Donnerstag, 5. Februar 2009

ما شرمگینیم! یک و نیم قرن سرکوب و سکوت کافی ست!

نامۀ سرگشاده گروهی از دانشگاهیان، نویسندگان، هنرمندان،روزنامه نگاران و فعالان ایرانی در سراسر جهان، به جامعه بهایی:
ما شرمگینیم!یک و نیم قرن سرکوب و سکوت کافی ست
سه شنبه ۱۵ بهمن ۱۳۸۷ - ۰۳ فوريه ۲۰۰۹
به نام نيکی و زيبايی، به نام انسان و به نام آزادی به عنوان انسان ايرانی، از آنچه طی يک و نيم قرن گذشته در ايران، در حق شما بهاييان روا شده است، ما شرمگينيمما بر اين باوريم که هر ايرانی بايد بتواند "بی هيچگونه تمايزی، بويژه از حيث نژاد، رنگ، جنسيت، زبان، دين، عقيده سياسی يا هر عقيده ديگر،" و همچنين منشاء قومی يا "اجتماعی، ثروت، ولادت يا هر وضعيت ديگر از تمام حقوق و همه آزادی های ذکر شده" در منشور جهانی حقوق بشر بهره مند شود، اما بهاييان ايران از اولين روزهای ظهور آيين بهائيت، تا به امروزبه خاطر باورهای دينی خود از بسياری از حقوق انسانی محروم بوده اند. بنا به شواهد و مستندات تاريخی، ازابتدای شکل گيری آئين بابی و سپس بهائی در ايران، هزاران تن، تنها به دليل اين باورهای دينی خود، به تيغ تعصب و خرافه به قتل رسيده اند. تنها در نخستين دهه ميلاد اين آيين، نزديک به بيست هزار تن از وابستگان آن در شهرهای مختلف ايران به قتل رسيدند. ما شرمگينيم از اينکه در آن دوران صدايی در مخالفت با اين کشتار بربرمنشانه ثبت نشده است وما شرمگينيم از اينکه تا به امروز نيز صداها در محکوميت اين جنايت هولناک جسته و گريخته و نارسا بوده است.ما شرمگينيم از اينکه علاوه بر سرکوب شديد نخستين دهه های حضور بهاييان، در صد سال گذشته نيز، اين گروه از هموطنان ما مورد حمله های ادواری قرار گرفته، منازل و محل کار آنها به آتش کشيده و تخريب شده و به جان و مال و ناموس آنها تجاوز شده اما جامعه روشنفکری ايران در مقابل اين فاجعه خاموش مانده است.ما شرمگينيم از اينکه طی سی سال گذشته قتل بهاييان، تنها به جرم باورهای دينی شان شکل قانونی به خود گرفته و بيش از دويست بهايی به قتل رسيده اند و ما شرمگينيم از اينکه گروهی از روشنفکران فشار عليه بهاييان را تئوريزه کرده اند.ما شرمگينيم از سکوت خود در مقابل اينکه بسياری از سالمندان بهايی پس از ده ها سال خدمت به ايران، از دريافت حقوق بازنشستگی محروم هستند. ما شرمگينيم از خاموشی خود در مقابل اينکه هزاران جوان بهايی، به دليل باورهای دينی خود و صداقت در بيان اين اعتقادات، از امکان تحصيل در دانشگاه ها و مدارس آموزش عالی ايران محروم هستند.ما شرمگينيم از سکوت خود در مقابل اينکه کودکان بهايی به دليل باورهای دينی والدين خود، در مدارس و معابر مورد تحقير قرار می گيرند. ما شرمگينيم از خاموشی خود در مقابل اين واقعيت دردناک که در ميهن ما فشار و تحقير عليه بهاييان به طور سيستماتيک اعمال می شود، تعدادی فقط به خاطر اين باور دينی در زندان به سر می برند و خانه ها و محل کار آنها مورد حمله و تخريب قرارمی گيرد و گاه حتی آرامگاه های مردگان اين گروه از هموطنان ما از تعرض به دور نمی ماند. ما شرمگينيم از سکوت خود در برابر سياهه طولانی، اندوه بار و دهشتناکِ حق کشی های نهادينه شده در قوانين کشور ما عليه بهاييان، و بی عدالتی ها و فشارهای دستگاه های رسمی و غيررسمی در مورد اين گروه از هموطنانما شرمگينيم به دليل اعمال جنايت ها و بی عدالتی ها و ما شرمگينيم به دليل سکوت خود در برابر اين اعمال. ما امضا کنندگان اين نوشته، از شما بهاييان، بويژه از قربانيان جنايت ها عليه بهاييان ايران، پوزش می خواهيم. ما بيش از اين دربرابر بی عدالتی در مورد شما سکوت نمی کنيم.ما در راه رسيدن به حقوق انسانی تصريح شده در منشور جهانی حقوق بشر در کنار شما می ايستيم. باشد تا عشق و آگاهی را جايگزين نفرت و جهل کنيم.پانزده بهمن ۱۳۸۷ – سوم فوريه ۲۰۰۹ 1. ابراهيمی هادی – سردبير شهرگان – کانادا، ونکور2. احمدی رامين – استاد دانشگاه و فعال حقوق بشر– آمريکا، يل3. الماسی نسرين – مدير تحريريه شهروند - کانادا – تورنتو4. باقرپور خسرو – شاعر و روزنامه نگار – آلمان5. برادران منيره – نويسنده و فعال حقوق بشر – آلمان6. برومند رويا – مدير اجرايی بنياد برومند – آمريکا، واشنگتن7. برومند لادن – پژوهشگر، بنياد برومند- آمريکا، واشنگتن8. بيضايی نيلوفر – نمايشنامه نويس وکارگردان تئاتر – آلمان، فرانکفورت9. پارسا سهيل – کارگردان تئاتر – کانادا، تورنتو10. تقی پور معصومه – بازيگر و کارگردان تئاتر – سوئد، گوته بورگ 11. تهوری محمد – روزنامه نگار – آمريکا، ماساچوست12. جاويد جهانشاه – ناشر – ايرانيان دات کام – مکزيک 13. جلالی چيمه محمد (م سحر) – شاعر – فرانسه، پاريس14. جنتی عطايی بهی - بازيگر، نويسنده و کارگردان تئاتر – فرانسه، پاريس15. چوبينه بهرام - نويسنده و پژوهشگر – آلمان، کلن16. خرسندی هادی – طنز پرداز – انگلستان، لندن17. دانشور حميد – بازيگر و کارگردان تئاتر – فرانسه، پاريس18. درويش پور مهرداد – استاد دانشگاه – سوئد، استکهلم19. زاهدی ميترا – کارگردان تئاتر – آلمان، برلين20. زرهی حسن – سردبير شهروند – کانادا، تورنتو21. سهيمی محمد – استاد دانشگاه – آمريکا، کاليفرنيا 22. شفيق شهلا – نويسنده و پژوهشگر – فرانسه، پاريس23. شميرانی خسرو – روزنامه نگار – کانادا، مونترال24. شيدا بهروز – منتقد و پژوهشگر ادبی - سوئد، استکهلم25. عبدالعليان مرتضی – عضو هثئت مديره سی.جی.اف.ای – کانادا، اکويل26. عبقری سياوش – استاد دانشگاه – ايالات متحده، آتلانتا27. عبقری شهلا – استاد دانشگاه – ايالات متحده، آتلانتا28. فانی يزدی رضا – تحليلگر سياسی - آمريکا29. فرهودی ويدا – شاعر و مترجم – فرانسه، پاريس30. فروهر پرستو – هنرمند و فعال حقوق بشر – آلمان، فرانکفورت31. قائمی هادی – هماهنگ کننده کمپين بين اللملی حقوق بشر در ايران - آمريکا32. قهرمان ساسان – نويسنده و روزنامه نگار - کانادا، تورنتو33. قهرمان ساقی – شاعر و روزنامه نگار - کانادا، تورنتو34. کاخساز ناصر - پژوهشگر و تحليلگر سياسی – آلمان، بوخوم35. کسرايی فرهنگ – نويسنده و بازيگر تئاتر – آلمان، ويسبادن36. کلباسی شيما – شاعر – آمريکا، واشنگتن37. ماهباز عفت – فعال حقوق زن و روزنامه نگار – انگليس، لندن38. مساعد ژيلا – شاعر و نويسنده – سوئد، گوتبورگ39. مشکين قلم شاهرخ – هنرپيشه و رقصنده – فرانسه، پاريس40. مصلی نژاد عزت – نويسنده و فعال حقوق بشر- کانون کانادايی قربانيان شکنجه – کانادا، تورنتو41. ملکوتی سيروس – نوازنده، آهنگساز و استاد گيتار کلاسيک – انگلستان، لندن42. وحدتی سهيلا – فعال حقوق بشر – آمريکا، کاليفرنيادانشگاهيان، نويسندگان، هنرمندان، روزنامه نگاران و تلاشگران ايرانی حقوق بشر که مايل هستند به جمع امضا کنندگان بپيوندند، می توانند با ای ميل های زير تماس بگيريد. ده روز پس از اولين انتشار، در روز سيزدهم فوريه ۲۰۰۹ اين نامه با ليست کامل امضا کنندگان منتشر خواهد شد.

Keine Kommentare: