یوسا، نویسنده پرویی، مارگرت اتوود، نویسنده کانادایی، مارتین ای‌میس، بزرگ‌ترین نویسنده زنده انگلیس، ای. ال. داکترو، نویسنده آمریکایی، و نی‌دین گوردیمر، نویسنده‌ آفریقایی و برنده نوبل ادبیات، اشاره کرد.
در کنار نام بزرگان ادبیات جهان در این نامه، نام روزنامه‌نگاران بزرگی چون تامس ال. فریدمن و مجری برنامه تلویزیونی «دیلی‌شو»، جان استیوارت، نیز دیده می‌شود.
شانزده سازمان معتبر طرفدار آزادی بیان از جمله «کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران»، قلم (پن)، گزارشگران بدون مرز، شاخص سانسور، «روزنامه‌نگاران کانادایی حامی آزادی بیان» و انجمن بین‌المللی ناشران همزمان با ۲۲ بهمن‌ماه سال گذشته برای اعمال فشار بر حکومت ایران و آزادی روزنامه‌نگاران دربند ایرانی کمپینی جهانی به راه انداختند که تا پایان بهار سال جاری در آمریکای شمالی و اروپا ادامه خواهد داشت.

این سازمان‌های حامی آزادی بیان نام کمپین جهانی خود را «جامعه ما جامعه‌ای آزاد خواهد بود» گذاشتند که برگرفته از یکی از سخنرانی‌های آیت‌الله خمینی در سال ۱۳۵۷ و بحبوحه انقلاب ایران است. بنیان‌گذار جمهوری اسلامی در این سخنرانی وعده داده بود که حکومت جدید ایران حامی آزادی بیان و مطبوعات خواهد بود.
این در حالی است که ایران در ماه‌های پس از اعلام نتیجه انتخابات ۲۲ خردادماه در حبس روزنامه‌نگاران از کشور چین نیز پیشی گرفت و به گفته چندین سازمان بین‌المللی حمایت از اصحاب مطبوعات به بزرگ‌ترین زندان روزنامه‌نگاران در جهان بدل شد.
بر اساس آخرین آمار کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران، تا هفته گذشته دست‌کم ۳۵ روزنامه‌نگار در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌بردند، و ۱۸ روزنامه‌نگار دیگر با مرخصی‌های کوتاه‌مدت به مناسبت تعطیلات نوروز از زندان‌ها بیرون رفته بودند تا بار دیگر به زندان بازگردند.
در نامه خطاب به رهبر جمهوری اسلامی که به دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل ارسال شده آمده است:‌ «از شما نمی‌خواهیم که پای خود را از محدوده قوانین‌تان یا آرمان‌های انقلاب ایران فراتر بگذارید؛ بلکه می‌خواهیم به وعده‌ها و قول‌های آیت‌الله خمینی عمل کنید.»‌
سازمان‌های حامی آزادی بیان در نامه خود به آیت‌الله خامنه‌ای اشاره کرده‌اند که در بخش اعظم سال‌های پس از انقلاب و به‌ویژه ماه‌های پس از انتخابات، جهان شاهد «سرکوب آشکار و علنی مخالفان، ساکت کردن روزنامه‌نگاران و نویسندگان و زندانی کردن شهروندانی بوده است که به راه‌پیمایی‌های مسالمت‌آمیز پیوسته‌اند»

Mittwoch, 7. April 2010

ویدئو کاملی از تصرف سفارت ایران

بیانیه جبهه ملی ایران




بیانیه جبهه ملی ایران
به بهانه سالگرد جمهوری اسلامی

سه شنبه ۱۷ فروردين ۱۳۸۹ - ۰۶ آپريل ۲۰۱۰

امروزه رعایت حقوق بشر و آزادیهای بنیادین تحولاتی ویژه را در بیشتر جوامع بشری سبب گردیده و بر تمامی قوانین اساسی، مدنی و جزایی آنها سایه افکنده است. به ویژه در رابطه با حقوق جزا، اصول ناظر بر منع اعدام نوجوانان، تجویز توقف مجازات اعدام بطور کلی، خودداری از بازداشتهای خودسرانه، شکنجه و آزارهای جسمانی و روانی و غیره، بصورت استانداردهای پذیرفته شده جهانی درآمده است. به همین جهت در قانون اساسی بسیاری از کشورها، فعالیت های سیاسی و مدنی، گردهمایی ها، تظاهرات و اعتصاب های مسالمت آمیز روشهای پذیرفته شده برای دستیابی به حقوق شهروندان در برابر دولتهاست، و حتا در اصل ۲۷های ۲۳ تا قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز به آن تصریح شده است. ولی جمهوری اسلامی نه تنها هیچگونه اعتراض و اعتصاب را بر نمی تابد، خشنترین روشها را برای سرکوب نارضایتی مردم در پیش گرفته و در شمار اعدام ها و اعدام نوجوانان رتبه نخست جهان را کسب کرده است.
حزبهای سیاسی، سازمانهای مردم نهاد و رسانه ها به عنوان ناظران بر رعایت حقوق شهروندی، جایگاه و نقش ویژه ای در جامعه دارند. رسانه ها پیوند مردم با حکومتها، بازتاب دهنده دیدگاهها و خواستهای مردم در برابر دولتها و رکن چهارم دموکراسی بشمار می آیند. اثرگذاری سازمانهای سیاسی و مردم نهاد تنها در تصمیم گیری های نهادهای داخلی کشورها خلاصه نمی شود، بلکه همانگونه که دبیرکل سازمان ملل متحد در گزارش به شورای امنیت بیان کرده: "امروزه حل و فصل مسائل بین المللی فقط در دست دولتها نیست، بلکه با مشارکت دولتها، سازمانهای بین المللی، سازمانهای مردم نهاد و بخش خصوصی فعال می بایست انجام گیرد. در جمهوری اسلامی، حزب های سیاسی آزادی فعالیت و ایفای نقش اجتماعی خود را ندارند؛ و با انجمن ها، کانون ها، اتحادیه ها و سازمانهای مردم نهاد برون از حاکمیت، به نام گروهک های غیرقانونی و محارب برخورد شده و بوسیله بازداشتهای گسترده و زندانهای درازمدت سرکوب می شوند. حتا جناحهای سیاسی درون حاکمیت هم چون اصلاح طلبان و غیره، اکنون دچار سرنوشت مشابهی هستند. سازمانهای مردم نهاد که در چارچوب جنبش های زنان، دانشجویان، معلمان، کارگران و غیره خواستار رفع تبعیض ها و دستیابی به حقوق شهروندی و صنفی خود بوده اند، از پیامد برخوردهای خشونت بار برکنار نبوده اند.
رسانه های کشور نیز دچار انگیزاسیون فکری و سیاسی بوده و بالاترین شمار توقیف ها را در جهان تجربه کرده و بسیاری از فعالان رسانه های مستقل و نیمه مستقل در بازداشتگاهها بسر می برند و با پیامدهای سنگین روبرو هستند بطوریکه ایران رتبه بزرگترین زندان روزنامه نگاران را کسب کرده است. اتهام های وارده به فعالان سیاسی، مدنی و رسانه ای نه تنها در تخلف فاحش قانونها و کنوانسیونهای بین المللی است که بر خلاف اصول همین قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز می باشد. عدم تناسب میان اتهام ها و مجازاتهای پیش بینی شده، بویژه وقتی که جرم مبتنی بر اصول کلی و متافیزیکی و درخور تعبیرها و خوانش های گوناگون می باشد، نشانه عزم حاکمیت به استقرار حکومت ترس به هر قیمت و پیامد می باشد.
آیا خیزش مردم در سال ۱۳۵۷ برای این سرانجام بود؟ که کشور در خشونت و فساد دولتی رتبه اول را بدست آورد و در مدارج علمی و ورزشی سقوط کنیم؟ که اقتصاد فروپاشد و خط فقر به پنج برابر افزایش یابد؟ که صنعت و کشاورزی کشور نابود شود و بازار کشورهای درجه سوم دنیا شویم؟ که در زندانی کردن و اعدام رتبه اول و در فرار مغزها و سرمایه ها نیز رتبه اول را کسب کنیم؟ که جزو کشورهای تروریست جهان بشمار آورده شویم؟ که یکی از بزرگترین تولید کنندگان نفت دنیا بزودی وارد کننده آن شود؟
با توجه به مطالب گفته شده و شرایط به شدت بحرانی و خطرناک حاکم بر کشور، جبهه ملی ایران، در حالیکه آماده انجام رسالت خود برای "نجات میهن" می باشد، نسبت به نکته های زیر به مسئولان حاکمیت هشدار می دهد:
۱- جبهه ملی که همواره بر تمامیت ارضی و یکپارچگی کشور تاکید داشته است، اقدامات در پیش گرفته شده را ایجاد خطر برای تمامیت ارضی کشور دانسته و نسبت به پیامدهای خطرناک آن برای آینده کشور دارد قویا هشدار می دهد.
۲- رعایت حقوق شهروندی یک نیاز بنیادین برای ثبات، پویایی و توسعه هر جامعه است. همه شهروندان ایران بایستی بدون هرگونه تبعیض، بویژه تبعیض مذهبی و جنسیتی، کاملا برابر و از حقوق، امکانات و فرصت های یکسان بهره مند باشند.
۳- در پرتو تحولات جهانی و تعهدات ایران نسبت به قانونهای بین المللی، و نیز مقتضییات روز جامعه ایران، پایبندی به بیانیه جهانی حقوق بشر و حکومت قانون ضرورتی گریزناپذیر است.
۴- آزادیهای بنیادین بویژه انتخابات آزاد و شفاف، و رعایت اصول ۲۳ تا ۲۷ قانون اساسی، نخستین گام برای برونرفت از بحران، بدون خشونت و هرج و مرج اجتماعی، و در نتیجه حرکت بسوی توسعه اقتصادی پایدار، تامین رفاه همگانی، پیشرفت علمی و فرهنگی، و احراز جایگاه شایسته در نظام بین المللی و مشارکت موثر در تصمیم گیری های جهانی و منطقه ای بشمار می آید.
۵- ستیزجویی بین المللی و بی اعتنایی به نگرانی های جامعه جهانی و عملکرد تحریک آمیز در چارچوب فعالیت های منع شده در زمینه هسته ای و آزمایش جنگ افزارهای فراپدافندی، پیامدی بجز آسیب رسانی به دارایی های کشور و جان هزاران هم میهن نخواهد داشت؛ و به هیچ وجه تضمین کننده بقای نظام نخواهد بود، بلکه آن را با سرانجامی ناخوشایند روبرو خواهد کرد.
۶- با توجه به غیرقانونی بودن بیشتر بازداشتها و مغایرت اتهام ها با اصول قانون اساسی و عدم تناسب فاحش بین اقدامات متهمان و مجازاتهای سنگین پیش بینی شده درباره آنها، خردورزی و دوراندیشی ایجاب می نماید که حاکمیت دست از سیاست اعمال خشونت و ایجاد جو رعب و وحشت بردارد و با اجرای فوری خواستهای زیر، به تنش زدایی از جامعه ای آماده انفجار بپردازد:
آ - مجازات اعدام باید بکلی لغو گردد. افزون بر کشورهای دموکراتیک و پیشرفته جهان، برخی از کشورهای اسلامی هم مجازات اعدام را لغو نموده اند و برخی دیگر عملا آن را متوقف کرده اند.
ب – تمامی زندانیان سیاسی باید بی درنگ و بی قید و شرط آزاد شوند.
ج – آزادی رسانه های نوشتاری، شنیداری، دیداری و مجازی باید تامین گردد.
د – آزادی فعالیت حزبها، سازمانهای مردم نهاد و اتحادیه های صنفی باید رعایت شود.
ه – نسبت به جرائم انجام شده از سوی مسئولان و وابستگان دولتی نسبت به دانشجویان، شهروندان و بازداشت شدگان در حوادث اخیر باید رسیدگی عادلانه و قانویی صورت گیرد.

جبهه ملی ایران
۱۲ فروردین
۱۳۸۹

سند تصويري از تجاوز در زندانهاي رژيم

سند تصويري از تجاوز در زندانهاي رژيم


شکنجە جوان اهوازی


Montag, 5. April 2010

سیزده بدر؛ پاره کردن عکس خامنه ای و مرگ بر دیکتاتور

زندگی برزخی پناهجویان ایرانی در ترکیه




زندگی برزخی پناهجویان ایرانی در ترکیه
روزنامه "واشنگتن پست" گزارشی به قلم شهرزاد فرامرزی (آسوشیتد پرس) منتشر کرده که تصویری به دست می‌دهد از فرار گروهی از ایرانیان از خاک ایران و ورود آنان به ترکیه و مشکلها‌، ترسها و امیدهایی که با آن حین زندگی در تبعید روبرو هستند. اینان بیش از همه ایرانیانی‌هستند که در حرکتهای اعتراضی علیه دولت شرکت داشته و در پی سرکوب و پیگردهای شدید پس از انتخابات ایران در ماه ژوئن مجبور به ترک وطن شده‌اند.

دویچه وله: به هنگام گذر از رودخانه، یخ زیر پای آنان می‌شکند، اسبهایی که بر آن سوار بودند تعادل خود را از دست می‌دهند، دو جوان در آب یخ می‌غلطند. با چنین مشکلاتی کشور را ترک کرده‌اند تا دستگیر نشوند. فشرده‌ی گزارشی از واشنگتن پست.

روزنامه "واشنگتن پست" گزارشی به قلم شهرزاد فرامرزی (آسوشیتد پرس) منتشر کرده که تصویری به دست می‌دهد از فرار گروهی از ایرانیان از خاک ایران و ورود آنان به ترکیه و مشکلها‌، ترسها و امیدهایی که با آن حین زندگی در تبعید روبرو هستند. اینان بیش از همه ایرانیانی‌هستند که در حرکتهای اعتراضی علیه دولت شرکت داشته و در پی سرکوب و پیگردهای شدید پس از انتخابات ایران در ماه ژوئن مجبور به ترک وطن شده‌اند.

نویسنده آماری را در مورد آنان به دست می‌دهد. این آمار با استناد به فهرستی است که آیدا سعادت، فعال حقوق زنان، تهیه کرده که خود در ماه دسامبر از راه مرز به ترکیه گریخته است. طبق این فهرست حدود ۴۲۰۰ ایرانی از ژوئن ۲۰۰۹ پس از گریز از ایران در اروپا، آمریکا و کشورهای منطقه خلیج فارس مثل امارات متحده عربی پخش شده‌اند. ۱۱۵۰ نفر، یعنی بیشتر این افراد، طبق گزارش کمیته کمک به پناهندگان سازمان ملل متحد، با استفاده از امکان فرار از راههای مرزی پردست‌انداز و ورود بدون روادید به ترکیه در این کشور پناه جسته‌اند. با ورود آنان به ترکیه آمار پناهندگان ایرانی ثبت‌شده در ترکیه به ۴۴۴۰ نفر (آمار ماه فوریه) رسیده است.

گریزی پرخطر

در گزارش "واشنگتن پست" شرح کوتاهی می‌خوانیم از فرار حسام میثاقی (۲۱ ساله) و سپهر عاطفی (۲۰ ساله)، دو فعال جوان حقوق بشر، در زمستان از راه مرز و با گذشتن از راههای صخره‌ای با کمک قاچاقچیان کـُرد. در چند سطر، احساس خطرناکی "گریز ناگزیر" به خواننده منتقل می‌شود: «زمانی که دو مرد جوان سوار بر اسب راه گریز از مرز ایران را پی گرفتند، برفی سبک می‌بارید. وقتی به اعماق کوهستان رسیدند، طوفان برفی بود که جلوی دید را می‌گرفت، دمای هوا بسیار پایین بود و آنها به زحمت زنده بودند.»

به هنگام گذر از رودخانه، یخ زیر پای آنان می‌شکند، اسبهایی که بر آن سوار بودند تعادل خود را از دست می‌دهند، دو جوان در آب یخ می‌غلطند. میثاقی از احساس آن زمان خود می‌گوید: «دست و پایم بی‌حس شده بود. حس می‌کردم دارم غرق می‌شوم، نمی‌دانستم کجا هستم. از درد می‌خندیدم.»

عاطفی به یاری او می‌آید، دستش را می‌گیرد او را به سمت کامیونی که در دوردست مشاهده کرده بر روی برفها می‌کشد. این دو سوار بر کامیون سرانجام به کمک آن وارد خاک ترکیه می‌شوند.

خطر زندگی در ایران

فرامرزی در گزارش خود به خطری اشاره می‌کند که جان پناهجویان را در ایران تهدید می‌کرده است. برای نمونه، یک ماه پس از آنکه میثاقی و عاطفی در ماه ژانویه از ایران خارج شدند، ماموران امنیتی به خانه آنها حمله کرده‌اند. این دو را متهم به "محاربه" کرده‌اند که مجازات آن مرگ است. اطلاعاتی‌ها نوید خانجانی، دوست این دو را دستگیر کردند که نخست می‌خواسته با آنها از کشور خارج شود، اما در دقایق آخر از تصمیم خود بازمی‌گردد. هم اکنون همراه با خانجانی هشت تن دیگر از اعضای "کمیته مستقل گزارشگران حقوق بشر" در زندان هستند که به گفته فرامرزی، خطر مرگ جان آنان را تهدید می‌کند.

زندگی برزخی در تبعید ترکیه

در گزارش "واشنگتن پست" زندگی تبعیدیان ترکیه به زندگی‌ای برزخی تشبیه شده: پناهجویان از امنیت بیشتری نسبت به ایران برخوردارند، اما همه با پولی اندک گریخته‌اند، اجازه کار ندارند و در آپارتمانهایی کوچک و با حداقل مبلمان می‌زیند.

بسیاری از آنان امیدوارند که به کمک سازمان کمک به پناهندگان وابسته به سازمان ملل متحد بتوانند به آمریکا یا اروپا بروند، امیدی که شاید تحقق آن چند سال طول بکشد، چون نهاد یادشده هم اکنون با مسئله هزاران پناهجوی عراقی نیز، که در سالهای اخیر آواره شده‌اند، دست به گریبان است.

فرامرزی می‌نویسد، بسیاری از ایرانیان هم اکنون در دو شهر قیصریه و نیغده (نیده Nigde) به سر می‌برند. آنان همچون دیگر پناهجویان ترکیه مجبور به زندگی در شهرهایی هستند که وزارت کشور آن تعیین کند، باید به طور مداوم خود را به پلیس معرفی کنند و بدون اجازه حق حرکت از شهری به شهری دیگر را ندارند.

هر فرد بالغی علاوه بر پرداخت اجاره خانه و دیگر مخارج باید هر شش ماه حدود ۲۰۰ دلار به دولت ترکیه برای اجازه اقامت بپردازد. برای هر کودک ۱۰۰ دلار در هر شش ماه باید پرداخت شود. وزیر کشور ترکیه هفته گذشته فرمانی را برای رفع این قاعده صادر کرده که اما هنوز اجرا نشده است.

تلاش برای از سرگیری زندگی و فعالیت

"واشنگتن پست" از مسائلی می‌نویسد که فکر پناهجویان را به خود مشغول می‌دارد: «آنان به آنچه گذشته است می‌نگرند – صدها نفر دستگیر شده‌اند، و دو نفر اعدام، از میان یازده نفری که بخاطر شرکت در جنبش اعتراضی محکوم به اعدام شده‌اند. برخی می‌کوشند در تبعید به فعالیت خود ادامه دهند و برخی در تلاش مداوای آسیب‌دیدگی روحی خود هستند.»

شهرزاد فرامرزی با چند تن از پناهجویان مصاحبه کرده است. یکی از آنان زنی است با نام مستعار مهدیس، ۳۵ ساله، که برای یکی از روحانیان دگراندیش در قم کار می‌کرده و یک سال پیش به ترکیه گریخته است. وی می‌گوید که پیش از آن در زندان ایران بارها به او تجاوز شده، و در ترکیه نیز یکی از پناهجویان به او تجاوز کرده است. او که هم اکنون در قیصریه است، روزهای مدیدی بوده که قصد داشته به قیصریه نقل مکان کند، اما پلیس از او برای اجازه این کار ۲۰۰ دلار می‌خواسته که او نداشته است. سرانجام او با قرض گرفتن از پناهجویان تازه وارد توانسته به قیصریه انتقال یابد.

پناهجوی دیگری که درباره او در گزارش "واشنگتن پست" می‌خوانیم، مهرداد عشقی (۴۰ ساله) است، که خواننده رسمی صدا و سیمای جمهوری اسلامی بود. عشقی در زمان انتخابات طرفدار میرحسین موسوی بوده و حاضر به شرکت در تبلیغات انتخاباتی احمدی‌نژاد نشده، و برای همین تهدیدش کردند. وی می‌گوید، خانه و رفت و آمدهایش زیر نظر ماموران اطلاعاتی بوده است و وضع را مدام خطرناکتر می‌دیده: «آدم نمی‌داند، ممکن بود بلایی سر من بیاورند. آنها حاضرند به هر قیمتی جمهوری اسلامی را حفظ کنند.»

عشقی که به عنوان خواننده، خطاط، نقاش و آهنگساز از زندگی مرفهی در ایران بهره‌مند بوده ،می‌گوید که در ایران بهترین وضع را داشته و اینک در ترکیه آدمی عادی است. او هم مثل پناهجویان دیگر می‌گوید که دولت ترکیه جلوی هر گونه فعالیت سیاسی پناهجویان را در خاک خود می‌گیرد. از جمله مقامات ترک بنام حفظ جان او جلوی برگزاری نمایشگاهی از نقاشیهای او را گرفته‌اند.

فعالیت جاسوسان حکومت و جلوگیری از فعالیت پناهجویان

"واشنگتن پست" به روابط نزدیک ایران و ترکیه اشاره کرده‌، می‌نویسد که ایران مهمترین تامین‌کننده گاز طبیعی ترکیه است و دو کشور در حال گسترش روابط تجاری خود تا حد ۱۰ میلیارد دلار در سال هستند.

رئیس پلیس قیصریه گفته است که هر محدودیتی در مورد ایرانیان، از جمله اینکه نباید با روزنامه‌نگاران حرف بزنند، برای حفظ جان آنان است.

اما شهرزاد فرامرزی می‌نویسد، برخی از پناهجویان شکایت دارند از اینکه مدام توسط جاسوس‌ها و نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی، تلفنی یا حتی فیزیکی، مورد حمله و تهدید قرار می‌گیرند. به گفته سازمانهای حقوق بشر، جاسوسهای جمهوری اسلامی سعی در نفوذ در میان پناهجویان و ایجاد جو سوء ظن و عدم اعتماد در میان آنان دارند.

یکی از کسانی که کمی پس از انتخابات از ایران گریخته، می‌گوید که او و خانواده‌اش می‌کوشند تماسی با دیگر ایرانیان نداشته باشند. او می‌افزاید که به دیگر ایرانیان اعتمادی ندارد و سعی کرده آپارتمانی به دور از ایرانیان دیگر برای خود و خانواده‌اش بیابد. وی که بارها به خاطر شرکت در حرکتهای اعتراضی در ایران دستگیر شده، می‌گوید که در زندان شکنجه شده است. وی از عوارض شکنجه بر جسم و روحش برای خبرنگار "واشنگتن پست" می‌گوید. او امیدوار است بتواند در محل جدید زندگی‌اش به آرامش دست یابد.

«زندگی و فعالیت را از سرگیریم!»

خانمی دیگر در مصاحبه با "واشنگتن پست" می‌گوید که تمرکز اصلی خود را روی شروع زندگی جدید در ترکیه گذاشته است. مهمترین چیز برای او از جمله این است که دختر ۶ ساله اش بتواند به زودی وارد مدرسه شود. او می‌گوید: «من در حال زندگی می کنم. نه به گذشته فکر می‌کنم و نه راجع به آینده خودم را نگران می‌کنم. اینجا آرام است. در ایران ما روزی بیست بار تقریبا دچار حمله قلبی می‌شدیم. هربار می‌آمدند در خانه‌مان ما را ببرند.»

آیدا سعادت، فعال حقوق زنان هم به حال می‌نگرد. او می‌خواهد با وجود همه موانع، فعالیت خود را در تبعید ادامه دهد. سعادت می‌گوید: «من مهاجر نیستم. آمده‌ام اینجا تا به کارم ادامه دهم

گرامی‌داشت زادروز دکتر مصدق در دانشگاه کلن


گرامی‌داشت زادروز دکتر مصدق در دانشگاه کلن
«ما کوشندگان جنبش ملی ایران بر این باوریم که آزمونها و پیکار خستگی ناپذیر دکتر مصدق در راه برپائی حاکمیت ملی و پایه گذاری دولت حقوق مدار و کشوری با موازین و قانون اساسی عرفی مبتنی بر مفاد بیانیه جهانی حقوق بشر، امروز شفافتر و گسترده تر از پیش دادخواست نسل جوان و فعالان جنبش ملی و دموکراتیک است.»

گرامیداشت صد و بیست و هشتمین زادروز دکتر محمد مصدق در دانشگاه کلن
تو را چه نور به گوهر سرشته است زمان،
که هر چه دور شوی بیشتر هویدائی
دکتر محمد مصدق درس آموخته مکتب انقلاب مشروطیت ایران، رهبر نهضت ملی و جنبش ملی کردن صنعت نفت و نماد آزادی و استقلال و همبستگی ایرانیان است.
سال گذشته در پیوند با بزرگداشت ۱۲۷مین زادروز دکتر مصدق و در آستانه رویدادهای خرداد ۱۳۸۸ نوشتیم: با بازنگری، کاربرد و ارجگذاری به گنجینه راهبردی نهضت ملی ایران، ما کوشندگان جنبش ملی ایران بر این باوریم که آزمونها و پیکار خستگی ناپذیر دکتر مصدق در راه برپائی حاکمیت ملی و پایه گذاری دولت حقوق مدار و کشوری با موازین و قانون اساسی عرفی مبتنی بر مفاد بیانیه جهانی حقوق بشر، امروز شفافتر و گسترده تر از پیش دادخواست نسل جوان و فعالان جنبش ملی و دموکراتیک است.
امروزه آشکارا می بینیم که آن باور ژرف آزادیخواهان و دادخواست جوانان، زنان و مردان ایران، با برافراشتن پرچم دادخواهی بر مبنای حقوق انسانی و شهروندی شان و همبستگی حول شعار انتخابات آزاد به جنبشی بزرگ و خیزش سرتاسری ملت ایران برای رسیدن به آزادی، دموکراسی و بهروزی و پیشرفت اجتماعی فراروئیده است.
جنبش نیرومند آزادیخواهانه و دموکراتیک ملت ایران بر رغم همه سرکوبها و تنگناها و افت و خیزهای دوره‌ای راهش را از میان سنگلاخها و راهبندها گشوده و همچنان به پیش میرود. این جنبش سپیده دم فردائی است که هر ایرانی، تنها به اعتبار شناسنامه اش، برکنار از تفاوت های جنسی، قومی، فرهنگی و باورمندی های سیاسی و مذهبی، با رای و حقی یکسان در ساختن سازه های سامانه کلان کشور عزیزمان ایران، همکاری خواهد داشت و ملت ایران همبسته و هوشیار جایگاه شایسته فرهنگی و تمدنی خود را در بین ملتهای ازاد دنیا خواهد یافت.
در این راه کوشش های روشنگرانه و نگاه خدمت گزارانه دکتر مصدق به مردم و میهن، پایداری و ایستادگی دلیرانه او در برابر زورمداران داخلی و خارجی، با تاکید بر خشونت پرهیزی و در سخت ترین و بحرانی ترین سالهای حیات ملت می توانند میزانها و پشتوانه های معتبری برای همه آزادیخواهان، بویژه نسل جوان، کنشگران و رهبران جنبش آزادیخواهی ایران در راه تغییر و تحول بنیادین جامعه و رسیدن به دموکراسی باشند.
مکان: دانشگاه کلن
WiSo- Gebäude, Saal XXIII
زمان: شنبه پنجم یونی ۲۰۱۰ از ساعت چهار تا هفت بعد از ظهر
ریزبرنامه های میزگرد و آیین زادروز بزودی به اطلاع هم میهنان خواهد رسید.
از هم میهنان گرامی دعوت مینمائیم با همدلی و هم آوائی این جشن ملی را مورد پشتیبانی قرار دهند.
برگزارکنندگان زادروز دکتر مصدق
همکاران و پشتیبانان:
نعمت آزرم، بهروز آذرنوش، ابوتراب ابوترابی، داریوش احمدی، محمود ارگی، مهندس حسین اسدی، اسکندر اسکندری، دکتر حسین اشراقی، کورش افطسی، دکتر محمد اقتداری، پری الفتی، امیررضا امیربختیار، بهزاد امیری، جمشید تقوی بیات، حمید جدی، منوچهر جمالی، هرمز خیلتاش، مهندس سهیلا ستاری، تقی سلیمی، عباس سلیمی، علی اصغر سلیمی، مهندس رضا شاه حسینی، حمید صدر، مهندس یوسف صدیق، دکتر باقر صمصامی، عطا ضمیری، احمد عبدلی، منوچهر فاضل، حمید فروغ، مهندس کامبیز قائم مقام، دکتر محسن قائم مقام، دکتر مسعود کاظم زاده، دکتر عزیزالله کرملو، مهندس بهمن مبشری، تراب مستوفی، بهجت مهرآسا، دکتر محمدعلی مهرآسا، فرید مهران، محمود مهران ادیب، دکتر همایون مهمنش، مهندس دارا نیروئی، منوچهر واثق نوری، فرشید یاسائی، جعفر یگان