مهندس مسعود هارون مهدوی
Harun-Mahdavi@t-online.de
ماشا الله به این همه پرروئی
خبرهائی که حاکی از برگزاری و نتایج اجلاس سران کشورهای
اسلامی در مکه داشتیم نشانه ای بود از تحت فشار قرار دادن بشار اسد رئیس جمهور
سوریه.
اکثریت نمایندگان در این اجلاس با دادن رأی بر علیه سوریه و
کنارگذاشتن موقت از این مجمع به هدفی که از قبل روشن بود رسیدند. با توجه به دوستی
و حمایتی که تا کنون حکومت جمهوری اسلامی از بشار اسد بعمل آورده عکس العملی که
احمدی نژاد رئیس جمهور جمهوری اسلامی در مقابل خبرنگاران در این مجمع از خود نشان
داد خیلی غیر منتظره و غیر عادی بود.
آیا میشود قبول کرد که احمدی نژاد قبلاً نسبت به هدفی که
این اجلاس داشته بی خبر بوده و نمیدانسته که در انزوا قرار دادن بشار اسد به معنای
سقوط حکومت او خواهد بود که در رأس برنامه کار این مجمع قرار داشته؟
آیا نشستن کنار پادشاه عربستان سعودی آنقدر با ارزش و
افتخار آمیز بود که این شکست را تحت شعاع قرار داد و سرپوش روی آن گذاشت؟
آیا رابطه های دوستی مابین این دو کشور حال بهرگونه ای
میخواهد بوده باشد تا این حد بی اعتبار و شکننده بوده که احمدی نژاد را بعد از
شنیدن و اطلاع از نتایج صدور رأی حاضرین این اجلاس که حاکی از حذف موقت سوریه از
این مجمع بود به چنان عکس العملی واداشت که همه را به تعجب در آورد؟
احمدی نژاد بجای اینکه با دوستش بشار اسد احساس همدردی کند،
برعکس بلافاصله بعد از اتمام این اجلاس با چهره ای شکفته از شادمانی در مقابل
دوربین های متعدد فرستنده های مختلف با خوشحالی بسیار دو انگشت خود را بعلامت
پیروزی برافراشته و به رُخ دیگران کشید.
 |
Bildquelle:
او چنان شادمانی میکرد که انگار این اسرائیل بوده که محکوم
شده و نه سوریه دوست و همپیمانش! بهرصورت دلیل این همه احساس پیروزی و شادمانی از
طرف آقای رئیس جمهور احمدی نژاد را کمتر کسی میداند.
متأسفانه عقل نگارنده در مورد خوشحالی و شادمانی احمدی نژاد
قد نمی دهد.
بهر حال، رأی اجلاس که برای حکومت جمهوری اسلامی یک شکست بود
در آینده ای خیلی نزدیک دامن احمدی نژاد را هم خواهد گرفت.
بهمین دلیل، تنها چیزی که میتوان نسبت به احساس پیروزی و
شادمانی آقای رئیس جمهور احمدی نژاد گفت تیتر همین مقاله است.
آلمان – مونیخ
۳۱ مرداد ماه ۱٣۹۱
۲۱ اوت ٢۰۱۲
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen