بیانیه جبهه دموکراتیک ایران
هشتم مرداد سالروز شهادت اسطوره ی جنبش دانشجویی، اکبر محمدی است.
اکبرمحمدی نمونه ی مثال زدنی یک دانشجوی آزادیخواه اما مبارز بود. او پیش از جنبش دانشجویی 18تیرماه 1378،همواره از کسانی بود که دانشجویان را به تظاهرات اعتراض آمیز علیه رژیم جمهوری اسلامی تشویق می کرد. اکبر محمدی به همین دلیل در میتینگ های دانشجویی از رهبران تظاهرات به حساب می آمد و چندین بار دستگیرشد.
او در این مبارزات نشان داد که فردی مقاوم و سازش ناپذیراست. اکبر محمدی در جنبش دانشجویی18تیر ماه 1378از رهبران این جنبش بود ودانشجویان را به اعتراض و مقاومت علیه عوامل سرکوب گرتشویق می کردوخود از کسانی بود که با ساختن «کوکتل» عملاًگروه فشار را از حمله به دانشجویان باز می داشت.این شهیدجنبش دانشجویی درجریان جنبش دانشجویی سال1378دستگیر وراهی شکنجه گاه توحید شد.به حق اکبر محمدی تنها دانشجویی بود که بیش از دیگران شکنجه شداما هرگز تسلیم نشد.به همین دلیل پس از شکنجه ی وحشیانه ی جسمی و روحی به اعدام محکوم گردید.
رژیم اگرچه به دلیل وحشت از افکار عمومی، قادر نبود اسطوره ی مقاومت جنبش دانشجویی را اعدام کند، ولی هرگز او را رها نکرد. اکبر محمدی در حالی که 7 سال از دوران جوانی خود را در زندان گذراند که به دلیل شکنجه های قرون وسطایی که از ناحیه ی وزارت اطلاعات و دادگاه انقلاب رژیم والبته در دوران حکومت اصلاحات، بر او وارد شد، توانایی جسمی خود را از دست داده بود. او برای تداوم مبارزبا رژیم حاکم، ودر یک اقدام شجاعانه و با آگاهی از این که ممکن است جان خود را از دست بدهد، دست به اعتصاب غذا زد. اعتصاب غذای اکبرمحمدی همچون مقاومت او زیر شکنجه ومبارزه ی او، شجاعانه ومثال زدنی بود. این دانشجوی آگاه، مبارز و دموکراسی خواه، جان خود را برای رسیدن به دموکراسی فدا کرد و به این دلیل، اسطوره ی مقاومت نام گرفت.
اینک در اولین سال روز شهادت او، از این مبارزه نستوه مدد گرفته و از همه آزادیخواهان دعوت می کنیم، روز8 مرداد را به روز همبستگی ملی با زندانیان سیاسی به ویژه دانشجویان پلی تکنیک، اعضای دفتر تحکیم وحدت زندانیان کرد، زندانیان کارگری، زنان زندانی و سایر زندانیان سیاسی از جمله زندانی های ایرانی- امریکایی، تبدیل کنند. به راستی در شرایط فعلی، رژیم سر کوبگر، با همه توان با مردم ایران درگیر شده و مردمی که زیر فشارهای اقتصادی ناشی از سیاست های مردم ستیز این رژیم به تنگ آمده اند را به بهانه های گوناگون اعدام، سنگسار، شکنجه و زندانی می کند.
به همین دلیل و به مناسبت سال روز 8 مرداد، باید همگی با یک صدا از دنیای آزاد بخواهیم، شرط هرگونه همکاری با این رژیم دیکتاتوری را التزام عملی به اعلامیه ی جهانی حقوق بشر قرار بدهد. اگر برای آنها لغو غنی سازی اورانیوم موضوعیت دارد، برای ملت ایران، مساله ی حقوق بشر اولویت دارد. پس اگر دنیای آزاد به ادعای خود در طرفداری از دموکراسی و حقوق بشر صادق است، باید شرط حقوق بشر را مقدم بر شرط امنیت قرار بدهد. شاید رئیس جمهوری فرانسه در این زمینه بتواند پیشقدم باشد.
زنده بادآزادی- برقرار باد دموکراسی- گسسته باد زنجیر استبداد
جبهه ی دموکراتیک ایرانIDF ایران/تهران/30تیر/1386خورشیدی
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen