عفو بين الملل مجددا خواستار محاکمه مسئولان کشتار ۶۷ در زندان ها شد
كسانی كه مسئول این كشتار بودهاند - كه یكی از بدترین تعدیات ارتكابی در ایران بشمار میرود - باید تحت تعقیب قرار بگیرند و در دادگاهی كه قانونی و عادی تشکیل شود، با رعايت همه تضمینهای رویهای لازم، بر اساس استانداردهای بینالمللی دادرسیهای عادلانه محاكمه شوند. این افراد در صورتی كه مجرم شناخته شوند باید به نحوی متناسب با خصوصیت بسیار سنگین این جنایات، ولی بدون حكم اعدام یا كیفرهای بدنی، مجازات شوند.
عفو بینالملل
اطلاعیه عمومی
AI Index: MDE 13/118/2008
19 اوت 2008
ایران: بیستمین سالگرد «قتل عام زندان» در ۱۹۸۸
بیست سال پس از اینكه مقامات وقت ایران موجی از اعدامهای گروهی و شتابزده و عمدتا پنهانی را در سپتامبر 1988 آغاز كردند، عفو بینالملل فراخوان خود را برای به محاسبه كشاندن كسانی كه مسئول «قتل عام زندان» بودهاند تجدید میكند. در مورد نقضهای فاحش حقوق بشری از این قبیل، صرف نظر از زمان ارتکاب آنها، هیچ مصونیتی از مجازات نباید وجود داشته باشد.
این سازمان همچنین از حكومت فعلی ایران میخواهد كه از حضور بازماندگان قربانیان در گورستان خاوران در جنوب تهران در روز 29 اوت یا حوالی آن، به منظور یادآوری این سالگرد و دادخواهی برای عزیزانشان، جلوگیری نکند. صدها نفر از كسانی كه شتابزده اعدام شدند در این گورستان، و بسیاری از آنان در گورهای دسته جمعی بینام و نشان، دفن شدهاند.
عفو بینالملل نگران آن است كه مقامات ایران مانع برگزاری گردهماییهای اعتراضی شوند یا آنها را پراكنده كنند، و به حكومت ایران یادآور میشود كه تحت قوانین بینالمللی متعهد است به كسانی كه به صورت مسالمتآمیز تجمع میكنند اجازه دهد كه نظرات خود را بدون واهمه از دستگیری ابراز كنند.
قوانین بینالمللی حقوق بشر ایجاب میكند كه مقامات ایران در موارد نقض حق حیات، مانند موارد ارتکابی در طول «قتل عام زندان» ، كه در 1988 شروع شد و در سال بعد ادامه یافت، تحقیقاتی جامع و بیطرفانه انجام دهند و مسئولان آن را شناسایی و تسلیم عدالت كنند. كوتاهی در این مورد تا كنون و مدت زمانی كه از این كشتار گذشته است به هیچ عنوان از این مسئولیت نمیکاهد.
كسانی كه مسئول این كشتار بودهاند - كه یكی از بدترین تعدیات ارتكابی در ایران بشمار میرود - باید تحت تعقیب قرار بگیرند و در دادگاهی كه قانونی و عادی تشکیل شود، با رعايت همه تضمینهای رویهای لازم، بر اساس استانداردهای بینالمللی دادرسیهای عادلانه محاكمه شوند. این افراد در صورتی كه مجرم شناخته شوند باید به نحوی متناسب با خصوصیت بسیار سنگین این جنایات، ولی بدون حكم اعدام یا كیفرهای بدنی، مجازات شوند.
پسزمینه
در دورهای كه از اوت 1988 شروع شد و تا نزدیك دهمین سالگرد انقلاب اسلامی در فوریه 1989 ادامه داشت، مقامات ایران موج وسیعی از اعدام زندانیان سیاسی را به راه انداختند - كه در نوع خود، پس از آن چه در سالهای اول و دوم پس از انقلاب اسلامی 1979 صورت گرفت، بزرگترین موج اعدام بشمار میرود. باور بر این است که در مجموع بین 4500 تا 5000 نفر، از جمله زنان، در این جریان كشته شدند.
اطلاعیه عمومی
AI Index: MDE 13/118/2008
19 اوت 2008
ایران: بیستمین سالگرد «قتل عام زندان» در ۱۹۸۸
بیست سال پس از اینكه مقامات وقت ایران موجی از اعدامهای گروهی و شتابزده و عمدتا پنهانی را در سپتامبر 1988 آغاز كردند، عفو بینالملل فراخوان خود را برای به محاسبه كشاندن كسانی كه مسئول «قتل عام زندان» بودهاند تجدید میكند. در مورد نقضهای فاحش حقوق بشری از این قبیل، صرف نظر از زمان ارتکاب آنها، هیچ مصونیتی از مجازات نباید وجود داشته باشد.
این سازمان همچنین از حكومت فعلی ایران میخواهد كه از حضور بازماندگان قربانیان در گورستان خاوران در جنوب تهران در روز 29 اوت یا حوالی آن، به منظور یادآوری این سالگرد و دادخواهی برای عزیزانشان، جلوگیری نکند. صدها نفر از كسانی كه شتابزده اعدام شدند در این گورستان، و بسیاری از آنان در گورهای دسته جمعی بینام و نشان، دفن شدهاند.
عفو بینالملل نگران آن است كه مقامات ایران مانع برگزاری گردهماییهای اعتراضی شوند یا آنها را پراكنده كنند، و به حكومت ایران یادآور میشود كه تحت قوانین بینالمللی متعهد است به كسانی كه به صورت مسالمتآمیز تجمع میكنند اجازه دهد كه نظرات خود را بدون واهمه از دستگیری ابراز كنند.
قوانین بینالمللی حقوق بشر ایجاب میكند كه مقامات ایران در موارد نقض حق حیات، مانند موارد ارتکابی در طول «قتل عام زندان» ، كه در 1988 شروع شد و در سال بعد ادامه یافت، تحقیقاتی جامع و بیطرفانه انجام دهند و مسئولان آن را شناسایی و تسلیم عدالت كنند. كوتاهی در این مورد تا كنون و مدت زمانی كه از این كشتار گذشته است به هیچ عنوان از این مسئولیت نمیکاهد.
كسانی كه مسئول این كشتار بودهاند - كه یكی از بدترین تعدیات ارتكابی در ایران بشمار میرود - باید تحت تعقیب قرار بگیرند و در دادگاهی كه قانونی و عادی تشکیل شود، با رعايت همه تضمینهای رویهای لازم، بر اساس استانداردهای بینالمللی دادرسیهای عادلانه محاكمه شوند. این افراد در صورتی كه مجرم شناخته شوند باید به نحوی متناسب با خصوصیت بسیار سنگین این جنایات، ولی بدون حكم اعدام یا كیفرهای بدنی، مجازات شوند.
پسزمینه
در دورهای كه از اوت 1988 شروع شد و تا نزدیك دهمین سالگرد انقلاب اسلامی در فوریه 1989 ادامه داشت، مقامات ایران موج وسیعی از اعدام زندانیان سیاسی را به راه انداختند - كه در نوع خود، پس از آن چه در سالهای اول و دوم پس از انقلاب اسلامی 1979 صورت گرفت، بزرگترین موج اعدام بشمار میرود. باور بر این است که در مجموع بین 4500 تا 5000 نفر، از جمله زنان، در این جریان كشته شدند.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen