Freitag, 24. Oktober 2008

تجدید نظر آلمان در روابط اقتصادی با ایران



تجدید نظر آلمان در روابط اقتصادی با ایران1700 شرکت آلمانیدست و پای خود را جمع می کنند!

دولت آلمان، که نزدیک ترین متحد امریکا در اروپای بعد از جنگ دوم جهانی بود، اکنون در رقابت برای حفظ و گسترش پیوند با امریکا، صحنه را به فرانسه و انگلستان باخته است. آیا جبران این عقب ماندگی، در شرایط بحرانی کنونی که گریبان اقتصاد اروپا و امریکا را گرفته با قربانی شدن مناسبات تجاری ایران و امریکا در دستور کار دولت آلمان است؟ فشاری که رئیس جمهور فرانسه "سرکوزی" به اتحادیه اروپا می آورد تا رهبری فرانسه را برای هدایت بحران کنونی بپذیرد، باندازه کافی برای آلمان تحریک آمیز هست، که نیازی به استدلال نباشد. نمایشگاه بزرگ صنایع فضائی و اتمی که برای نخستین بار و به بهانه یکصدمین سال تکنولوژی هوائی فرانسه، در پایان تابستان امسال در خیابان های پاریس به نمایش گذاشته شد، تنها یک نمایش نظامی و یا صنعتی – فضائی نبود، نمایش قدرتی بود که متکی به آن فرانسه می خواهد رهبری اروپا را بدست بگیرد. اقتصاد برتر آلمان در اروپا چگونه در کنار فرانسه قرار خواهد گرفت و مثلث فرانسه- آلمان- انگلستان را تشکیل خواهد داد؟ آیا ایتالیا این مثلث را تبدیل به چهار ضلع یک مربع خواهد کرد؟
در این همسوئی نظامی- اقتصادی سهم ایران چگونه تعیین خواهد شد؟ با شعارهای احمدی نژاد و مشاورانش، که در منطقه خاورمیانه مردم عرب را می خواهد پشتوانه خود کند، اما در داخل کشور می رود تا یک ملت را در برابر نظام حاکم قرار دهد؟
گام نخست آلمان برای پیوستن به فرانسه و تحکیم پیوند با کانون مرکزی سرمایه داری جهان، یعنی امریکا چه خواهد بود، جز همسوئی با سیاست نظامی و اقتصادی این مثلث یا مربع یاد شده در بالا علیه ایران؟
در اینجاست که خبرهای پراکنده روزهای گذشته در مجامع حقوقی، اقتصادی و تجاری آلمان که کاربدستان دولتی نیز به آن اشاره می کنند برجسته می شود. 1700 شرکت آلمانی با ایران روابط تجاری و اقتصادی دارند. دستگیری یک تاجر بزرگ ایرانی در مرکز ایالت "هسن" آلمان (فرودگاه فرانکفورت) به جرم تجارت تکنولوژی اتمی- نظامی از آلمان و کانادا به ایران و انتقال هدایت شده اطلاعات اتمی ایران به آلمان مقدمه ضربه به این مناسبات بود؟ آیا این حادثه را می توان سرآغاز تجدید نظر در روابط اقتصادی آلمان با تهران دانست؟ آلمان سومین کشور طرف تجاری ایران است. چه لقمه دندان گیر دیگری در کنار فرانسه و امریکا نصیب این کشور خواهد شد و یا از چه رویدادی نگران است که این مناسبات را می خواهد کاهش بدهد و یا حتی قطع کند؟

Keine Kommentare: