هوشنگ کردستانی
نوروز، این میراث ملی فرا می رسد
نوروز بزرگترین جشن ملی ایرانیان و روز لبخند طبیعت بر جهان هستی است. این کهن ترین میراث ملی و نماد فرهنگی، یکی از ستون های استوار پیوند اقوام ساکن فلات ایران در درازای تاریخ بوده است.
بزرگداشت نوروز و آئین های آن نه تنها در گستره جغرافیایی کنونی ایران میان اقوام کُرد، لُر، بلوچ، ترکمن، گیلک، فارس، آذری، اعراب خوزستانی و پیروان ادیان و مذاهب گوناگون مانند : شیعیان، سُنی ها، مسیحیان، زرتشتیان، یهودیان واهل طریقت و... جشن گرفته می شود بلکه از محدوده جغرافیای کنونی ایران بسی فراتر رفته از بزرگترین آئین های ملی در گستره فرهنگ ایران بزرگ است.
گستره برپایی و گرامی داشت نوروز از امارات نشین های جنوب خلیج فارس در جنوب تا تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان و بخش هایی از ترکستان و ایالت های جنوبی چین، در شمال، گرجستان، آذربایجان شمالی، عراق و بخش هایی از ترکیه در شمال غرب، و پاکستان و افغانستان و نیز پارسیان هند در شرق را نیز در بر می گیرد. در سال های پس از تسلط استبداد مذهبی که باعث مهاجرت میلیون ها تن از ایرانیان به کشورهای بیگانه به ویژه اروپایی و آمریکای شمالی گردید، آئین های نوروزی میان ایرانیان ساکن غرب هم برگزار می گردد.
ملت سرفراز ما در درازای تاریخ پر نشیب و فراز ایران هر زمان در نبودِ یک فرماندهی آگاه، آماده و دلاور هر گاه در نبردی نابرابر در رویارویی با دشمنان دچار شکست های نظامی و سیاسی شده و ناگزیر از تسلیم گردیده، زبان، فرهنگ و آئین های ملی پناه گاه هائی بوده اند که ملت ما پشت آنها سنگر گرفته و به پیکار رهائی بخش ادامه داده است و از همین سنگرها بوده که سرانجام شکست های نظامی و سیاسی را به پیروزی بدل کرده است.
پس از شکست امپراتوری ساسانی برابر عرب های بیابانگرد، در دوران خلافت خلفای اموی که در پی انهدام و نابودی جشن های ایرانی بوده اند، ایرانیان با شهامت و استواری ستایش انگیز نوروز و آئین های آنرا زنده نگاه داشتند.
با انتقال خلافت به عباسیان که با همت ابومسلم صورت پذیرفت، نوروز و آئین های آن همراه با سایر جشن های ایرانی موقعیت و جایگاه خود را در میان مردم بازیافت و حتی به بارگاه خلفا نیز راه پیدا کرد.
در یلداشبِ تاریخ کنونی ایران، باز هم نوروز و آئین های آن هستند که همچون ستاره ای درخشان فراراه آزادیخواهان و کوشندگان فرداهای بهتر و امیدبخش تر می درخشد.
اگر در سال های گذشته، رژیم ملایان چند هفته پیش از فرا رسیدن نوروز مردم را از برگزاری آئین های آن منع و آنان را تهدید می کردند، امسال این تهدیدها خیلی زودتر آغاز شده اند.
سردمداران نظام از آن وحشت دارند که برخلاف سالروز انقلاب اسلامی، که مردم آن را نه روز جشن ملی بلکه عزای ملی دانسته و با وجود دعوتِ بازندگان انتخابات ریاست جمهوری اسلامی و حامیان آنها به خیابانها نیامدند، اکنون در روزهای بزرگداشت آئین های نوروزی عظمت مخالفت و قدرت کوبنده خود را با حضور در مراسم به نمایش گذارند.
برگزاری آئین های نوروزی امسال، از شب چهارشنبه سوری تا مراسم سیزدهم فروردین فرصت مناسب دیگری است تا شیرزنان، جوانان دلیر و دانشجویان آزاده همراه با دیگر آزادیخواهان این مرز و بوم که سکوت سنگین سال های گذشته خود را به فریادی خشمگین تبدیل کرده اند، این بار نیز فریاد اعتراض خود را نسبت به جنایاتی که به نام دین و مذهب در ایران انجام می شود، رساتر به گوش مردم دنیا برسانند و نشان دهند تا تحقق آزادی فردی و اجتماعی و برپایی نظامی برخاسته از اراده مردم و جدایی دین از حکومت از پای نخواهند نشست.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen