پنج سال پس از فاجعه بم: جان ایرانیان همچنان بی ارزش
خبرنامه امیرکبیر: ۵ سال پیش در چنین روزهایی وقوع زلزله ای در شهر بم باعث کشته شدن بیش از ۴۰ هزار نفر از ایرانیان شد.
در حالیکه ایران کشوری زلزله خیز می باشد و وقوع چنین فجایعی قابل حدس می باشد، اما مسئولین هیچ گونه اقدامی برای مقاوم ساختن ساختمان های کشور و ممانعت از بروز چنین فجایعی انجام نمی دهند. ثروت هنگفت کشور به جای استفاده برای جلوگیری از چنین مسائلی، صرف مسائل غیرضروری و خیال پردازی های زمامداران می شود، اما همزمان کشورهای دیگر همچون ژاپن که با خطر وقوع زلزله مواجه هستند، طی سالهای گذشته به شدت به مقاوم سازی بناهای کشورشان پرداخته اند و اکنون با زلزله هایی به مراتب قوی تز از زلزله بم کسی در این کشورها کشته نمی شود.
به گزارش خبرنامه امیرکبیر، بم پس از ۵ سال همچنان از این فاجعه رنج می برد و همزمان سالانه بودجه کلانی صرف اقدامات امنیتی دولتمردان برای سرکوب مردم و ایجاد رزمایشها و مانورهای ماهانه در تهران می شود.
در حالیکه بازسازی بم علیرغم کمک های مالی گسترده کشورهای خارجی به اتمام نرسیده است، دولت ثروت کشور را صرف حمایت از نیروهای افراطی در کشورهای عربی و ساخت و ساز در کشورهای امریکای جنوبی می کند.
با توجه به شرایط جغرافیایی کشور، بی شک زلزله هایی نظیر زلزله بم در آینده در کشور به وقوع خواهد پیوست، اما مسئولین منتظرند تا باز هم به تماشای از دست رفتن جان ایرانیان بنشیند و بعد به مات و زاری بپردازند.
رادیو دویچه وله: پنج سال پس از فاجعه بم
پیشلرزهای نسبتاً شدید وقوع فاجعه را چند ساعت قبل خبر داده بود. اما بسیاری از آنان که از وحشت تکان زمین، خانههای خود را ترک کرده بودند دوباره بازگشته و سر به بالین گذاشتند. چه کسی میتوانست باور کند، زمین لرزهی آغاز شب، هشدار وقوع فاجعهی هولناکی بود که ساعاتی بعد رخ میداد.
ساعت ۵ و ۲۶ دقیقهی صبح روز جمعه، پنجم دیماه ۱۳۸۲ خبر رسید که زمینلرزهای به قدرت ۵/۶ ریشتر منطقهای در جنوب شرق ایران را تکان داده است. محل زلزله دقایقی بعد شهر تاریخی بم اعلام شد. ساعاتی بعد، ابعاد واقعی فاجعه آشکار گردید: شهر بم بکلی با خاک یکسان شده و هزاران نفر جان خود را از دست دادهاند.
بنا به آخرین آمار فاجعه بم ۴۲ هزار نفر قربانی، ۵۰ هزار تن مجروح و بیش از صدهزار نفر بیخانمان به جای گذاشت.
تخریب ارگ بم
ارگ باشکوه بم، که بزرگترین سازهی گلی جهان و یکی از میراتهای گرانبهای تاریخی بشر به شمار میرفت، به کلی تخریب شد. این بنا بیش از ۲۵۰۰ سال قدمت داشت و گفته میشود تا سال ۱۸۵۰ میلادی مورد استفاده بوده است. ارگ بم حدود ۱۸۰هزار مترمربع مساحت داشت و دیوارهایی به طول ۱۸۰۰ متر و ارتفاع تا ۷ متر، آن را احاطه کرده بودند.
بازسازی بم پایان نیافته
با وجود کمکهای دولتی، مردمی و بینالمللی زیاد، بازسازی بم هنوز به پایان نرسیده است. محمد سعیدیکیا، وزیر مسکن و شهرسازی در دولت محمود احمدینژاد، دو سال پیش، پایان بازسازی شهر بم شهریورماه سال ۱۳۸۶ اعلام کرد. اما اکنون و با گذشت بیش یک سال از این موعد، استاندار کرمان میگوید: «بم هنوز احتیاج به نگاه ویژه مسئولان دارد.»
استاندار کرمان گفته است: «علیرغم هزینه کلان در بازسازی شهر بم، در برخی از قسمتها به دلیل ضعف مدیریت دچار مشکلهایی شدهایم که باید با سعی و تلاش بیشتر مرتفع شود.» استاندار کرمان ابراز امیدواری کرده که با همکاری دستگاههای مختلف و رفع موانع، بزودی جشن بازسازی این شهر برپا گردد.
خدا کند زلزله نیاید!
خبرگزاری دانشجویان ایران در گزارشی که در پنجمین سال زلزلهی بم منتشر کرده، نوشته است، تنها پنج درصد از مساحت سرزمین ایران زلزلهخیز نیست و تقریبا همه ایرانیان در چهار گوشه کشور، بارها داغ مصیبها و خسارتهای زلزله و حوادث پس از آن را تجربه کردهاند. با وجود این، اقدامهای جدی در جهت پیشگیری و جلوگیری از افزایش خسارات مالی و جانی ناشی از زلزله صورت نگرفته است.
ایسنا از قول مسئولان نوشته است: در صورت وقوع زلزله، در تهران تنها سه تا چهار بیمارستان سالم و۱۰ تا ۱۵ مدرسه پا برجا میماند و مابقی بنابر شدت زلزله تخریب شده و یا نیمهسالم باقی میمانند.
بر اساس آمارهای رسمی مسئولان شهری پایتخت، بیش از ۷۰ درصد از ساختمانهای تهران فرسوده هستند و باز هم طبق همین پیشبینیها، بیش از ۵۰ درصد افرادی که زیر آوار زلزله احتمالی میمانند، در همان ساعات اولیه جان خود را از دست میدهند، چرا که امدادگران به دلیل بسته شدن شریانهای حیاتی، دیر میرسند!
تا کنون در کل کشور و تهران اقدام موثر و جدی برای بازسازی بافتهای فرسوده و قدیمی صورت نگرفته و طرحهای مقطعی در این خصوص نیز یا متوقف و یا با شکست مواجه شده است.
علاوه بر وجود بافتهای فرسوده در کشور، کارشناسان معتقدند، در ایران ساختوسازها از نظر مهندسی ساختمان و مصالح مورد استفاده، از استانداردهای لازم برخوردار نیست. از جمله برخی از ساختمانهای نوساز مدت کوتاهی پس از پایان کار، احتمال ریزش دارند که نمونهآن فروریزی ساختمانی در سعادتآباد تهران بود. این حادثه ۱۶ نفر را به کام مرگ کشاند.
خبرگزاری دانشجویان ایران در ادامهی گزارش خود نوشته است، در تهران، شهری که نبض حیات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور در آن میتپد، خدا نکند آن روزی برسد که در آن زلزله بیاید!
رادیو دویچه وله
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen