برای همیشه نمی توان این فریادها را خفه کرد
کانون صنفی معلمان ایران
روز جهانی معلم را گرامی میداریم. این روز فرصتی است تا فرهنگیان ایران به مسئولان مملکت یادآور شوند که از حقوق قانونی و صنفی خود دست بر نخواهند داشت و این حقوق با دستگیری، زندانی کردن ضرب و شتم و زدن انگ های بی رنگ به معلمان فراموش نخواهد شد.
سال تحصیلی 85-86 در حالی سپری شد که از یک طرف فرهنگیان نشان دادند که در میان مجموعه کارکنان دولت، بیدارترین، پویا ترین و زنده ترین گروهی هستند که تحت هیچ شرایطی بی عدالتی را بر نمی تابند و برای برقراری عدالت تا آخر ایستاده اند و در این راه حاضر به پرداخت هر گونه هزینه ای هستند. از طرف دیگر دولت و مجلس نیز نشان دادند که با وجود شعارهایی چون عدالت محوری، مهرورزی و معیشت مداری به هیچ یک از وعده های خود پایبند نبوده و نیستند و از این شعارهاهدفی جز رسیدن به قدرت نداشته اند وبرای رفع بی عدالتی هیچ برنامه عملی ندارند.
معلمان ایران یک روز در مقابل خانه ملت مورد ضرب و شتم قرار می گیرند و روز دیگر در سلولهای انفرادی مراکز امنیتی محبوس می شوند . یک روز توسط اداره توبیخ می شوند در روز دیگر توسط وزیر تعلیق. یک روز تبعید می شوند و روز دیگر اخراج معلمان ایران چه گناه نابخشودنی مرتکب شده اند که دولت عدالت محور اینچنین بر آنها می تازد؟
در مهرورزی این دولت همین بس که آمار معلمان عدالت خواه و زندانی در ایران به تنهایی بیش از ده برابر معلمان باز داشت شده در کل جهان است . چگونه ادعای وجود آزادی بیان در کشور داریم در حالی که منطقی ترین انتقادها و مدنی ترین اعتراض ها توسط معلمان را تحمل نمی کنیم و با باتوم و زندان و شکنجه روحی و انفصال و اخراج جواب آنها را می دهیم و به رسانه های جمعی دستور اکید می دهیم که هیچ خبری از فرهنگیان، وضعیت معیشتی آنها و معلمان بازداشت شده، اخراج تبعید، انفصال از خدمت و تعلیق شده به مردم ارائه ندهند.
چگونه ادعای داشتن برنامه برای مدیریت جهان را داریم در حالی که از ارائه یک برنامه مشخص برای برقراری عدالت در وضعیت حقوق و دستمزد های کارمندان خود عاجزیم؟ در مواجهه دولت، مجلس و سیستم فضایی با معلمان عدالت خواه ایران، مفاهیم بکر و بدیعی از مهرورزی عدالت محوری و معیشت مداری و رحمت و عطوفت اسلامی ارائه شد.
آقای رئیس جمهور در سال اول ریاست جمهوری فرمودند: "نظام هماهنگ آبروی نظام است". رئیس مجلس هم گفتند: "افتخار مجلس هفتم این است که اولین مصوبه اش تصویب نظام هماهنگ حقوق بوده است".
براستی آقای رئیس جمهور از آبروی نظام چه خبر؟ جناب رئیس مجلس از افتخار مجلس هفتم چه خبر؟
آقای رئیس جمهور! شما که داعیه مدیریت جهانی را دارید، شما که استاد دانشگاه هستید واز پرسشگری نمی هراسید، شما که به دست معلمت بوسه زدی تا به مقام والای معلم احترام بگذاری، لطفا سری به آموزش و پرورش بزن و به آن عده از فرهنگیان که در انتخابات ریاست جمهوری به خاطر شعار عدالت محوری و مهرورزی به شما رای دادند بگو از معلمان محبوس در انفرادی اطلاعات چه خبر؟ از معلمانی که به خاطر عدالت خواهی از کار معلق شده اند چه خبر؟ از معلمان انفصال از خدمت شده چه خبر؟ از معلمان تبعیدی و اخراج شده چه خبر؟ از معلمان زن و مرد مضروب شده با مشت و باتوم در برابر خانه ملت چه خبر؟ از سخنگوی دولت و اتهام وابستگی معلمان به خارج از کشور چه خبر؟ از توهین و ناسزا و اتهام ناروا در بازجویی در مراکز امنیتی چه خبر؟ از شکنجه روحی روانی معلمان در سلول های انفرادی چه خبر؟
شنیده ایم گفته اید برای اجرای نظام هماهنگ مشکلات مالی دارید. اسفند 85 گفتید بودجه سال 86 را با نفت بشکه ای 38 دلار بسته اید. در سال 86 هم که نفت بالای 60-70 دلار فروش رفته است. این ما به التفاوت در هر بشکه حتی به 40 دلار هم می رسد. از صندوق ذخیره ارزی هم که برداشت می کنید !!! لطفا به فرهنگیان بگویید از ما به التفاوت دلارهای نفتی چه خبر؟ از بودجه مورد نیاز برای اجرای نظام هماهنگ چه خبر؟ از اختصاص سهام عدالت به مستمری بگیران کمیته امداد و فرهنگیان چه خبر؟
آقای رئیس جمهور باید بدانید که نام معلمانی که با احکام اداری و قضایی محکوم به تعلیق انفصال تبعید و اخراج شده اند تا ابد بر تارک علم و فرهنگ و نیز در آسمان حرکت های اجتماعی ملت ایران خواهد درخشید. فرهنگ ایران و فرهنگیان کشور هیچگاه آنها را فراموش نخواهند کرد. چرا که خورشید حقیقت و عدالت فراموش شدنی نیست. رئیس محترم دولت بدانید فرهنگیان برای احقاق حق خود ثابت قدم و پایدار ایستاده اند. شاید با حبس و باتوم و تهمت و … چند روزی معلمان سکوت اختیار کنند ولی در این سکوت هزاران فریاد نهفته است و برای همیشه نمی توان این فریاد ها را خفه کرد. امید است با خواسته های برحق معلمان بازی نکنید که این امر موجب خواهد شد در برهای از زمان سر برآورد و هزینه های سنگینی در بر داشته باشد.
13/7/86جمعی از معلمان همدان
روز جهانی معلم را گرامی میداریم. این روز فرصتی است تا فرهنگیان ایران به مسئولان مملکت یادآور شوند که از حقوق قانونی و صنفی خود دست بر نخواهند داشت و این حقوق با دستگیری، زندانی کردن ضرب و شتم و زدن انگ های بی رنگ به معلمان فراموش نخواهد شد.
سال تحصیلی 85-86 در حالی سپری شد که از یک طرف فرهنگیان نشان دادند که در میان مجموعه کارکنان دولت، بیدارترین، پویا ترین و زنده ترین گروهی هستند که تحت هیچ شرایطی بی عدالتی را بر نمی تابند و برای برقراری عدالت تا آخر ایستاده اند و در این راه حاضر به پرداخت هر گونه هزینه ای هستند. از طرف دیگر دولت و مجلس نیز نشان دادند که با وجود شعارهایی چون عدالت محوری، مهرورزی و معیشت مداری به هیچ یک از وعده های خود پایبند نبوده و نیستند و از این شعارهاهدفی جز رسیدن به قدرت نداشته اند وبرای رفع بی عدالتی هیچ برنامه عملی ندارند.
معلمان ایران یک روز در مقابل خانه ملت مورد ضرب و شتم قرار می گیرند و روز دیگر در سلولهای انفرادی مراکز امنیتی محبوس می شوند . یک روز توسط اداره توبیخ می شوند در روز دیگر توسط وزیر تعلیق. یک روز تبعید می شوند و روز دیگر اخراج معلمان ایران چه گناه نابخشودنی مرتکب شده اند که دولت عدالت محور اینچنین بر آنها می تازد؟
در مهرورزی این دولت همین بس که آمار معلمان عدالت خواه و زندانی در ایران به تنهایی بیش از ده برابر معلمان باز داشت شده در کل جهان است . چگونه ادعای وجود آزادی بیان در کشور داریم در حالی که منطقی ترین انتقادها و مدنی ترین اعتراض ها توسط معلمان را تحمل نمی کنیم و با باتوم و زندان و شکنجه روحی و انفصال و اخراج جواب آنها را می دهیم و به رسانه های جمعی دستور اکید می دهیم که هیچ خبری از فرهنگیان، وضعیت معیشتی آنها و معلمان بازداشت شده، اخراج تبعید، انفصال از خدمت و تعلیق شده به مردم ارائه ندهند.
چگونه ادعای داشتن برنامه برای مدیریت جهان را داریم در حالی که از ارائه یک برنامه مشخص برای برقراری عدالت در وضعیت حقوق و دستمزد های کارمندان خود عاجزیم؟ در مواجهه دولت، مجلس و سیستم فضایی با معلمان عدالت خواه ایران، مفاهیم بکر و بدیعی از مهرورزی عدالت محوری و معیشت مداری و رحمت و عطوفت اسلامی ارائه شد.
آقای رئیس جمهور در سال اول ریاست جمهوری فرمودند: "نظام هماهنگ آبروی نظام است". رئیس مجلس هم گفتند: "افتخار مجلس هفتم این است که اولین مصوبه اش تصویب نظام هماهنگ حقوق بوده است".
براستی آقای رئیس جمهور از آبروی نظام چه خبر؟ جناب رئیس مجلس از افتخار مجلس هفتم چه خبر؟
آقای رئیس جمهور! شما که داعیه مدیریت جهانی را دارید، شما که استاد دانشگاه هستید واز پرسشگری نمی هراسید، شما که به دست معلمت بوسه زدی تا به مقام والای معلم احترام بگذاری، لطفا سری به آموزش و پرورش بزن و به آن عده از فرهنگیان که در انتخابات ریاست جمهوری به خاطر شعار عدالت محوری و مهرورزی به شما رای دادند بگو از معلمان محبوس در انفرادی اطلاعات چه خبر؟ از معلمانی که به خاطر عدالت خواهی از کار معلق شده اند چه خبر؟ از معلمان انفصال از خدمت شده چه خبر؟ از معلمان تبعیدی و اخراج شده چه خبر؟ از معلمان زن و مرد مضروب شده با مشت و باتوم در برابر خانه ملت چه خبر؟ از سخنگوی دولت و اتهام وابستگی معلمان به خارج از کشور چه خبر؟ از توهین و ناسزا و اتهام ناروا در بازجویی در مراکز امنیتی چه خبر؟ از شکنجه روحی روانی معلمان در سلول های انفرادی چه خبر؟
شنیده ایم گفته اید برای اجرای نظام هماهنگ مشکلات مالی دارید. اسفند 85 گفتید بودجه سال 86 را با نفت بشکه ای 38 دلار بسته اید. در سال 86 هم که نفت بالای 60-70 دلار فروش رفته است. این ما به التفاوت در هر بشکه حتی به 40 دلار هم می رسد. از صندوق ذخیره ارزی هم که برداشت می کنید !!! لطفا به فرهنگیان بگویید از ما به التفاوت دلارهای نفتی چه خبر؟ از بودجه مورد نیاز برای اجرای نظام هماهنگ چه خبر؟ از اختصاص سهام عدالت به مستمری بگیران کمیته امداد و فرهنگیان چه خبر؟
آقای رئیس جمهور باید بدانید که نام معلمانی که با احکام اداری و قضایی محکوم به تعلیق انفصال تبعید و اخراج شده اند تا ابد بر تارک علم و فرهنگ و نیز در آسمان حرکت های اجتماعی ملت ایران خواهد درخشید. فرهنگ ایران و فرهنگیان کشور هیچگاه آنها را فراموش نخواهند کرد. چرا که خورشید حقیقت و عدالت فراموش شدنی نیست. رئیس محترم دولت بدانید فرهنگیان برای احقاق حق خود ثابت قدم و پایدار ایستاده اند. شاید با حبس و باتوم و تهمت و … چند روزی معلمان سکوت اختیار کنند ولی در این سکوت هزاران فریاد نهفته است و برای همیشه نمی توان این فریاد ها را خفه کرد. امید است با خواسته های برحق معلمان بازی نکنید که این امر موجب خواهد شد در برهای از زمان سر برآورد و هزینه های سنگینی در بر داشته باشد.
13/7/86جمعی از معلمان همدان
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen